Стр. 46 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 45

 

Стр. 47

 

азастанны ашы кітапханасы

«азастан!»—деймін ішімнен рбір арпына кіл лаын тосып. рбір арпы ндей

естіледі. «айратыдан» баса жерді з жерім деп крмеген басым, енді елімні атын

ттас атап, байта бір республиканы ттас елім дей аланыма масаттанып та келем.

Кеудемді лдене кріп бара жатандай, зімді-зім лкен сезінем.

Кемені е стігі абатынан араанмен бкіл азастан кзіе крінбейді, рине. Біра

осы крінгенні зі де мен азіргі азастанмын деп тр. Алды шбап зенге лап, арты

ары ыраларда ыбырлап крінген кп мал збей кездесіп келеді.

Орал кдуілгі лкен ала, оны стіне кркем де ала. Енді міне, орыс алалары, аза

ауылдары жиі-жиі кезіксе бастады. Орыс алалары жып-жина, зенге арай екейе

салынса, аза ауылдары зеннен ыраа арай тырап, оны аржаы жазы ауыла

айналып, шашырап кетті. Орыс алаларыны зен жа беті кестелеп тастаандай бау-

баша болса, аза ауылдарыны зен жа бетінде ыбырлаан мал жатыр. р белде бкіл

дниеге тадана арап трандай, тйелер тр.

Кейде оа брылып, кейде сола брылып темір жолдар кетіп жатыр. Брын баташы

отыратын бла бастарында лкен-лкен йлер салынып, зын-зын завод мойындары

крінеді. зын мойын машиналар шыр айналып, жерді апсыра бір тістеп алып, айнала

беріп, лдеайда латырып жібереді. Сол жа бйірімізде лкен бір рылыс алып

барады. Жаа салынып жатан биік йлерді айналасында мыдаан адам, жздеген

машиналар мырсадай айнайды.

«И, ата шін де, баба шін де...»— деген ой келеді. Ол баяы милиционер жолдасты

айтаны екені есіме де кіріп шыпайды. зім айтандай болып келем.

А Жайы ел міріні зегі сиятанып, далада шашылып отыран аза ауылдарын да,

жаа салынып жатан ндіріс орындарын да з бойына тартып, жаындата бастаан. Екі

жаы шалын кк майса, біресе биік белдерге жаласып кетеді де, біресе керілген ке

жазыа айналып, кез жеткісіз алыса тартады.

Кемені алдыы тмсыында мадайымды ескек желге тосып, мен трмын. Кемені

мадайындаы ызыл жалау мені тбемде ана желбіреп, тырс-тырс етеді. Кеме аты

«азастан» болса, жргізіп келе жатан зім сиятанып та кетем. Дние ке, мір шалар

теіз, сен еркін жзе бергі келеді.

Кеме ш абат. Астыы абатында р трлі машиналар, йілген асты, тиелген жк, мал

бар. Екі тебіл кк аалтеке, екі ызыл нар бура да келе жатыр. Бйра нарлар йдей биік

екен мана кемені апасынан ре ткен. Еріккен айырлар анда-санда азынап ояды.

Кгірлеген жылы даусы лаыа жылы естіліп, еріксіз асына келесі.

Кемедегі аза біткен кбінесе осы тртеуіні асында.

—

Пай-пай, зірет ліні длдліндей-а бар екен! Ксілтер ме едім! —дейді біреуі.

—

Шіркін, дниені шыр айналып келуге жарайды ой бл!—деп, таы біреуі тамсанып

тр.

Дниені дейсі. Оралдан рі асып шыаны бар ма еді зіні? Орала бір барып

айтсам, Мекеге бармадым деп арман етпес ем дейтін сені ата емес пе еді? деп жолдасы

мазатайды оны.

—

Е, Мекені біз айтайы аулыны р йінде бір али бар, сендер-а барыдар!—

деп бл да бір иынды нсап тр.