Мудрыцí з зы′ходу прышлы′поклоны′тысь Ісýсовы

 

1. Як роды′вся Ісýс в Выфлыéмы Іудéйському пры царéвы Íродовы, прышлы′ в Йірусалы′м мудрыцí з зы′ходу і пытáють:

2. «Дэ Цар Іудéйськый, шо роды′вся допíро? Бо мы бáчылы Ёгó зорю′ на зы′ходы і прышлы′ поклоны′тысь Ёмý».

3. Почýвшы гэ′тэ, цар Íрод рострывóжывся і ввэсь Йірусалы′м рáзом з йім.

 

[с. 13 ↑]

 

4. І зобрáвшы всіх пэршосвяшчэ′ннікув і кнíжныкув людськы′х, пытáвся в йіх: «Дэ повы′дён роды′тысь Хрыстóс?»

5. Воны′ ж сказáлы ёмý: В Выфлыéмы Іудéйському; бо в прорóка напы′сано так:

6. «І ты, Выфлыéм, зымня′ Іýдына, нычы′м ны горíшый за воевóдства Іýдыны, бо с тыбэ′ вы′йдэ Вырховóдэць, Якы′й вы′ратуе нарóд Мий Ізрáільськый» (Мых. 5, 2).

7. Тоды′ Íрод, тáйно склы′кавшы мудрыцíв, вы′выдав в йіх, колы′ зыйшлá зоря′.

8. І послáв йіх у Выфлыéм, і сказáв: «Ідíтэ, дóбрэ розвíдайтэ про Дыты′ну і, як нáйдытэ, ознаймíтэ мынí, шоб і я міг пойты′ поклоны′тысь Ёмý».

9. Воны′ вы′слухалы царя′ і пошлы′. І от, зоря′, якýю воны′ бáчылы на зы′ходы, йшла пы′рыд йíмы, пóкы нарэ′шты прышлá і остановы′лась над тым мíсьцем, дэ булá Дыты′на.

10. Пубáчывшы ж зорю′, воны′ нымавíсты як зраднíлы.

11. І зайшóвшы в хáту, пубáчылы Дыты′ну з Марíйію, Мáтырыю Ёгó, і впáвшы на колíна, поклоны′лысь Ёмý; і откры′вшы скáрбы, пудныслы′ Ёмý свойí дáры: зóлото, лáдан і смíрну.

12. Йім в сні об’явы′лось, шоб ны ворóчалысь до Íрода, і воны′ гы′нчыю дорóгыю пошлы′ в свою′ стóрону.

 

Сып і Марíя втыкáють в Йігы′пэт

 

13. Як воны′ пошлы′, то Анё′л Госпóдній явля′йіцьця в сні Ё′сыповы і кáжэ: «Вставáй, возьмы′ Дыты′ну і Мáтыра Ёгó і втыкáй в Йігы′пэт, і оставáйся там, пóкы ны скажý тобí; бо Íрод хóчэ шукáты Дыты′ну, шоб звысты′ Йійí с свíта».

14. Вин встав, взяв Дыты′ну і Мáтыра Ёгó і вночí пошóв у Йігы′пэт.

15. І був там, пóкыль ны вмэр Íрод, бо збýтысь жэ скáзаному Гóсподом чы′рыз прорóка, якы′й кáжэ: «З Йігы′пта я вы′клыкав Сы′на Свогó» (Осія 11, 1).

 

Iacute;род касýе дытэ′й

 

16. А Íрод, повíдавшы, шо ёгó мудрыцí пудманýлы, нáдто розозлы′вся, і послáв, шоб повыбывáты всіх дытэ′й в Выфлыéмы і в

 

[с. 14↑]

 

усíх околы′шностях ёгó, од двох рик і мэ′нчых, гэ′то в такы′х лíтюх, якы′йі вы′выдав од мудрыцíв.

17. Тоды′ збулóсь вы′казанэ чы′рыз прорóка Іерэ′мію, якы′й кáжэ:

18. «Чýты гóлос в Рамы, плач вылы′кый, і голосíнне, і прыплáкуванне: Рахы′ль плáчэ по свойíх дíтюх і розвáжытысь ны хóчэ, бо йіх нымá» (Іерэм. 31, 15).

 

Сып і Марíя з Ісýсом ворóчаюцьця в Назарэ′т

 

19. Пóсля смэ′рты Íрода Анё′л Госпóдній явля′йіцьця в сні Ё′сыповы в Йігы′пты

20. і кáжэ: «Встань, возьмы′ Дыты′ну і Мáтыра Ёгó і йды в зэ′мню Ізрáілёву; бо вжэ повмырáлы ты′йі, шо шукáлы душí Дыты′ны».

21. Вин встав, взяв Дыты′ну і Мáтыра Йійí і прышóв в зэ′мню Ізрáілёву.

22. Алэ′ почýвшы, шо Архылáй цáрствуе в Іудéйі на мíсьці свогó бáтька, Íрода, побоя′вся туды′ йты; алэ′ в сні ёмý об’явы′лось, шо робы′ты, і вин пошóв в край Галылэ′йськый.

23. І прышóвшы, став бýты в мíсты, шо зовэ′цьця Назарэ′т; бо збýтыся ж скáзаному прорóкамы, шо Вин Назарэ′ём звáтымыцьця (Суд. 13, 5).

 

Глава 3