Вокзал... поезд... м бер ген сз
Ана догасы
Автор: Николай Шалатовский
Русчадан татарчага трем: Ильдар Гайсин
Дуслар! Алдан ук гафу тенм мин,
Блки вакыт та тгелдер иск алырга,
Авылыбыз, туган йортым, ти-ни...
Минем иск тште кинт барысы да.
ти белн нием миа бик еш йттелр:
Quot;Улым, аным, илам ал син Ходайдан".
мин яраттым бтенлй башка тормыш,
Тайпылдым миа атап кылынган догадан.
Шраб, дуслар, азгын кылып кел ачу
Сукрайттылар йргемне, кзлрне.
Хозурланып кыргый фхеш, лззтлрг,
Ккне тгел, якын крдем чрклрне.
Намаз минем чен булды агудан куркыныч
Алла турында ишетерг д телмдем.
Кннр тте... пычракта м тузанда хкем срдем,
Язмыш биргн ткъдирем”- дип мин яшдем...
ул кнне мгег д оныта алмамын мгаен,
Куркыныч кн –тием тшгенд ята лем ктеп.
Нием кзлреннн елга булып яшь акканда
Мин исерек, басып тордым, шаркылдап клеп:
Quot;Я, кайда со Ходай? Ниг килми коткарырга?
Савыктручы булса да – барыбер лерсе ?!..
Сине аллатан башка да л бит кешлр, -
Син д, ти, барча кешелрдй ирд черерсе.".
йтте ти йргеннн, кчлп елмаеп:
Quot;Мин иснмен ле, син, улым инде мет.
Тик шуны бел, - мет булмассы син мге,
М бер заман терелтер ле сине Тре"!
Тине ирлделр... нием догаларын кылды...
Догаларын кылды минем аным чен кнен-тнен.
Ниемне ташкын булып аккан кз яшьлре онытылмас!
Онытылмас! Булыр ист, яшгнд д согы кнем!
Ул чакта мин уйладым, уйладым шул мин земч...
Кннн-кн ни тоелды ирнечрк, булмый тзеп,
м бервакыт, ыендым да йдн киттем чыгып ,
Тирн тнд, яшерен ген, урлап качкан карак кебек.
Ул чакта кычкырган идем: "Мен ул, азатлык!
Уйларда да, эшлрд д хзер мин ирект. "
...Белмдем ул чакта, тормыш – саз икнен,
Чумдым гнака, бастым да мин черек тпк.
Тормыш мине йомычкадай бтерелдерде
Ыгы-зыгы чогылында явызлыкны, яманлыкны.
Башта бтерел яхшы сымак тоелды да,
Тик бераздан яфаландым авыртуыннан башны.
Соыннан дштле газапка йлнде
Миа р йлнеше м р даирсе,
Ихтиярымны тупладым кчем ыеп...
Тормыш – упкын... ерм йлнмсе...
"Дуслар" – нинди ялган, алдакчы сз,
Шарлатаннар урап ала бик еш алдап ...
Булыр иде тик бер ген яхшы Дустым
Гр гомеремне булса кабат башлап.
Кел ачулар, затлы кием ялтыравы,
Минем кземне каплады, крмс итте.
Сукыр булдым, яктылыкка омтылмадым,
Карагыга таба кймм агып китте.
Шраб – явызлыклар чыганагы, мрхмтсез...
Итте кплрне башына, буып алып муенынан,.
Бар бит бхет чыганагы, яманлыктан коткарылу юлы...
Эчс гр чама белеп, тгел шеш борыныннан.
Кем со мине алып калды саклап лемнн,
Гналарым тпк сйргнд тотып кулны?
Кеше тгел... Юк, кеше тгел, ышаныгыз!
Йтеп кара, кем булды со? Й кем булды?!..
Арлы-бирле йредем мин авап тапмый...
Бервакыт й.. ул кн кчле ягыр тукте.
Урамда бер дустым туры килде ...
Аны кргч буыннарым калтырап китте.
Минем алда млем йз пайд булды:
Ачы сагышлы, тозлы яшьле кзлр.
Ярсып типте йрк, калтырады тавышым
Авызымнан чыкты шке, явыз сзлр:
Quot;Ничек анда минем ни, иск аламы зерк?
Мгаен, мине карлидер, укыйдыр лгънт?
Кереп чыгарга иде д, ичбер итми вакытым,
Зе алыйсы , й эшем кп, й мшкатем".
"Эш, мшкат... Дшмс булыр яхшырак –
Нинди эше барын бел кыен тгел миа!
Мине тыла син, тыла йрге белн
Ничек "онытканын " ние сйлим сиа.
Качып киткчтн син, ниене хсерттн
Агардылар кара ччлре – чнки сине уйлап яшде.
Р кн саен, ягыр-бураннарга карамыйча
Юл чатына барып сине ктте, ктте ул метен змде.
Ул кулларын сузып згр ккк,
Дога кылды Тре хакына.
Каккан баганадай юл чатында
Басып торды ышанып кайтырыа.
Авырулар басып яткач ул тшкк,
Хле итмич басып торырга.
Урын салды трз янына, урам яклап
Юлга карап, кайтканыны крерг”...
Шул чак ваемсызлык очты келемнн...
Йргемне кискн хбрне ишетерг идем мин зер.
Курыкып, калтыранып сорау бирдем:
“йт, ул хзер ничек? Ул иснме хзер?”
Quot;Хзер – белмим... Мин киткнд – исн иде...
Ишеттем саташып йтелгн сзлр:
Улым, аным, син килдеме? Мин кттем”!..
Син,- эшем дисе, дисе мшкатлр”...
Мин йгердем, камчы белн куган кебек .
Ут трткндй дрлп кабынды бу телк.
Нине крерг, соламаска кирк, лгерерг...
Алдына авып, тб йтерг! Гафу тенерг!
Вокзал... поезд... м бер ген сз
Чкеч белн суккандай чигм,