Стр. 19 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 18
Стр. 20
азастанны ашы кітапханасы
—
Алтын жатса — алмаймыз! Бір ме?
—
Бір
—
тірік aйтпаймыз Екі ме?
—
Екі
—
Алдау шін тірік айтса, кешіреді екен деме, алданбау тірік айтса, іркілме! —
деп, бір тотаанда мен:
—
ш, деп алдым.
—
Жо, ш емес, лі екеу-а,— деді Шеген.— шіншім ш кнні ішінде бізбен бірге
уанып, бізбен бірге боласы. з бетімен оаша уанып, оаша майтын болса сен
бізге жолдас та емессі. уана біліп, мая білмесе тіпті жасы. Осымен ш болады!—
деді.
—
ш! - дедім ризалыымды білдіріп...
—
Уде ой?
—
Уде!
—
Ал енді шайыды іш...
арынды сыап алды та, кк раа аунай кеттік... сем денесін дейі демілеп
кергендей, ара клекеде шой Шеген жатыр. Оны бйіріне басымызды тигізе Бораш
екеуміз клдене жатырмыз. Еркелеп,й мазалап оямыз. Тап осыла, еркелесіп, аймаласып
кшіктер кз алдыма келеді. Салын жай, крген кейісімді мыттырып жібергендей оаша
ойланбайын деп, мен де Шегенні бауырына кіре тскім келеді. Шеген шаласынан
жатан бойы мені аузымды сипалап:
Мрны, онша демі емес... Кзіні сынын кейін айтам алпына келе ойан жо лі.
Дене шымыр. Кеуде шала, с тс екесі, жйрік боларсы...— деді.
Арасынан сипаан бала мысытай болып, кезімді жмып алып ішімнен мардамсып мен
жатырмын. Шегенні кілі маан ауан бір стті ызанып, Бораш Шегенді басымен
сзгілеп ояды...
ане, Бораш, бастап жібер. Костя йрене берсін,— деді Шеге жатан алпын згертпей.
Бораш басын ктеріп алып, «Зуреш» ніне сала жнеліп еді, мен ілесе алмадым. Бipece
даусым «и» етіп алып, біресе «ши» етіп алып, брала шыан Бораш даусын жанаса
алмай ойды. лдырап жоары кетіп, лдилап тмен лаан шын дауыс мені
шікілдегімді маайталар емес. Борашты дауысы бозторайдай шырылдайды да, мен
алтылдап, алытап тран боз торайды астынан арап тран сиятымын. Кейбір
кезде зімні тап осылай арап тратыным есіме тседі.
Бораш Жайыты аржаында Зурешті моласын кріп отырандай, кзін алыса бір
адап алды да, барынша мды, барынша сазды нмен нні иыын шыара, м мен
шерін жрегіе йандай зармен айтты. гіріміз н осандай. Жайы бойындаы бар
бозторай осыла шырылдаандай болды. ле мен нні бірге рілгендей шыанына
та алып, мен тотап алдым. за н зын А Жайытай тартылып, ойыны р
Стр. 20 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 19
Стр. 21
азастанны ашы кітапханасы
ткпірін бір тртіп, н бойыды ттас шымырлатандай, алыстаы зар ел есінен лі
шыпаандай, ауыр бір асірет кйі рбір шерлі жанны жрегіне шо тастаандай еді.
—
з шешесіні аты да Зуреш екен...— деді Шеген аырын ана лаыма сыбырлап.
Тлабойым дір ете тсті.
Борашты кімді жотап, зарланып отыранын мен енді ана ындым. Туан шешесін
крді ме, жо па, есінде ана мейрімінен не алды, жетім бала зар аып, соны айтып отыр.
Шешесіні аын атаан сайын жрегіне шемен боп атан жетімдік шері лая тсетін
сияты. Шерге толы н толыны Борашты зін де абатай домалатып кетіп бара
жатандай. Шешем есіме тсіп кетіп, мен де Бораша арап, жаутадай бастадым. Кезге
келе берген жасымды Шеген с саусаын шошайтып тыйып тастады. Біра гір іші
манадан бергі ойнаы трінен айрылып, елден алыс, жрттан оаша, рі-сріні орнындай,
бар ызыы бітіп, ждеп сала берді. Бораш тотаан со Шеген маан брылып:
—
алай екен?—деді.
—
Мен блай айта алмаймын,— дедім.
—
з білетініді айт. Іркілмейтін бол,— деп Шеген оймаан со, мен «Гурьевті»
айтып байап едім, даусым жрексіне шыты.
Крінген сонадайдан, Гурьевім, Кргем жо Гурьевтен жер биігін...
—
Гурьев жер биігі болса, А Жайы осы араа келіп йып жатпай, осы арадан
басталып жатар еді,— деді Шеген. Мені леім оан намаанын сездім де, мен де
тотадым. Содан кейін Борашты алдында ле айтуды да ойдым.
гір іші араылана тсті. мірді бір алтарысы сияты гірде бір кнім еткенін
аардым. Еркіндігі кп пе уре-сарса кініші кп пе, оны болжар жай жо, йтеуір бір
шаталаы жола тскендей, жрегім орныа алмады. йытай алмай
жатанымды.
Шегенге білдірмеу шін та атанша бір жатан жаымнан аунап тсуге орып йытап
боп пысылдадым да жаттым...
алада ткен ш кнні ішінде мы трлі олатыым барын байадым. Ая бассам-а
боланы, аланы бір дстріне мрным іліне кетеді. ала жртыны детті де баса екен.
ала міріне йреніп алан Шегеннен алыспаймын деп, аяымды ептеп-а басамын,
ептемеймін десем-а ерсі бірдемеге рына да кетем.
Крмегенде кзі тспейтін бір нрсе болсайшы! Крінгенге араймын деймін де, кез
келгенге сотыа олатыымнан ш кннен кейін ола тсіп алдау жолы бізді
милициялар алдап соты. Даланы марлыы стап берді. ола тскенімізге уану
керек екенін білсем де, дл сол кні атты ренжідім.
Татаймен оршалан «жазы театрда» Шеген айта беретін Саратау операсы ойын
крсетіп жатыр екен. Жрт орнына жайласып болып, шымылды етегін тре берген кезде
оршауды басына біз де онып алып едік. Шеген театр маайын екі рет айналып келді
де:
—
Бгін бір милиционер жо екен. дай берді аяына кретін болды!—деді.
ткен тні ойынды бзылан бір сарайды тбесінде отырып алыстан кріп едік. Бгін
оан шыдай алмады. шкірлеп ана дрекі кйінде шегелей салан татай оршауды