Стр. 56 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 55

 

Стр. 57

 

азастанны ашы кітапханасы

орнап, іргесін берік жайан. Саат санап кірген завод айайында «ткен саатты есебін

бер!» деген мір де бар. Лысып кеп йан Жайы пен шалып жатан ккжал Каспий

саасына орнаан аланы лы да, ожасы да. Жаудай алысады, жаттай сынасады,

жеілсе шаын ашады. азір, кешегі тулік етті, міне жаа кн басталды десіп, заводтар

н оса хабарласып жатыр.

—

Кешегі кнні есебін жібер!..

Теіз демін ке алады. Теіздей шалып, толындай у:іын лаш сермеуге йретеді. Ке

бол,— жайдары, кекті бол,— тнерген тере бол — мендей, деп жатады.

Батыр біткенні, бріне тапсырып, бетімнен ш айтара « йді де апам:

—

Ал, кнім, жолы болсын! —деді.

Айдаш аалы істеп, аыл айтып:

—

скер тртібі атты болады дейді... Тым болмаса, колхозды тртібін де крген жо

е... Аяыды байап бас, бала. Тентектікті ойып па е? — деді.

Жасы тілек тілеп жатан шеше сзі жаныды жылытандай, майда тиеді. Кзіе жас

келеді. Жрегіді алау-жалау етіп бара жатан таы бір нрсе бар. Ол Аботаны берген

тмаршасы. Сия арындашты жалап жіберіп: мытпаймын, сен де мытпа!»—деп

жазыпты. Екеуміз мытпайтын неміз болып еді, оны екеуміз де білмейміз. Ммкін, оны

жрегіміз ана білетін шыар. Біра кз бен ла ку боларлы еш нрсені білген емеспіз.

Сол білмеген бойым жріп те кеттім...

ЕКІНШІ БЛІМ

Шекараа Николай Шуруп екеуміз бір кнде келіп едік. Содан бері екі жыл тті. Блмеміз

ашанда бірге, тсегіміз атар, бірімізді етігіміз бірімізге арап трады. Шекараны бл

блімінде екеумізден асан дос та жо. Кзет жмысындаы скерлік атал тртіп, ара-

тра айасу болып аланда, жолдасы аны мен жанын бірге ала жгіріп, тізе осатыны

досты дегенге ерекше бір мн береді. Дос жректері осыла соып, ой-тілегі бірге ріліп

кетеді. Ар-ят, намыс-кек, брі орта болан со, скер достыы тере бір маына табады.

Оны стіне мінез йлесе кетіп, ой рісі бір болса, ондай екі жауынгерді арасынан ыл

тпейді. Бірге уанып, бірге ялады, бірге ынжылады.

Николай екеумізді осындай жайымызды адап, шекара кзетіні бастыы, бізді ыли

бірыай, ыли бір уаытта жіберетін болды. Кейде кзетке келе жатанда зілген

гімеміз, кзеттен айтанда дл манаы жерінен айта жаланып кетеді. Айтыспаан

сырымыз да жо, аылдаспаан арманымыз да жо. Екі жылды ішінде Коляны бар

ырындысын мен атарып болдым, мені бар сырымды ол жата білетін болды. демі бір

а айы крсе, Николай:

—

Тап сені Аботадай екен! — деп те ояды.

Екеумізді достыымызды лайта тсетін таы бір улекілігіміз бар: екеуміз де «бокс»

ойынында ждырытасуа бірге тсеміз. Салмаымыз да бірдей, неріміз де бірдей. Кейде

ол апы кетеді, кейде мен апы кетем. Сонда ана бірімізді-біріміз бірер ждыры аалап

шыамыз.

Шекарада екеумізді тізе айырмайтын «аяси» деп атап кетіпті. рі грек заманынан алан

ат болса да, оан екеуміз де ысылмаймыз.