Стр. 32 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 31

 

Стр. 33

 

азастанны ашы кітапханасы

Биылы жаз басталалы мен айна алдында кбірек трып алатын болдым. Кнге кйіп,

креденіп алан денем, теіз арыстаныны, терісіндей жылтылдайды. Онша мсінсіз де

емес сиятымын. Шегендей болмаанмен зге баладан грі ркештірек, саырапын.

Рас, мынау жалпа бетке бдан грі лкенірек кез де сыяр еді. Бетін, бдан грі азана

сопаыра болса, анау бір томпа сйек онша одыраймай-а, азана басыы болса,

танауыны екі етегі делдимей-а, ыр мрындыра болса, кзі бдан грі арара

болса деген сияты, айнаны айтар сыны да бар... Біра мны брі де са кемшіліктер.

Анау толынданан ара шаш тран жерде ондай сатар тк емес.

Жасты пен жазытры ша йлес жаралан нрселер. Бл екеуін крмей ткен жан кзім

бар деп бекер айтады, тіпті тірік айтуы да ммкін... Айнаа арап отырып, мен бл

шаты таы бір ызыына кездестім. зіме-зім арап отырсам, аумаан Шеген болан

екем. Кескінімде ойлану іздері бар, екі абаты ортасынан жіішке бір сызы

басталыпты.

—

Ау, Шеген аа! — дедім айнадаы з суретіме.

—

Ие, мен Шегенмін...— деді суретім.

Енді айнаны арсы алдыма ойып, зіме таныс ниеттерімні жауабын алым келді.

—

Шеген аа, мен бгін башаа барсам айтер еді?

—

Жо, Костя, бармайсы. Оан уаыт табылады лі.

Біраза дейін «Шегенні» жауабы басымыра болып, ыли тойтарып тастап отырды.

Басаа аша алмайтын, ааза жаза алмайтын, р трлі сырымды айнадаы «Шегенге»

ашып байасам, ыли бетімді айтарып тастайды. Енді бір кез улы жасап, з срауымды

тереірек, «Шегенні» жауабын лсізірек шыарып біраз отырдым. Біра мным айын

иянат крініп кетті. Шеген менен сезден тылып крген емес. Сондытан енді шын-а

иналып жауап айтарарсы деген аты срауымды ойдым:

—

Шеген аа, бізді шыыста крілік деген онсыз да жасап келген емес пе, жасты

жолын бгей беріп не керек? — дедім. Бар ойым бір-а азыты айналып жргеніне

жмысым жо, осы жолы тан шыармын деп ойладым. «Бізді шыыста крілік за

жасайды!» дегенім оп-оай тсе оймайтын, тере ой сияты крініп кетті.

Біра, «Шеген» онымнан ысылан жо:

Балалыты ойсайшы, Костя. Бізді шыыста дегені немене зі? Тым болмаса, брыны

шыыста, ескі шыыс десеші! Ж, жасты жолын бгеме дейсі ой? Жасты шаыда

лайан жанны ісін істесе, лайанда не істемексі? Кнсыз балын жастыты з

ызыы аз ба саан? Одан да башаа барым келіп отыр десеші! —деп айтып тастады.

Шеген аа, мені ойымда да кн жо,— деп ре айттым.

Дегенмен лі шыын крмеген жас жігер, орнын тауып жасауды керек етеді.

—

Аай...— дедім, арсы алдына келіп... уелі мекрешікіреп, тамаын бір ырып

алды да, лі де маан арамастан:

—

Ие? —деді, сол темен арап отыран бойы.

—

Бесіншіні бітіріп ем... Жаз бойы олым бос еді. Жеілдеу ызмет болмас па

екен?..—дедім барымша депті даусыммен.