Мудрыцí з зыходу прышлыпоклонытысь Ісýсовы
1. Як родывся Ісýс в Выфлыéмы Іудéйському пры царéвы Íродовы, прышлы в Йірусалым мудрыцí з зыходу і пытáють:
2. «Дэ Цар Іудéйськый, шо родывся допíро? Бо мы бáчылы Ёгó зорю на зыходы і прышлы поклонытысь Ёмý».
3. Почýвшы гэтэ, цар Íрод рострывóжывся і ввэсь Йірусалым рáзом з йім.
[с. 13 ]
4. І зобрáвшы всіх пэршосвяшчэннікув і кнíжныкув людськых, пытáвся в йіх: «Дэ повыдён родытысь Хрыстóс?»
5. Воны ж сказáлы ёмý: В Выфлыéмы Іудéйському; бо в прорóка напысано так:
6. «І ты, Выфлыéм, зымня Іýдына, нычым ны горíшый за воевóдства Іýдыны, бо с тыбэ выйдэ Вырховóдэць, Якый выратуе нарóд Мий Ізрáільськый» (Мых. 5, 2).
7. Тоды Íрод, тáйно склыкавшы мудрыцíв, вывыдав в йіх, колы зыйшлá зоря.
8. І послáв йіх у Выфлыéм, і сказáв: «Ідíтэ, дóбрэ розвíдайтэ про Дытыну і, як нáйдытэ, ознаймíтэ мынí, шоб і я міг пойты поклонытысь Ёмý».
9. Воны выслухалы царя і пошлы. І от, зоря, якýю воны бáчылы на зыходы, йшла пырыд йíмы, пóкы нарэшты прышлá і остановылась над тым мíсьцем, дэ булá Дытына.
10. Пубáчывшы ж зорю, воны нымавíсты як зраднíлы.
11. І зайшóвшы в хáту, пубáчылы Дытыну з Марíйію, Мáтырыю Ёгó, і впáвшы на колíна, поклонылысь Ёмý; і открывшы скáрбы, пудныслы Ёмý свойí дáры: зóлото, лáдан і смíрну.
12. Йім в сні об’явылось, шоб ны ворóчалысь до Íрода, і воны гынчыю дорóгыю пошлы в свою стóрону.
Сып і Марíя втыкáють в Йігыпэт
13. Як воны пошлы, то Анёл Госпóдній являйіцьця в сні Ёсыповы і кáжэ: «Вставáй, возьмы Дытыну і Мáтыра Ёгó і втыкáй в Йігыпэт, і оставáйся там, пóкы ны скажý тобí; бо Íрод хóчэ шукáты Дытыну, шоб звысты Йійí с свíта».
14. Вин встав, взяв Дытыну і Мáтыра Ёгó і вночí пошóв у Йігыпэт.
15. І був там, пóкыль ны вмэр Íрод, бо збýтысь жэ скáзаному Гóсподом чырыз прорóка, якый кáжэ: «З Йігыпта я выклыкав Сына Свогó» (Осія 11, 1).
Iacute;род касýе дытэй
16. А Íрод, повíдавшы, шо ёгó мудрыцí пудманýлы, нáдто розозлывся, і послáв, шоб повыбывáты всіх дытэй в Выфлыéмы і в
[с. 14]
усíх околышностях ёгó, од двох рик і мэнчых, гэто в такых лíтюх, якыйі вывыдав од мудрыцíв.
17. Тоды збулóсь выказанэ чырыз прорóка Іерэмію, якый кáжэ:
18. «Чýты гóлос в Рамы, плач вылыкый, і голосíнне, і прыплáкуванне: Рахыль плáчэ по свойíх дíтюх і розвáжытысь ны хóчэ, бо йіх нымá» (Іерэм. 31, 15).
Сып і Марíя з Ісýсом ворóчаюцьця в Назарэт
19. Пóсля смэрты Íрода Анёл Госпóдній являйіцьця в сні Ёсыповы в Йігыпты
20. і кáжэ: «Встань, возьмы Дытыну і Мáтыра Ёгó і йды в зэмню Ізрáілёву; бо вжэ повмырáлы тыйі, шо шукáлы душí Дытыны».
21. Вин встав, взяв Дытыну і Мáтыра Йійí і прышóв в зэмню Ізрáілёву.
22. Алэ почýвшы, шо Архылáй цáрствуе в Іудéйі на мíсьці свогó бáтька, Íрода, побоявся туды йты; алэ в сні ёмý об’явылось, шо робыты, і вин пошóв в край Галылэйськый.
23. І прышóвшы, став бýты в мíсты, шо зовэцьця Назарэт; бо збýтыся ж скáзаному прорóкамы, шо Вин Назарэём звáтымыцьця (Суд. 13, 5).
Глава 3