Оқулықтар және оқу құралдары. Мақалалар. 5 страница
Әрекет етуінің құқықтық нысандарына сүйене отырып, мемлекеттік органдарды құқықшығармашылық (парламент, үкімет, мәслихат және т.б.), құқыққолданушы (сот, әділет басқармалары,әкімшіліктер және т.б.) және құқыққорғаушы (салық полициясы, кеден органдары және т.б.) органдар деп бөлуге болады. Құзіреттілігінің сипатына байланысты жалпы құзіретті органдар және арнаулы құзіретті органдар деп бөліп қарастырамыз.
Мемлекеттік аппарат - ұйымдастырылу мен әрекет етудің жалпы қағидаларымен өзара байланысқан мемлекеттік органдар жүйесі.
Мемлекеттік аппараттың ұйымдастырылуы мен әрекет етуінің қағидалары:
- заңдылық қағидасы;
- адам және азамат құқықтары мен бостандықтарының басымдылығы қағидасы;
- демократизм қағидасы;
- билікті тәуелсіз тармақтарға бөлу қағидасы;
- жариялылық қағидасы;
- кәсібилік қағидасы;
- алқалылық пен жеке шешімдерді тиімді ұштастыру қағидасы;
- сайланбалылық пен тағайындалмалықты ұштастыру қағидасы;
- сатылық /иерархиялық/ қағидасы.
Қазақстан Республикасы мемлекеттік органдар жүйесі. Қазақстан Республикасы Президенті. Қазақстан Республикасы заң шығару билігі. ҚР Парламенті. Сенат. Мәжіліс. Қазақстан Республикасы атқару билігі. Үкімет. Премьер-Министр. Министрліктер. Мемлекеттік комитеттер. Конституциялық Кеңес.
Қазақстан Республикасы сот билігі. Қазақстан Республикасы Жоғарғы соты. ҚР жергілікті соттары.
Қазақстан Республикасы прокуратурасы. ҚР Ішкі істер органдары. ҚР Ұлттық Қауіпсіздік комитеті. Әскер.
Мемлекеттік басқару мен өзін-өзі басқарудың жергілікті органдары. Мәслихаттар. Әкімдер.
№1 СӨЖ: Глоссарий
Бұл жұмысты орындау үшін оқу курсының басынан бастап, ұсынылған тақырыптармен жұмыс істеп, терминдер сөздігін жасау қажет. Яғни, сіз үшін таныс емес, жаңа сөздердің (терминдердің) барлығын жазып алып, оларға анықтама бересіз.
СӨЖ тапсырмасын бағалау критерийлері
- Мәтінді заңда негізделген нысан бойынша толтыру
- Казустарды тақырыпқа сай ұйымдастыру
- Рәсімдеу сапасы
- Сауатты талқылау
СОӨЖ тапсырмасы:
Мемлекеттік аппарат ұйымдастырылуы мен әрекет етуінің қағидаларына жеке дара ғылыми негізді сипаттама беру. Қазақстан Республикасы мемлекеттік органдарын өзара байланысын схема түрінде көрсету.
және пікірталас тудыру.
Берілген әдебиеттерге негізделе отырып, мемлекеттік аппарат ұйымдастырылуы мен әрекет етуінің қағидаларының мазмұнын ашып көрсету.
Тақырып бойынша берілген нормативті актілермен танысу барысында студенттер олардың жеке түрлеріне ғана емес, өзара байланысына да назар аударулары қажет. Себебі, мемлекет механизмін анықтау оның органдарының өзара және тетіктің өзге құрамдас бөліктерімен арақатынасы арқылы беріледі. Осы жерде мемлекеттік аппараттың билікті күшпен тартып алуына жол бермеу, мемлекеттік аппараттың жұмысындағы төрешілдік пен жемқорлықпен күресу жолдары туралы мәселе қарастырылуы керек. Мемлекеттік қызметке алудың қағидалары және оларға қойылатын талаптар да ескерілуі тиісті.
Мемлекеттік органдардың құзыреттілік сипатына қарай өзара байланысын схема түрінде сызу.
Тақырып бойынша әдебиеттер тізімі:
Негізгі әдебиеттер:
1. Т.Ағдарбеков.Құқық және мемлекет теориясы. Қарағанды,2002 ж.
2.А.Қ Мұхтарова. Қ.Д Жоламан. А.Н Тәукелев. Мемлекет және құқық теориясы.А.1999ж.
3. С.Өзбекұлы. Қопабаев Ө. Мемлекет және құқық теориясы. А. 2006ж.
4. Коваленко А.И. Теория государства и права. Вопросы и ответы. Москва,1997.
5.Комаров С.А. Общая теория государства и права. Москва,1998.
6.Лазарев В.В. Общая теория права и государства. Москва, 1996.
7.Лазарев В.В., Липень С.В. Теория государства и права. Москва, 1998.
8.Малько А.В. Теория государства и права в вопросах и ответах. Москва, 1997.
Нормативті әдебиеттер:
1. Қазақстан Республикасы Конституциясы. Алматы: Жеті Жарғы, 1998.
2. Қазақстан Республикасы конституциялық заңы «Қазақстан Республикасы Парламенті және оның депутаттарының мәртебесі туралы» 16 қазан 1995, 1999 жылғы 6 мамырдағы өзгерістері мен толықтыруларымен қоса// Парламент Жаршысы, 1995. №10; 1999. №5.
3. Қазақстан Республикасы конституциялық заңы «Қазақстан Республикасы Президенті туралы» 26 желтоқсан 1995, 1999 жылғы 6 мамырдағы өзгерістері мен толықтыруларымен қоса// Парламент Жаршысы,1995. №12; 1999. №5.
4. Қазақстан Республикасы конституциялық заңы «Қазақстан Республикасы Үкіметі туралы» 18 желтоқсан 1995, 1999 жылғы 6 мамырдағы өзгерістері мен толықтыруларымен қоса// Парламент Жаршысы,1995.№12; 1999.№5.
5. Қазақстан Республикасы конституциялық заңы «Қазақстан Республикасы сот жүйесі және соттардың мәртебесі туралы» 25 желтоқсан 2000 жыл// Егемен Қазақстан, 2000. 30 желтоқсан.
6. Қазақстан Республикасы Президентінің конституциялық заң күші бар Жарлығы «Қазақстан Республикасы Конституциялық Кеңесі туралы» 29 желтоқсан 1995 // Жаршы. 1995. №24.
7. Қазақстан Республикасы Президентінің конституциялық заң күші бар Жарлығы «Қазақстан Республикасындағы прокуратура туралы» 29 желтоқсан 1995 // Егемен Қазақстан, 1996. 13 қаңтар.
8. Қазақстан Республикасы Президентінің конституциялық заң күші бар Жарлығы «Қазақстан Республикасы ұлттық қауіпсіздік органдары туралы» 30 желтоқсан 1995 // Егемен қазақстан, 1996. 15 қаңтар.
Азақстан Республикасының заңы «Қазақстан Республикасындағы жергілікті мемлекеттік басқару туралы» 23 қаңтар 2001 жыл// Парламент Жаршысы, 2001.№1.
Қосымша әдебиеттер:
1. Баймагамбетова Ж.С. О роли Парламента обеспечении верховенства Конституции. // Саясат, 1997. № 1.
2. Байтин М.И. Механизм современного Российского государства // Правоведение. 1996. № 3.
3. Барнашов А.М. Теория разделения властей: становление, развитие, применение. Томск, 1988.
4. Бельский К.С. О функциях исполнительной власти // Государство и право. 1997. № 3.
5. Дыльнов Г.В. Законодательная власть в правовом государстве. М., 1995.
6. Жаилганова А.Н. Теоретические аспекты понятия «Судебная власть» и его социальная роль. Известия
7. Жаилганова А. Функции судебной власти. Фемида. № 1-2, 2000
8. Караев А. Конституционный совет в системе разделения властей. Фемида. № 9, 1999
9. Копейчиков В.В. Механизм государства. М., 1968.
10. Кубеев Е.К. Конституционный строй Республики Казахстан. Караганда, 1998.
11. Мухамеджанов Б. Институт президента РК как основа суверенной независимости . Вестник КазГУ. № 3, 2001
12. Нурпеисов Е.К. Роль парламента в становлении новой государственности Казахстана. Вестник КазГУ. № 3, 2001
13. Парламент и законодательная власть Казахстана (Отв.ред. А.А.Тарханов.-Алматы:Жеты Жаргы, 1995.-157 с.
14. Сулейменова Г.Ж. Суд и судебная власть в РК: учебное пособие /Под ред.Р.Т.Тусупбекова.-Алматы:ТОО «Полиграфсервис», - ч.1-199-234 с
15. Оболенский А.В. Человек в государственном управлении. М. 1987.
16. Таранов А. Местное самоуправление. (Проблемы организации). Алматы: Жеты жаргы, 1997.
17. Уваров В.Н. Государственная служба. Алматы: Баспа, 1996.
Семинарлық сабаққа бақылау сұрақтары:
«Мемлекеттік аппарат» тақырыбына талқылау жасау. Талқылау келесі сұрақтар бойынша жүргізіледі: Мемлекет механизмі туралы түсінік. Мемлекеттік аппарат қызметіндегі коррупциямен күрес. Мемлекеттік қызмет. Мемлекет органдары, оның белгілері. ҚР мемлекеттік органдарының жалпы мінездеме жүйесі.
ҚАЗАҚ ГУМАНИТАРЛЫҚ-ЗАҢ УНИВЕРСИТЕТІ
Пән: Мемлекет және құқық теориясы Кредит саны:_________
Дәріс № ______ Соның ішінде сабақ түріне байланысты_________
Дәріс тақырыбы Қоғамның саяси жүйесі және ондағы мемлекеттің орны
Факультет_____________________________ Оқытушы __________________________________
Академиялық жыл 2010-2011 Курс 1 Семестр ______
Дәрістің мақсаты: Қоғамның саяси жүйесіндегі мемлекеттің орнын анықтау
Жоспары:
1. Қоғамның саяси жүйесі туралы түсінік.
2. Мемлекет және басқа да қоғамдық-саяси институттары саяси жүйенің құрамды бөліктері ретінде.
3. Саяси жүйедегі мемлекеттің орны.
Дәрістің қысқаша мазмұны:Азаматтық қоғам және саяси жүйе. Билік және оның көрінісі. Қоғам өзара әрекеттестікте болатын әр түрлі саяси, әлеуметтік, экономикалық, идеологиялық, құқықтық жүйелер жиынтығы ретінде. Қоғамның саяси жүйесі – құқық және өзге де әлеуметтік нормалар негізінде тәртіпке келтірілген, белгілі бір елдің саяси өмірін қамтамасыз ететін және саяси билікті жүзеге асыратын мекемелер мен ұйымдардың жиынтығы.
«Саяси жүйе» түсінігі саяси процесстердің қалай реттелетіндігін, саяси биліктің қалай қалыптасатындығын және қызмет ететіндігін көрсетеді. Бұл саяси әрекетті ұйымдастыру мен жүзеге асырудың механизмі. Билік және оған қатынас әртүрлі әлеуметтік институттардың саяси функциясын сипаттайды. Билік, егеменділік, тұлға бостандығы тәріздес қоғам өмірінің аймағы көптеген адамдардың мүддесін қозғайды да, саяси аймаққа айналады. Осы тұста кешенді алынған адамдардың үлкен тобының билікті, егемендікті, тұлға бостандығын қамтамасыз етуді, өзін-өзі басқаруды ұйымдастыруды жеңіп алу, ұстап тұру және пайдалану барысы бойынша қатынасы саяси сипатқа ауысады.
Қоғамның саяси жүйесі мынандай қызмет атқарады:
1) қоғам дамуының мақсатын, міндетін және жолдарын анықтау;
2) осы мақсат, міндеттерге жету үшін қажетті құралдар мен ресурстарды топтастыру;
3) қоғамды жақындастыру, оның құрылымының әртүрлі элементтерінің өзара әрекеттестігі үшін қажетті шарттарды жасау;
4) мемлекеттік билікті легитимдендіру, яғни шынайы саяси өмірді ресми саяси және құқықтық нормаларға сәйкестендірудің жоғарғы деңгейіне жеткізу;
5) қоғамдық-саяси әрекет режимдерін реттеу.
Саяси жүйелерді әр түрлі негізде топтастыруға болады. Оның пайда болуының әлеуметтік ортасына қарай тоталитарлық және либералды-демократиялық саяси жүйелер танылады, осы сипатына байланысты аралас (конвергенциялық) түрлері де кездеседі. ¤зара әрекеттестік сипатына байланысты ашық және жабық саяси жүйелер анықталған.
Қоғамның кез келген жүйесі, соның ішінде саяси жүйе өзара әрекеттестікте болатын көптеген элементтерден құралады. Құрамдас бөліктердің өзара бірлігі жаңа сапа тудырады. Саяси жүйенің құрылымы деп оның элементтері мен олардың арасындағы байланысты айтамыз. Саяси жүйенің келесі компоненттері танылған:
1) қоғамның саяси ұйымы, оған мемлекет, саяси партиялар және қозғалыстар, қоғамдық ұйымдар мен бірлестіктер, еңбек ұжымдары және т.б. жатады.
2) саяси сана, саяси билік саяси жүйенің психологиялық және идеологиялық жақтарын сипаттайды.
3) қоғамның саяси өмірін және саяси билікті іске асыру үрдісін реттейтін әлеуметтік-саяси және құқықтық нормалар.
4) саяси билікке қатысты жүйе элементтерінің арасында қалыптасатын саяси қатынастар.
5) саяси практика /тәжірибе/, ол саяси әрекет пен жинақталған саяси тәжірибеден құралады.
Осы жерде саяси жүйенің субъектілеріне де тоқтала кетуге болады. Оларды екі деңгейде ажыратып қарастырсақ, институционалдық деңгейде субъектілер құрамына парламент, президент, үкімет, кәсіподақтар және т.б. кіреді де, функционалдық деңгейде оның қатарына шіркеу, армия, оппозиция және т.б. жатады.
Саяси жүйенің құрамына тікелей немесе жанама түрде белгілі бір саяси функцияларды атқаратын немесе өзінің қоғамдық роліне байланысты қоғамның әлеуметтік мақсаты мен идеалын қалыптастырушы әлеуметтік институттар кіреді. Саясатпен тікелей айналысатын әлеуметтік институттарға мемлекет пен саяси партиялар кіреді. Қоғамдық қозғалыстар, еңбек ұжымдары, кәсіподақтар, шығармашылық одақтар, жастар ұйымдары, спорттық ұйымдар және т.б. саясатпен жанама түрде айналысатын әлеуметтік институттарды құрайды.
«Мемлекет» және «қоғамның саяси жүйесі» түсініктері бөлшек пен тұтас категориялар ретінде арақатынаста болады. Мемлекет саяси өмір құбылыстарын «жалпы міндеттілік» өлшемі арқылы өткізіп, өз бойына саяси мүдделердің көпшілігін шоғырландырады. Міне осы тұрғыдан мемлекет саяси жүйеде ерекше роль атқарады, оған тұтастық пен тұрақтылық береді. Ол қоғам ресурстарын пайдалана және оның өмір сүруін ретке келтіре отырып, басқару бойынша әрекеттердің басым бөлігін атқарады.
Мемлекет қоғамның саяси жүйесінде орталық, жетекші орын алады. Себебі:
- Мемлекет өзінің аумақтық шекарасы көлемінде азаматтық белгісі бойынша біріккен бүкіл халықтың бірден-бір ресми өкілі ретінде көрінеді.
- егеменділіктің бірден-бір иегері болып табылады.
- қоғамды басқаруға арналған арнаулы аппаратқа (көпшілік билігі) ие.
- «күштеу» құрылымдары болады (қарулы күштер, милиция-полиция, қауіпсіздік органдары және т.б.)
- көбінесе құқықшығармашылық монополиясына ие болады.
- материалдық құндылықтар жиынтығын иемдене алады (мемлекеттік меншік, бюджет,валюта және т.б.)
Саяси жүйеде қоғамның саяси өмірінің маңызды әлеуметтік институты саяси партиялар расында үлкен роль атқарады. Саяси партиялар - өздерінің негізгі мүдделерін жүзеге асыру үшін мемлекеттік билікті жеңіп алу, ұстап тұру және пайдалану мақсатын көздейтін идеологиялық және ұйымдық біріккен адамдардың ерікті қауымдастығы. Партияларды парламенттік - билікті демократиялық жолдармен, парламент жұмысына қатысу арқылы жеңіп алуды мақсат ететін және билікті күшпен басып алуды, қоғамдық құрылымды күштеп өзгерту міндетін қоятын партиялар деп ажыратуға болады. Мемлекет ісіне қатысуына байланысты парламенттік партиялармен қатар, басқарушы партияларды – билікті жеңіп алған және жүзеге асырып отырғандарды да атауға болады. Бағдарламалары мен әрекетінің әлеуметтік бағытталғандығына байланысты саяси партиялар социал-демократиялық, либералды-демократиялық, коммунистік, таптық, ұлттық, нәсілдік, фашистік, діни болып жіктеледі. Әрекетінің идеалдық негізіне байланысты доктриналдық (өз идеологиясын қорғауға бағытталған), прагматикалық және харизматикалық болып бөлінеді. Саяси спектрдегі орнына байланысты – солшыл, оңшыл және орталықшыл түрінде танылады.
Саяси жүйелер бірпартиялық және көппартиялық (плюралистік) болып та жіктеледі. Қазақстан Республикасы кеңестік дәуірдегі бірпартиялық жүйеден бас тартқалы бері, елімізде қабылданып жатқан нормативті-құқықтық актілерге сүйене отырып, әр түрлі саяси партиялар құрылып әрекет етуде. Оның құқықтық базасын ҚР Конституциясы, ҚР заңы «Саяси партиялар туралы», ҚР «Қоғамдық бірлестіктер туралы» заңдары құрайды.
Қоғамдық саяси қозғалыстар – азаматтардың белгілі бір әлеуметтік тобының мүддесін көздеуге және маңызды саяси мақсатқа жетуге бағытталған қоғамның барынша белсенді тобы. Қоғамдық қозғалыстардың саяси партиялардан айырмашылығы:
- қозғалыстар тек бір саяси тұжырымды қолдайды және бір ірі мәселені шешуді мақсат етіп қояды (Семей полигонын жабу);
- қозғалыс билікке таласпайды, оған ықпал ету арқылы өз мәселесін шешуге бағыттайды;
- қоғамдық-саяси қозғалыста формальды ішкі иерархия, нақты анықталған тұрақты мүшелік және тиісті құжаттар (бағдарлама,жарғы) болмайды.
Қоғамдық - саяси қозғалыстарды да саяси партиялар тәрізді әр түрлі негіздер бойынша жіктеуге болады: әрекет ету аймағына байланысты – әлеуметтік-саяси, этносаяси, конфессионалдық, экономикалық, экологиялық, ғылыми және т.б.; қатысушыларының санына байланысты – бұқаралық, элитарлық; әрекет ету аумағына байланысты – жергілікті, аймақтық, республикалық, мемлекетаралық; әлеуметтік құрамына байланысты – кәсіби, әйелдер ұйымы, жастар одағы және т.б.; ұйымдасу тәсіліне байланысты – фронт, ассоциация, бірлестік, одақ, ұйым және т.б. деп бөлуге болады.
Саяси жүйелер тарихында мемлекет пен дін қатынасы туралы мәселе ерекше орнымен танылған. Тарих теократиялық (діни) және зиялы, жаугер-атеистік және конфессиялық-плюралистік мемлекеттермен, соған сәйкес саяси жүйелермен таныс.
Жалпы айтқанда, діни ұйымдар көптеген қоғамда саяси жүйенің маңызды элементтерінің бірі ретінде (либералды-демократиялық саяси жүйелерде бұл жоққа шығарылса да) танылып отыр. Қазақстан Республикасы Конституциясының нормаларына, Қазақстан Республикасы «Діни сенім бостандығы және діни бірлестіктер туралы» 1992 жылдың 15 қаңтарында қабылданған заңына сәйкес еліміз зайырлы мемлекет ретінде танылып, ондағы діни ұйымдар мен мемлекеттің ара қатынасы анықталған.
Глоссарий (терминдер): саяси жүйе, тоталитарлық мемлекет, клерикалдық мемлекет, теократиялық мемлекет.
№1 СӨЖ тапсырмасы: Мына терминдерге қатысты терминологиялық сөздік қалыптастыру: құқық, объективті құқық, субъективті құқық, позитивті құқық, құқық мәні, құқық функциялары, әлеуметтік норма, адамгершілік нормалары, діни нормалар, корпоративті нормалар, әдет-ғұрып, әдет-ғұрыптық құқық, рұқсат етілген әдет-ғұрып, істік ғұрыптар.
СӨЖ тапсырмасын бағалау критерийлері
1. Мәтінді заңда негізделген нысан бойынша толтыру
2. Казустарды тақырыпқа сай ұйымдастыру
3. Рәсімдеу сапасы
4. Сауатты талқылау
СОӨЖ тапсырмасы:
1. Қазақстан Республикасындағы саяси партияларға жалпы сипаттама беру (реферат)
2. Көп партиялық саяси жүйеге ауысқан Қазақстан Республикасының саяси өміріне толық баға бере білу үшін, онда әрекет ететін қоғамдық бірлестіктерді білу, соның ішінде саяси партиялармен жақын танысу қажетті шарт. Қазақстан Республикасындағы әрекет етуші партиялар қоғам талаптарына, азаматтардың мүдделеріне сай әрекет ете ала ма деген сұраққа жауап іздеу керек. Саяси партиялардың қоғам өміріндегі роліне нақты мысалдар келтіре отырып тоқталу қажет. Жекеленген саяси партиялардың Жарғыларымен танысу жөн. Әрі бұл жеке тұлғаның саяси, құқықтық санасын көтеруге де көмектеседіҮй тапсырмасы:
Дәрістің қарастырылатын сұрақтарына байланысты кесте сызасыз.
Тақырып бойынша әдебиеттер тізімі:
Негізгі әдебиеттер:
1. Т.Ағдарбеков.Құқық және мемлекет теориясы. Қарағанды,2002 ж.
2.А.Қ Мұхтарова. Қ.Д Жоламан. А.Н Тәукелев. Мемлекет және құқық теориясы.А.1999ж.
3. Өзбекұлы. С. Қопабаев Ө. Мемлекет және құқық теориясы. А. 2006ж.
4. Коваленко А.И. Теория государства и права. Вопросы и ответы. Москва,1997.
5.Комаров С.А. Общая теория государства и права. Москва,1998.
6.Лазарев В.В. Общая теория права и государства. Москва, 1996.
7.Лазарев В.В., Липень С.В. Теория государства и права. Москва, 1998.
8.Малько А.В. Теория государства и права в вопросах и ответах. Москва, 1997.
Нормативті әдебиеттер:
1. Қазақстан Республикасы Конституциясы. Алматы: Жеті Жарғы, 2000.
2. Қазақстан Республикасы заңы «Саяси партиялар туралы» 2002 // Парламент Жаршысы, 2002, №6.
3. Қазақстан Республикасы заңы «Қоғамдық бірлестіктер туралы» 31 мамыр 1996 // Парламент Жаршысы, 1996. №5
4. Қазақстан Республикасы заңы «Дін тұтыну бостандығы және діни бірлестіктер туралы» 15 қаңтар 1992 // Жаршы, 1992. №4.
Қосымша әдебиеттер:
1. Авакьян С.А. Политический плюрализм и общественные объединения в Российской Федерации: конституционно-правовые основы. М., 1996.
2. Демократия. Государство. Право ХХ1 век: материалы научно-практ.конф./Под ред.С.Сартаева.Алматы: KPELS, 2001,338 с.
3. Комаров С.А. Личность в политической системе российского общества. Политико-правовое исследование. Саранск, 1995.
4. Современный Казахстан: экономика, политика, общество. Т. 1, 2. Алматы, 1997.
5. Теплов Э.П. Политическая власть. Алматы, 1993.
6. Фетисов А.С. Политическая власть: проблемы легитимности. // Социально-политический журнал. М., 1995. № 3.
7. Чиркин В.Е. Глобальные модели политической системы современного общества: индикаторы эффективности // Государство и право. 1992. № 5.
8. Шабров О.Ф. Политическая система: демократия и управление обществом // Государство и право. 1994. № 5.
9. Юдин Ю.А. Политические партии и право в государстве.1998.
Семинарлық сабаққа бақылау сұрақтары:
«Қоғамның саяси жүйесі және ондағы мемлекеттің орны» тақырыбына талқылау жасау. Талқылау келесі сұрақтар бойынша жүргізіледі: Қоғамның саяси жүйесі туралы түсінік.
Мемлекет және басқа да қоғамдық-саяси институттары саяси жүйенің құрамды бөліктері ретінде. Саяси жүйедегі мемлекеттің орны.
ҚАЗАҚ ГУМАНИТАРЛЫҚ-ЗАҢ УНИВЕРСИТЕТІ
Пән: Мемлекет және құқық теориясы Кредит саны:_________
Дәріс № ______ Соның ішінде сабақ түріне байланысты_________
Дәріс тақырыбы Құқықтық мемлекет және азаматтық қоғам.
Факультет_____________________________ Оқытушы __________________________________
Академиялық жыл 2010-2011 Курс 1 Семестр ______
Дәрістің мақсаты: Қазақстан Республикасында құқықтық мемлекет қалыптастырудың алғы шарттарын оқып үйрену.
Жоспары:
1. Азаматтық қоғам және құқықтық мемлекет туралы теориялар.
2. Азаматтық қоғамның түсінігі және мазмұны.
3. Құқықтық мемлекеттің түсінігі және мазмұны.
4. Құқықтық мемлекет орнатудың негізгі бағыттары.
Дәрістің қысқаша мазмұны:Құқықтық мемлекет - адам және азамат құқықтары мен бостандықтарын барынша толық қамтамасыз етуге жағдай жасайтын, мемлекеттік билікті құқық көмегімен шектейтін саяси билікті ұйымдастыру. Ол гуманистік бастауларды, әділеттілікті бекітуге арналған әлеуметтік құндылықтардың біреуі ғана емес, сонымен бірге жеке тұлға бостандығын, ар-ожданы мен намысын қамтамасыз етудің құралы, халықтық биліктің өмір сүруінің нысаны.