Як мэртвы воскрэснуть?

 

35. Алэ дэхто скáжэ: «Як воскрэснуть мэртвы? І в якóму тíлы стáнуть?»

36. Нышолóпуватый! Тóе, шо ты сíйіш, ны ожывэ, як вонó ны вмрэ.

37. І як ты сíйіш, то сíйіш ны тíло тогó, шо бýдэ, а гóлэ зэрня, якóе попадэ, пшанычнэ чы якóе гынчэ.

38. А Биг даé ёмý тíло, як хóчэ, і ля кáжного зэрнята своé тíло.

 

[с. 382]

 

39. Ны всякэ тíло однáковэ; однэ тíло в людэй, гынчэ тíло в скотыны, гынчэ в рыбы, гынчэ в птушóк.

40. Е тілá ныбэсны (ныбэськы) і тілá зымныйі, алэ гынча слáва ныбэсных і зымных.

41. Гынча слáва сóнця, мíсяця й зóрэй; і зоря од зорí одружняйіцьця слáвыю.

42. Гэтак само і пры воскрысíнні мэртвых: сíйіцьця, шоб гныты, а повстаé такым, шо ны нышчыцьця;

43. сíйіцьця в знывáзы, а повстаé в слáвы; сíйіцьця в нэмочы, а повстаé в сылы;

44. сíйіцьця тíло звычяйнэ, а повстаé духóвнэ. Е тíло звычяйнэ, е тíло й духóвнэ.

45. Так і напысано: «Пэршый чоловíк Одáм став жывэю душéю» (Быт. 2, 7); а остáтній Одáм – гэто дух, творяшчый жытте.

46. Алэ зрáзу ны духóвнэ, а звычяйнэ, а вжэ пóсля духóвнэ.

47. Пэршый чоловíк – з зымнí, зымный, дрýгый Чоловíк – Госпóдь з нэба.

48. Якый зымный, такыйі й зымныйі, а якый ныбэсный, такыйі й ныбэсны.

49. І як мы мáлы в душí зымнóго, так і мáтымо Ныбэсного.

50. Алэ тóе скажý вам, браты, шо тíло й кров ны можэ прыобрыты Цáрыства Бóжого, і тóе, шо нышчыцьця, ны мóжэ стáты тым, шо ны нышчыцьця ныкóлы.

51. Кажý вам тáйну: ны всі мы вмрэм, а всі мы змíнымось, --

52. рáптом, як моргнýты гóком, пры остáтнёму (послíднёму) трубíнні; бо затрýбыть, і мэртвы воскрэснуть такымы, шо ны нышчяцьця, а мы змíнымось.

53. Бо такóму, шо нышчыцьця, трэба стáты такым, шо ны нышчыцьця, а смэртному трэба статы быссмэртным.

54. А як тóе, шо можэ нышчытысь, зодынэцьця в такóе, шо ны нышчыцьця, а смэртнэ зодынэцьця в быссмэртнэ, тоды збýдыцьця напысанэ: «Пырымóга клыкнýла смэрть» (Ісаія, 25, 8).

55. «Смэрть! Дэ твоé жырлó? Пэкло! Дэ твоя пырымóга?» (Осія, 13, 14).

56. Жырлó ж смэрты – гэто гріх; а сыла грыха – закóн.

57. Дякуйімо ж Бóгу, шо дав нам пырымóгу Гóсподом нáшым Ісýсом Хрыстóм!

 

[с. 383]

 

58. То от, браты мойí дорогыйі, бýдьтэ трывáлы і однáковы, вспывáйтэ зáвшы в дíлы Госпóднёму, вíдаючы, шо прáця вáша ны напрáсна пырыд Гóсподом.

Глава 16

Складáйтэсь на святóе дíло

 

1. Як складáтымытэсь на святых, то робíтэ так, як я встановыв в цырквáх Галатыйськых.

2. В пэршый дэнь тыжня кáжон з вас хай одкладáе в сыбэ і бырыжэ, наскылько дозвóлыть ёмý ёгó богáство, шоб ны складáтысь тоды, як я прыдý.

3. А як я прыдý, то, якых вытэ выбырытэ, тых отпрáвлю с пысьмамы, шоб заныслы ваш дар в Йірусалым.

4. А як достóйно бýдэ пойты мынí, то воны зо мнóю пийдуть.

 

Шырóкы двэры мынí очынылысь

 

5. Я прыдý до вас, як пырыйдý чырыз Макыдóнію, бо чырыз Макыдóнію я йтыму.

6. А в вас мóжэ побýду, а мóжэ й пырызымую, шоб вытэ мынэ провылы, куды я пойдý.

7. Бо я зáрэ ны хóчу бáчытысь з вáмы пролётом, а нáджусь пробýты в вас крóхы чясу, як Госпóдь позвóлыть.

8. В Эфэсы ж я пробýду до П’ятыдысятныці,

9. бо мынí очыняны вылыкы й шырóкы двэры, а ныпрыялныкув мнóго.