Ісýс тíшыть Свойíх учынікы′в. Одкáз ля Хомы′, Пылы′па і Іýды

 

1. Хай ны трывóжыцьця сэ′рцэ вáшэ; вíруйтэ в Бóга і в Мынэ′ вíруйтэ.

2. В хáты Бáтька Могó мнóго покóюв. А шоб булó ны так, то сказáв бы

Я вам: «Я йду прышыховáты вам мíсьце».

3. А як пойдý і прышыхýю вам мíсьце, то прыдý знов і возьмý вас до Сыбэ′, шоб і вытэ′ булы′ там, дэ Я.

4. А куды′ Я йду, вытэ′ знáйітэ, і дорóгу знáйітэ».

5. Кáжэ Ёмý Хомá: «Гóсподы! Ны вíдайімо, куды′ йдэш; то й як мóжымо знáты дорóгу?»

6. Ісýс сказáв ёмý: «Я – гэ′то і дорóга, і прáвда, і жы′тте; ныхтó ны прыхóдыть до Бáтька нáчэй, як онó чы′рыз Мынэ′.

7. Шоб вытэ′ знáлы Мынэ′, то знáлы б і Бáтька Могó. І од тыпэ′рышного дня знáйітэ Ёгó і бáчылы Ёгó».

8. Пылы′п сказáв Ёмý: «Гóсподы! Покажы′ нам Бáтька, і довóлы з нас».

9. Ісýс сказáв Ёмý: «Ты′лько чя′су Я з вáмы, і ты ны вíдайіш Мынэ′, Пылы′п? Хто бáчыв Мынэ′, той бáчыв і Бáтька; то як жэ ты кáжыш: Покажы′ нам Бáтька?

10. Чы ж ты ны вíрыш, шо Я в Бáтьковы і Бáтько в Мынí? Словá, якы′йі говорý Я вам, говорý ны од Сыбэ′; Бáтько, шо Вин в Мынí, то Вин твóрыть ділá.

11. Вíртэ Мынí, шо Я в Бáтьковы і Вин в Мынí, а як ны гэ′так, то вíртэ Мынí по самы′х ділáх.

12. Напрáвду, напрáвду кажý вам: Хто вíруе в Мынэ′, то такы′йі ділá, якы′йі Я творý, і Вин сотворы′ть, і шэ би′льшы за йіх сотворы′ть; бо Я до Свогó Бáтька йду.

13. І як попрóсытэ в Бáтька в Моé ймэ′не, то зроблю′, бо хай прослáвыцьця Бáтько в Сы′новы.

14. Як чогó попрóсытэ в Моé ймэ′нне, то Я зроблю′.

15. Як лю′бытэ Мынэ′, то дыржíтэсь зáповыдей Мойíх.

 

[с. 263↑]

 

16. І влáголю (впрошý) Бáтька Я, і Вин дасьць вам дрýгого Утíшныка, шоб був з вáмы вíчно,

17. Дýха прáвды, Якóго світ ны мóжэ прыйня′ты, бо ны бáчыть Ёгó і ны вíдае Ёгó; а вытэ′ знáйітэ Ёгó, бо Вин з вáмы жывэ′ і в вас бýдэ.

18. Ны покы′ну вас сíротамы; прыдý до вас.

19. Шэ крóхы, і світ вжэ ны пубáчыть Мынэ′; а вытэ′ пубáчытэ Мынэ′, бо Я жывý і вытэ′ бýдытэ бýты (жы′ты).

20. Тогó дня повíдайітэ вытэ′, шо Я в Бáтьковы Своё′му, і вытэ′ в Мынí, і Я в вас.

21. Хто мáе зáповыді Мойí і дыржы′цьця йіх, той лю′быть Мынэ′; а хто лю′быть Мынэ′, тогó полю′быть Мий Бáтько, і Я полюблю′ ёгó і явлю′сь ёмý Сам».

22. Іýда – ны Іскарыё′т – кáжэ Ёмý: «Гóсподы! Чогó гэ′то Ты хóчыш явы′ты сыбэ′ нам, а ны свíтовы?»

23. Ісýс сказáв ёмý в одкáз: «Хто лю′быть Мынэ′, той дыржя′тымыцьця слóва Могó; і Бáтько Мий полю′быть ёгó, і Мы пры′дымо до ёгó і сыды′бу постáвымо в ёгó.

24. Хто ны лю′быть Мынэ′, той ны соблюдáе слыв Мойіх. А слóво, якóе вытэ′ чýйітэ, ны Моé, а Бáтьковэ, Якы′й послáв Мынэ′.

25. Гэ′тэ сказáв Я вам, як Я з вáмы.

26. А Утíшнык, Дух Святы′й, Якóго пошлэ′ Бáтько в Моé ймэ′нне, нагýчыть вас всёмý і напомынэ′ вам всэ, шо Я вам говоры′в.

27. Спóкуй оставля′ю вам, спóкуй Свий даю′ вам. Ны так, як світ даé, Я даю′ вам. Хай ны двойíцьця сэ′рцэ вáшэ і хай ны лякáйіцьця.

28. Вытэ′ чýлы, шо Я сказáв вам: «Ідý од вас і прыдý до вас». Шоб вытэ′ любы′лы Мынэ′, то зраднíлы б, шо Я сказáв: «Ідý до Бáтька», бо Бáтько Мий би′льшый за Мынэ′.

29. То от, Я сказáв вам про тóе впырíдж, ныж вонó стáло, шоб вытэ′ повíрылы, як стáнэ.

30. Вжэ мáло Мынí говоры′ты з вáмы, бо йдэ князь гэ′того свíта, і в Мынí вин ны мáе ныц.

31. Алэ′ коб світ знав, шо Я люблю′ Бáтька, і як сказáв Мынí Бáтько, так і роблю′. Встáньтэ – ходíмо зысты′ль (стыль).

 

[с. 264↑]

 

 

Глава 15

Выногрáдный корч – Я, вытэ′ – голлé

 

1. Я е правды′чный выногрáдный корч, а Бáтько Мий – выногрáдар.

2. Вся′ку голы′ну на Мынí, якáя ны даé плодá, Вин одрýбуе, і вся′ку, шо даé плыд, обчышчя′е – шоб сылнíй роды′ла.

3. Вытэ′ вжэ очы′шчаны чы′рыз слóво, якóе Я говоры′в вам.

4. Бýдьтэ ж в Мынí, а Я в вас. Як голы′на ны мóжэ роды′ты самá собóю, як ны бýдэ вонá на корчéвы, так і вытэ′, як ны бýдытэ в Мынí.

5. Я е корч, а вытэ′ – голлé; хто жывэ′ в Мынí, а Я в ёмý, той даé мнóго плóду, бо быз Мынэ′ ны мóжытэ ныц робы′ты.

6. Хто ны бýтымэ в Мынí, той бýдэ вы′кыняный гэть, як голы′на, і всóхнэ; а такóе голлé збырáють і кы′дають в огóнь, і вонó згоры′ть.

7. Як шо бýдытэ в Мынí і словá Мойí в вас бýдуть, то, шо схóчытэ, -- просíтэ, і бýдэ вонó ля вас.

8. Тым прослáвыцьця Бáтько Мий, як вытэ′ сы′лно зарóдытэ і бýдытэ Мойíмы учынікáмы.

9. Як полюбы′в Мынэ′ Бáтько, так і Я полюбы′в вас; то бýдьтэ в Мою′й любóвы.

10. Як збырыгáтымытэ зáповыді Мойí, то бýтымытэ в Мою′й любóвы, як і Я збырíг зáповыді Бáтька Могó і жывý в ёгó любóвы.

11. Гэ′тэ Я вам сказáв, шоб рáдосьць Моя′ булá в вас і шоб рáдосьць вáша булá одповíдна.

 

Любíтэ оды′н одногó

 

12. Гэ′то Моя′ зáповыдь: Любíтэ оды′н одногó, як Я полюбы′в вас.

13. Нымá би′льшыйі любóвы за тýю, як хто полóжыть свою′ дýшу за дрýгув (сябрíв) свойíх.

14. Вытэ′ Мойí дрýгы (сябрí), як шо рóбытэ так, як Я вам заповíдую.

 

[с. 265↑]

 

15. Я вжэ ны зовý вас чыля′дныкамы, бо чыля′днык ны вíдае, шо рóбыть ёгó господáр; а Я назвáв вас дрýгамы (сября′мы), бо сказáв вам всэ, шо чув од свогó Бáтька.

16. Ны вытэ′ Мынэ′ вы′бралы, а Я вас вы′брав, і навíв вас, шоб вытэ′ йшлы і давáлы дóбру коры′сть, і шоб плыд ваш був, і шоб дав вам Бáтько всэ, чогó онó ны попрóсытэ в ймэ′нне Моé.

17. Гэ′тэ Я заповíдую вам: любíтэ оды′н одногó.

 

Світ ныобóлыть вас і Мынэ′

 

18. Як світ вас ныобóлыть, то вíдайтэ, шо Мынэ′ вин зныобóлыв впырíдж, чым вас.

19. Шоб вытэ′ булы′ од свíта, то світ любы′в бы вас, алэ′ як вытэ′ ны од свíта, а Я вас вы′брав з свíта, то з-за гэ′того світ вас ныобóлыть.

20. Помытáйітэ слóво, якóе Я сказáв вам: чыля′днык ны би′льшый за господаря′ свогó. Як Мынэ′ гнáлы, то бýдуть гнáты й вас; як Могó слóва дыржя′лысь, то дыржя′тымуцьця й вáшого.

21. Алэ′ всэ тóе зрóблять за ймэ′нне Моé, бо ны знáють Тогó, Хто послáв Мынэ′.

22. Шоб Я ны прышóв і ны говоры′в йім, то ны мáлы б грыхá; а зáрэ нымá йім помы′лування за йíхы грыхы′.

23. Хто ныобóлыть Мынэ′, той ныобóлыть і Бáтька Могó.

24. Шоб Я ны сотворы′в пóмыз йíмы такы′х діл, якы′х ныхтó гы′нчый ны робы′в, то ны мáлы б грыхá. А допíро і бáчылы, і зныобóлылы і Мынэ′, і Бáтька Могó.

25. Алэ′ хай спрáвдыцьця слóво, запы′санэ в Закóны йíхому: «Зныобóлылы мынэ′ напрáсно» (Псал. 68, 5).

26. А як пры′дэ Утíшнык, Якóго Я пошлю′ вам од Бáтька, Дух Прáвды, Якы′й од Бáтька схóдыть, Вин бýдэ свíдчыты про Мынэ′.

27. Да й вытэ′ свíдчытымытэ, бо вытэ′ од почя′тку зо Мнóю.

 

[с. 266↑]

 

 

Глава 16