Стр. 54 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 53

 

Стр. 55

 

азастанны ашы кітапханасы

Апам темір тсегін маан беріп, зі жаын ана еденге жатты Айдаш «тнгі сменді» кріп

келуге кетті. Есік ашы тр. Анам екеумізді гімеміз жылжып ауыл-аайына кшті.

Мен бгін «айратыны» басармасын кргенімді айттым. Айырлары мен тйелерін

матадым. Апам маан арнап алып ойан ккаса нанын айтты. Бізді ауыл жайын

гімелесіп жатанымызды білгендей, ашы есіктен безектеп жылаан бала даусы келеді.

Ауылды еске алан со, жрегімді ыры мысытай тырналап жатан Аботаны аты

аталар ма екен деп, мен ктіп жатырмын. Апам бір гімесін айтып келе жатады да,

жылаан баланы, даусы тым шырырап кеткенде, гімесін бліп:

—

Байс бала неткен зар жа еді! кее тартпай кеткір, жылаудан кзін ашпайтын,

жылауы кесіне тартан ой! — дейді.

Осы йлерді алдыы жаында жалыз ана аза йі тр еді, бала даусы сол йден

келеді.

—

зі йысы ашылмаан баланы кк жлын ылып лтіретін болды-ау! — деп, апам

трып киіне бастады.

—

айда барасы, апа? — дедім.

—

Соыр же йіндегі Тана дейтін ыз баланы білуші ме е? Ауыл оны Абота деп

кетіп еді ой. «Нашар бала» деп текке айтады деймісі, соны жуырда брын апасын алан

жездесі алып келіпті...— деді апам.

—

Жуырда дегенііз алай, бала шатап жр ой! — дедім, з сырымды зім ашып

бере жаздап.

—

Бала апасынан алан. Жазытры айтыс болды. Аботаны, ке-шешесі жо,

кемпірді олында сіп еді ой. Кемпір азір артайды. дайдан безген жездесі, сліктей

жабысып жріп, алып келгелі бір жеті болды, — деді.

Апам за сре бір гімені айтып кетті. алалы аша бліміні бір налог жинаушысы

алашы йелі лген со, дімкар кемпір мен балдызы Аботаа са-лан жрдем крсетіп

жріп, олына ондырып алыпты. Ои алмай алан Абота, з болашаын айдан болжай

алсын, р жылау, р кнбеумен ола тсіпті...

—

Жасы он алтыда-а, сені сота тартызам деп, бізді басарма соына тсіп жр.

Ондай-мндайды білетін адам еді, кім білсін олынан не келерін... Ал енді, мынау бір

кескілеп лтірсе обалы жо адам! Бір бие алып соны саудырып, киіз й тігіп отыр. кпе

рт болса керек.

Аботаны апасын да ауруын жтырып лтірген екен бл сорлыны да сор келді де.

Тнде трызып бие саудырады екен! —деп, апам атты назаланып сйледі.

—

Ал, зі, неге барасы онда?

—

Ана зар жа баланы біраз ала трайын да... Абота байс азыра йтап трсын —

деп, апам маан жалынандай арады. Мен ндемедім, бала лі шырырап жатыр. Кк-

кк рысан еркек даусы да келгендей болады. Анам шыып кетті. Тезірек барып баланы

алса екен деп, мен апамны ая басанын санап жатандаймын.

Шешемні акіл, жаны мырза адам екені, бкіл елге белгілі болатын. Ал енді, зі ауыр

жмыста жріп, тнде біреуді демалызуа кеткені мені де та, алдырды. Аботаа

кетпесе, мен жібермейтін де едім.