Стр. 9 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 8

 

Стр. 10

 

азастанны ашы кітапханасы

Сен маан кет деме, жолдас, зім де кетем... уелі су бер содан со нан бер... Содан кейін

жетім балалар оитын жер айсы соы крсетіп жібер!—дедім.

Екеуімізді кзіміз енді ана кездесті. Дкенші аза та емес, орыс та емес мен білмейтін

бір лтты адамы болу керек орысшасы да оып тран жо сияты, азашасы да сынан

доалатай ре-ре оралыма келеді.

Кзіне арадым да мені жалынышты сздерімді тсінгенін де таныдым.

—

Су не жатыр!—деді ол, жнді саусатарымен зенді нсап.

зенні асында трып су срааныма зім де ялып алдым. Шынында да зенні

асында трып, лдекім су срау деген ят болу керек. Мен яланнан ыржидым-ау

деймін. Ыржиса, бейнесі кеткен бет-ауызды андай сні келетіні белгілі, дкенші

«тьфу!» деп, жерге бір ткірді де:

-

дайды берген мордасы-ай, !.. дайды зі де талау жо, тадау жо жарата

береді екен-ау!— деді, тадайын аып, басын шайап. Орысша мен азашаны

ортасынан сындырып, з еркімен жаластырып айтан бл Сздерді мен де ынжыла

мазатаанда ана шыатын н дыбысынан аардым.

Дкеншіні з «мордасы» да келісіп тран жо. Шын кекесінге кетіссек, мен де біраз

нрсені тауып айта алатынмын. Шіріген картоптай сабала тарыл мрынды, жйін ауыз,

мадайы екі-а елі, екі білегі жн-жн... Аы мен арасы ай жерде осылып, ай тстан

айрылатыны байалмайтын шыл ара кзді. Саалыны рбір талы айырды

ылындай болу керек, ыран жалпа иегі ап-ара аракк екен. Бетінде осынша суреті

бар адам р трлі тееуге келе береді ой. Біра мен бл жаына баспадым. Ол мені

трімді таы да мазатаса, мені айтарар жауабым да зірленіп алды. лі еш нрсе сата

оймаан дкенші ашулы болу керек, енді о да мазатаан жо. Мені жауабым да кні

бгінге дейін ішімде кетіп бара жатыр...

Дкенші артына брылып, ааш шелек толы ызыл уылдырыты ктеріп ала беріп:

—

Се кет! —деді таы да.

—

Жо, сен кет деме маан. «Сырты сопы молдадан іші таза ара аза арты» деген...

Сен менімен жылы сйлес... Сені де дайы бар шыар!—дедім. Мным оан наандай

болды. ылылдап трып нан срап алдым:

—

Бер енді... Байыан со екі есе ылып айтарам. Бер!—деп адала бергесін ол да

шыдамады. Оны стіне, осы кнге дейін есімнен шыпайтын саудагер салтын айтты:

—

Мен лі тк сатаным жо. Сауда басталмай садаа берілмейді. Шын сраншы

болса, мны неге білмейсі?—деп, мені бір ялтып тастаысы келіп еді, мен онысынан

яланым жо. йткені, мен оны білгім де келіп тран жо еді.

—

Одан да алта бар ма зіні, алтаа олыды салып, аша алып берген бол, тым

болмаса!—деді дкенші маан жылыра сйлеп.— алта бар ма зіні?

—

Е, алтам бар,— дедім, асы салатын алтам есіме тсіп.

—

Сал олыды алтаа... Сол жаыа емес, о жа алтаа, надан!..

Дкеншіні дл ойы неменеге апарып соарын онша аара алмасам да айтанын

орындап, олымды о алтама салдым.