Стр. 50 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 49
Стр. 51
азастанны ашы кітапханасы
—
Сені еркелетіп Бота демейтін бе еді ауылда... Соан арап, сен тйе болып кетерсі
деп ешкім ойламаан шыар.
—
Жо, Кайрош... Шешесін біржола тастап кетіпті... Крмегенім ауыл болсын деп
айтады дейді. Москваа кетіп алыпты деп бкіл ауыл шулайды,— деді.
Кзі таы да жаындап келе жатан кйеуіне тсті. «Осыны айтан сен ой!» деп, мен
кйеуіне тесіле арап ем, ол кнлі адамдай тмен арады. Аласа мадайына кепкасын
бастыра киген сіріке ара жігіт маан бірден намады. Жас баланы кшесіндей
тайпиан ана кішкене иек, сояудай тістерін ре жасырып, лаына дейін созылан
алы ерінді, баа ауыздау жігіт екен. Мойны ылиан, айыр желке, ала кздеу... Желке
мен тбесіні арасы трт-а елі, шы жаурын, алаша жігіт, те бір сйкімсіз жан
крінді.
Абота демі а келіншек болыпты. Жасында дгелек жзді жмса мрындылау,
арытау, аласалау еді, азір аша жзді, ыр мрынды, бойша болуа бет алыпты. Балын
дене иіліп-бгіліп, дгеленіп тр. Толындап келіп, о иыынан алдына тскен ола
шаш аппа жмыр мойны мен мінсіз тізілген тістеріне ерекше бір ашы ажар береді. йел
дегенге бірінші рет адала араандыымнан ба, лде бірінші рет адала арап траным
Абота боландыынан ба, йтеуір, йелге тн слулы сипатын кріп траным осы.
йел дегенні кзі андай, аузы андай, олдары андай еді деп ойым шар,рып кезіп
барады.
—
Кіп-кішкене, уыршатай еді-ау! — дедім. Бота де» генді оса алмай.
—
уырша болса, тозбай ма екен! — деп, еркек мені олымдаы баланы алып,
шешесіне берді.— уырша кейде дал-дал боп, ирап алатын шыраым!—деді маан
брылып. Содан кейін, жерге ойан шамаданы мен оржынын олына алып, жоары
абата арай кетті:
—
атын-ай, кеттік..,
—
Жоалып кетер деймісі, бара бер! — деді Абота. Кйеуіне кете бер десе, маан
«тра тр» дегендей естілді.
—
Апаны дені сау, й арасы жаын. Араласып турамыз,— деді Абота, гімені
бетін аударысы келіп. Мен ндемедім. Кемені екінші абатынан:
—
атын-ай! —деген жексрын н таы естілді. Аботаа да біреу «атын-ай!» деп
айтады екен-ау деп, мен а-та болып тра бердім. Кзіме де, лаыма да, зіме де сенгім
келмейді.
Мені баса гімеге елікпей, майып тран трімді танып, Абота кзін кзіме адап
трып:
—
Обал-жазыым сені мойныда! Осы тран Оралдан тым болмаса бір хат жазса
етті! — деді.
йел алдында кінсіз болса да, кінны мойныа еріксіз алатын бір жай барын мен осы
арада тсіндім. Кінлы адам таы да ндей алмады.
—
атын-ай!.. адалып алды ба?—деген дауыс шінші рет келді.
Абота жоары арай кезін бір жар еткізді де, нсіз ана менімен оштасып, кйеуіні
соынан кетті. Мен сол жерде за трып алдым.
Стр. 51 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 50
Стр. 52
азастанны ашы кітапханасы
«Абота жиырмаа менен брын жеткен екен! — деген ой келеді.— Біра баытты бола
алмапты...»
Мен трт орынды блмеде келе жатыр ем. Кйеуі мен Абота да сол блмеге кез келіпті.
Ашы тран есіктен кзім бір тсіп кетті де, айтып онда кірген жопын. Мндай ызы
халге де кездесіп траным осы. Дл азір кргім келер, сйлескім келер адамым жалыз
Абота ана, біра ашып жоламаймын. Кемені бір жаынан жылаан баланы даусы
шыса, мен жылжып екінші жаа кетем. Инеліктей имиген ушы жаурынды еркек
кзіме тссе, одан рі жылжи берем. Ойымда жалыз Аботаны аты ана. зі де
жаында, біра асына бара алмаймын, арай алмаймын. йткені, Аботаны крсем,
онымен бірге кйеуін де крермін деп орам. «уырша кейде дал-дал болып ирап
алатын!» деген жаман сз лаымнан кетер емес. Аботаны дауысында лі ыры
сынбаанды бар. Біра ол аншаа шыдар! Кнделікті мжуі мен баланы жргегі-а
ажытады ой бір кезде. Сонда Абота сынады, таы сынады, таы сынады! Жібек
таратылып жн болады. зіне-зі гей жандай, енжар бір кнге кездеседі.
«Шкір...»— дегенін ре еститін боласы... Мен осыдан орытым...
«Келіп алдым, апады аш!»—деп кеме Гурьев аласына соы айайын саланда да,
мен алыста жр едім...
Бл жаста да теруінен круі кеп. Кп кресі де брін башайлап ына бермейсі. Бала
ой крінгенге айналатап трып аланда, кзіе таы бір жаалы ілігеді. Оан кіліді
аудара бергенше, кезі ыдырып жріп таы бірдемені тауып алады. Кзіні лі
крмегені кп, кіліні лі тоымааны кеп. Кзі мен кілі бірдей асыады. сер
алмас, айналып тпес имылы жо.
Кемеге мінерде бар ойым шешеммен кездесуді айналасында еді. Кемеге мінгеннен кейін
ойымды баса нрселер аударып кетті. Кз алдыма азастан келді, балалар йі келді,
Абота кездесті... Ойым шарлап дние кезіп Шегенні кргендерін іздеп кетті. Ата-
бабаларды олатыы мен дрменсіздігін біраз тексерді. Біра жат елдерді тапан боп,
топыраына ая салсам, енді аттауа дрменім жо екен. Алдымда «білмейсі!» деген
жазу трады. Жзе білмейтін адам жаадан кете алмайтыны сияты, мені ойым да таныс
дниеден басадан оратай берді. Ке дниені апасын ана кріп айта берем.
Талпынам да, мтылам да, біра алдым тйытала береді.
Бл жаста ойы жалыуды білмейді. рбір сер бірін-бірі толындай айдап, сені де еріксіз
ертіп кетеді. «азір апамды крем!» деген уанышты оймен кемеден тсіп ем, кзім оны
мыттырып жіберді. Брыны, ая басса солылдап, машина тсе алтылдап тратын
ааш кпірді орнына, ке Жайыты жалыз-а аттап темір кпір тсіпті. Кк сырлы,
шілтерлі кпір кзіме де тсті, баса дниені де мыттым.
Есесі биік кпір стінен Жайыты екі беті кеірек кзге тсті. Брыны оырай
аланы кеудесі ктеріліп, Жайыты екі бетіне де зулім йлер орнап алыпты.
Терезелері кнге шаылысан абат-абат биік йлер аланы есесін ктеріп, тынысын
кеейткен сияты еді. Брын ала тнжырай арайтын еді, енді кеудесіне ірілік кіргендей,
нтимай-жнтимай, зіне-зі сеніммен арайды. ала биіктегендіктен Жайы кемері
тмен тскен асау толындары жуасыан сияты крінеді. Кпір арылы здіксіз етіп
жатан машина ні лдеайда здіксіз ызыдаан электр арасыны ніне осылады.
аршылдасан темір ні, адам ніне араласып, ала стінде белгілі ебек ні гжілдеп
тр. ала халы брын срылттау киінуші еді, енді атылы-кктілі киініп, а жарына
айналыпты.