Стр. 70 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 69

 

Стр. 71

 

азастанны ашы кітапханасы

елу трлі обалжу бар сиятанады. Петр ерттеулі аттай, тас тйін, ышам отыр. Оны,

жзінде лшеп-пішіп, есептеп ойан ойын, кезегі келгенде ыл аудармай орындап

шыуды зірлігі ана бар. Кешегі Толстовты мазатап, «тк те емес!» дейтін батыр жігіт

лосып, сып жіберді. і бозарып кетіпті... ашан кезегім келіп алар екен деп,

ыпылдап отырандар да кеп. Мені кзім біреуден-біреуге тсіп, ыдырып жріп,

шышты ке жаурынына барып айналатап алды. Айналып жрген самолетпен бірге

шышты сом денесі де бірге ойысып, брылыырап ояды. р озалысы сенімді,

отырысына дейін орныты, абдырау жо, сасу жо, еркін сермеп, алытап жрген а

иыа сап кетеді. Брын бар керемет самолетте деп келсем, дл азір самолет соны

дегенін істеп, ы ете алмай, айдаанына кніп, ршытай иіріледі. Ке алапа кішкене

ана клекесі тсіп, ке орап айналып жрген самолетті анаттары осы шыш жігітті

з анаты сиятанып кетеді. Киімні сыртынан білеуленіп тран блшы еттері кейде

арасынан да білініп алады. Еркекке біткен ке жаурына кзім лсін-лсін тседі.

ызыанды болам. шышты бетін кргім кеп, оды-солды брылып арасам да, жзі

кзіме тспей ойды. Екі олымен кйсандыты ойнатып, ойнаан кйін зі ана тсініп,

елтіп отырандай, зімен-зі болып, артына бір брылан жо.

Енді осы бір мінез кімде бар деп, соны таба алмай отырмын. Айайлап, шуласып жатса

да, лаына кіріп шыпайтындай, оыан кітабынан басын алмайтын біреуді білуші ем...

Не, Шеген екен ой! Ойбай-ау, мынау да Шеген ой!.. зі ой!

Инструктор маан зірлен деген белгі беріп алды. Тра беріп мен де:

—

Шеген!—деп алдым. Грілдеген самолет ні естіртті ме, жо па, йтеуір Шеген де

артына бір брылып алды. Кзге кзіміз кездесе бергенде, инструктор маан «секір!» —

деді. Ішімнен «саан арнадым!» деп, мен де секіріп кеттім. Манадан бергі: обалжу-

орыныш дегендерімні айда кеткенін білмеймін. рі аа, рі досыма арнап, олдан

келген нерімні брін крсеткім келіп барады. Кріспегелі ткен бірнеше жылды ішінде

андай енер таптым, андай биікке ктерілдім, соны Шегенні кзіне крсеткім келіп,

еркін бір жайап тсу шін, саинаны ертерек тартып алдым. А жібек парашют лап етіп

ашылып, ол шатырдай керіліп, тбеме тігіле алды. Енді зім де баяу алыан ырана

сап, тменгі жаты тгел барлап келем. Бгін, сз жо, Шегенмен кездесіп, жеті жылдан

бергі жинаан сырды тгел атарам. Мы трлі гіме ойыма мар-жмар келіп,

уанышымнан жарылып кеткендеймін. Самолет азір жерге онады, мен жгіріп асына

барам, Шегенмен шатаса кетем...

зі сйген йелі жаында болса, ерленіп кетесі, деген бар. Ммкін, дрыс шыар.

Біра азір мені олымнан келер бар ерлігім мен бар нерім Шегенді кргеннен озып

кетті. «ия тастай лай шан ер сарша» деймін зіме-зім, баяы Шеген айтатын

«Сар жыры» есіме тсіп. асымда тран ешкім жо, именбей, жасанбай айтам.

зімді-зім бір ана секірумен сол сара да теегендеймін... Бл кйімде аспан жаын,

жер алыс крініп, зімді жоары, биікте крем. Сардай ма, ырандай ма, елімні рбір

жасындай ма, йтеуір еркін алытап кеп жерге тстім. Менен кп брын тскен Володя

Толстов жгіріп асыма келіп:

—

Тамаша!—деді.— Сонша тамаша алытаан не Петр, не сен боларсы деп, кз

алмай байап трдым!

Парашюті шамны отындай ана аарадап, жлдыздай аып, Петр де келіп тсті.

—

Петр осылай тседі ой! — дейді Володя, оан зінше бір матау тауып.