Стр. 37 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 36

 

Стр. 38

 

азастанны ашы кітапханасы

—

Мен бл жетіде тіпті саал ыраным жо, — дедім.

—

алай ырмады? Жаа ана бір адам саалын алызып, рахмет айтып, кетіп бара

жатыр еді ой?

—

Нанбасаыз, шетке араыз... Бл жетіде сіз де саал ыран жосыз... Касса

арылы тексеріп крііз...— дедім.

—

А... а...— деді бас маман.— у бала, тсініп трып... Ол оа емес. Бір жетіде шаш

алса, келер жетіде саал аларсы. Мемлекетке жалпы есебі дрыс шыса боланы емес

пе? аазда тран не бар... Оны кім оып жатыр... Кел, мндай сзді оятын болайы,—

деді. Мен оан:

—

Мемлекет есебі дрыс шыып жр деп ойлайсыз ба? — дедім.

—

Костя, осындай сз не керек?.. Сен алатын аыды біл. демілеп трып мінездеме

жазып берем. Енді бір жылда зіні «шаштаразыды» ашуыа болады. Ана бір, баша

мен театрды арасындаы брыш бар ой, сол саан те олайлы болады...— деді. Мен

оан ызарлы аба крсеттім.

Осы кннен бастап, бас маманны о жа алтасы солыырап, жеке меншікті блаы

суалыырай бастады. лі де есебін табады, лі де ааз деген «формализмге» жаны

арсы. Бізге де жазып жатуды кеес етпейді. Бірдемеге олымыз бланса екен деп, еппен

ана солай арай итермелейді. Біз ыайына жрмейміз. р кезде мрнына шертіп

аландай, шы еткізіп жауап береміз.

Катюша енді кнде келетін болды. абаы тюлі, баяы жала-жла жзді опасын

сртіп тастаандай, і де солын тартып кетіпті. Біра райсымызды не істегенімізді

оаша есептемеске шарасы да жо. Уделі он ш сом да алтамыза тгел тсе бастады.

Бліп-жарып, апама аша жіберіп тра алатын да болдым.

—

айрошым-ау, Айдашты ебекаысы да жетіп жатыр. Колхоз бір жыла босатып,

зім де жмыса кірдім. Саан арнап кк аса нан алып ойды, — деген хат келді

апамнан.

Мені кндеу аралас ызыа арайтын адамым — екінші шебер, Саша Мухин. Ол маан

наыз шебер крінеді. айшысы са-са етіп, ойна сап жреді. Айта кетейін, маан

жмысын наысына келтіріп істейтін адамны бріне де осылай арайтын бір мінез пайда

болды. Кндеуім кп пе, ызыуым кп пе, ол арасын айын айта алмаймын, йтеуір зім

де сондай болым келеді. ншіге де ызыам, малімге де ызыам, айта берсе, циркті

балуанына да ызыам... Кндеген кн болады дегенді естігенім де бар. Біра бдан кеп

жыл кейін, мірлік ксібіміз тіпті йлеспейтін бір адам маан:

«Кндеу мен бсеке апалы-сілілі нрсе. Олай болса жасы асиетке жатады»,— деді.

Бдан жз жыл брын айтылан пікір болса да, мен осыны дрыс крдім. Оны Александр

Пушкин айтып кеткен екен.

Саша Мухин, лем байланандай, аты-ызылды араластыра киінетін адам.

—

Е соы мода осы екен. Париж журналынан крдім!—деп, сарыш тсті шалбар

киіп, кек кйлекке ызыл галстук таып келеді. олы босап кетсе, айнаны алдына отыра

алып, шашын ыры трге салады. Сондытан кейде еркекке, кейде йелге де сап