Негізгі және қосымша әдебиет тізімі

1. Прохоров Б.Б Экология человека: учебник. 6-е изд., перераб. и доп. Изд-Academia 2011

2. Асқарова Ұ.Б. Экология және қоршаған ортаны қорғау: Оқу құралы. 90б. Алм. 2004.

3. Харченко Н.А., Михацкий Ю.П. Экология. М.: Изд.-во Моск.гос.ун-та леса.2003. -398с.

4. Аксенова О.В.Экология. М.:Знание,1999.-287с.

5. .Боголюбов С.А. Экология: Юрид. энцикл. слов. Ин-т законодательства.Норма,2001,-443с.

6. Большаков В.Н.Экология. М.:Интернет инжиниринг, 2000.-330с.

7. Гирусов Э.В., Новоселов Н.А. Экология и экономика природопользования. М.: Единство. -2002.-519с.

8. Денисов В.В., Гутенев В.В. Экология. –М.: Вуз.кн.2002. -726с.

9. Бейсенова А.С., Шилдебаева Ж.Б., Саутбаева Г.З. Экология – Алматы: «Гылым», 2001.

10. Саданова А.К., Сванбаева З.С. Экология – Алматы: «Агроуниверситет» 1999

11. Акимова Т.А., Хаскин В.В. Экология – М.: Иэдательство ЮНИТИ, 1998

12. Сагимбаева Г.К. Экология и экономика – Алматы: 1997

13. Шилов И.А. Экология – М.?Высшая школа, 2000

14. Одум Ю.М.: Экология в 2-х томах. – М.: Мир, 1986

15. Реймерс Н.Ф. Экология (Теория, законы, правила, принципы и гипотезы). – М.: «Россия Молодая», 1994

16. Радкевич В.А. Экология – Минск: Высшая школа, 1997.

17. Бродский А.К. Краткий курс общей экологии. Спб.:1992

18. Баешев А. Экология және таза су проблемалары. 2003.

19. Бродский А.К. Жалпы экологияның қысқаша курсы. 192б. Алм. 1997.

20. Дәрібаев Ж.Е. Экология: оқулық. 2005.

21. Новиков Ю.В. Экология, окружающая среда и человек: Учеб. Пособие для вузов. М.: 1998

22. Муравей Л.А. Экология и безопасность жизнедеятельности. – М.: ЮНИТИ, 2000

23. Цветкова Л.И., Алексеев М.И., Усанов Б.П. и др. Экология. Учебник для технических вузов. –М.: АСВ, Спб.: Химиздат, 1999

24. Реймерс Н.Ф. Природопользование. –М.: Мысль, 1990

25. Экологический терминологический словарь. – Алматы: Изд.-во Рауан, 2000

26. Мусина У.Ш. Теоретические основы охраны окружающей среды. Учебное пособие. – Алматы: КазНТУ, 2000

27. Гирусов Э.В. Экология и экономика природопользования. – М.: Закон и право, ЮНИТИ, 1998

28. Бигалиев А.Б., Джамалбеков Е.У. Казахстан топырак, экологиясы. – Алматы: 1998

29. Арустамов Э.А., Левакова И.В., Баркалова Н.В. Экологические основы природопользования. – М.: 2001

30. Алексеев С.В., Груздева Н.В., Муравьев А.Г. и др. Практикум по экологии: Учеб. Пособие. – М.: АО МДС, 1996

31. Федорова А.И., Никольская А.Н. Практикум по экологии: - Москва: Туманит. Изд.центр Владос, 2001.

32. Вронский В.А. Прикладная экология: Учеб. Пособие. – Ростов на Дону.: Из-

33. Информационный экологический бюллетень Республики Казахстан

34. Будыко М.И. Глобальная экология. – М.: Мысль, 1977

35. Чигаркин А.В.Геоэкология Казахстана. – Алматы: Сенат, 1995

36. Реввель П., Реввель Ч.М. Среда нашего обитания, в 4-х книгах. – М., Мир

37. Рыбальский Н.Г., Малярова М.А., Горбатовский В.В., Савицкий А.И. Экология и Безопасность. Справочник в 3-х томах: Безопасность человека – 1 том. Экологическая безопасность – 2 том. Технологическая безопасность – 3 том. – М.: ЭКИП. АУТО, 1994.

27.Алексеенко В.А. Экологическая геохимия. Учебник. – М.: Логос, 2000

28. Агроэкология. Под ред. Черникова В.А., Чекереса А.И. – М.: Колос, 2000

29. Грин Н., Стаут У., Тейлор Д.М. Биология в 3-х томах. – М.: Мир, 1990.

30. Экологический энциклопедический словарь. – М.: изд.дом «Ноосфера», 1990.

31. Экология /Т.С. Оспанова, Г.Т. Бозшатаева/ - Алматы , Экономикс 2002г.

32. экология пәнінен практикум А.Т. Куатбаев, Алматы -2006 г.

33. Экология және қоршаған ортаны қорғау. Ұ.Б. Асқарова, Алматы 2007 ж.

34. Экологиялық энциклопедия/ А.Ж. Ақбасова, Е.Ү. Жамалбеков, Т.Қалыбеков, А.Т. Қолышбаева, Қ.Б. Рысбеков, Г.Ә. Саинова, М.Н. Сәндібеков. – Алматы, 2007 ж.

Асқарова Ұ.Б. Экология және қоршаған ортаны қорғау: Оқу құралы. 90б. Алм. 2004.

 

 

ГЛОССАРИЙ

 

Абиотикалық фактор – жансыз табиғат факторы.

 

Автотрофты - өздігіне қоректенуші деген түсінікті береді, яғни бейорганикалық заттардың органикалық заттарға айналуын жүзеге асырады.

 

Биосфера – тіршілік иелерімен тіршілік көздерінің Жер бетіндегі белгілі бір қабаты.

 

Биологиялық айналым – организм мен қоршаған орта арасындағы үздіксіз зат-энергия алмасуы нәтижесінде организмдердің түзілуі, яғни олардың пайда болуы және жойылуы.

 

Биотикалық фактор – тіршілік иелерінің ықпалы.

 

Биохимиялық цикл – күн сәулусінің энергиясын пайдалану нәтижесінде бейорганикалық заттардың өсімдіктер, жан-жануарлар дүниесіне айналып, қайтадан бейорганикалық заттарға өту барысындағы химиялық реакциялар тізбегімен жүретін өзгерістер.

 

Биоценоз – қоршаған ортаның бірдей жағдайында бірге тіршілік ететін өсімдіктер, жануарлар мен микроорганизмдер популяциясының жиынтығы.

 

Биогеоценоз– үнемі қозғалыста, дамуда, диалектикалық бірлестікте болатын, өзіндік ерекшеліктері бар, өзара байланыста және қоршаған ортамен зат, энергия алмасулары орын алатын, жер бетінің белгілі бір бөлігін қамтитын біріңғай табиғат құбылыстара мен олардың жиыны.

 

Гетеротрофтылар – дайын органикалық заттарменқоректенеді, жоғарғы сатыдағы өсімдіктер, паразиттер, барлық жануарлар, саңырауқұлақтар.

 

Гомеостаз – экологиялық жүйелердің қозғалыстағы тепе-тендік күйі.

Коагуляция -су құрамындағы коллоидты және жүзіп жүрген майда бөлшектердің ірілену процесі.

Консументтер –органикалық заттарды басқа затқа айналдырады.

 

Литосфера –жер қыртысының беткі қатты қабаты.

 

Мониторинг – антропогенді себептер салдарынан қоршаған ортада орын алатын өзгерістерді бақылау және болжау.

 

Ноосфера- ойлау қабаты.

 

Продуценттер – бейорганикалық заттардан қарапайым органикалық заттарды құрайды.

 

Редуценттер – деструкторлар, органикалық заттарды ыдыратушы және оларды минералдық заттарға айналдырушы ағзалар.

 

Табиғат – қоршаған орта тау-тас, өзен-көл, жан-жануарлар және т.б. заттардан түратын дүниелер деп түсінеміз

 

Экология– организмдердің тіршілік ету жағдайларын және организмдердің олардың тіршілік ету ортасы арасындағы өзара байланыстарды зерттейтін ғылым.

 

Экожүйе– зат және энергия айналымы өз ішінде де, сыртпен де үздіксіз орын алатын, өлшемсіз, жанды және жансыз бөліктерден құралған тұрақты жүйелер.

 

Экологиялық тепе-тендік- энтропияның төменгі күйін ұстап тұратын тірі тіршіліктің тепе-тендігі.

 

Экологиялық фактор – тірі организмнің кез келген даму сатысының бірінде, тікелей немесе жанама түрде ықпал жасайтын орта әсері.