Стр. 77 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 76

 

Стр. 78

 

азастанны ашы кітапханасы

Тс кезінде бар блімшелер мінбе асындаы радиоа жаындап келіп трды. Елімізге

тгел таныс, оыр дауыс сенімді жігермен жасану жо, жалынмен шыты. Жауымыз

анша кшті боланмен жеетін біз боламыз деді. Ауыр айастар барын жасыран да жо.

Айнала арасам жолдастарым енді біржола сенген сияты. Кескіндерінен манаы а-

таны ізі жоалып, аба біткен тйіліп, енді сырта ызар шыа бастапты. андай айас

кездессе де, райсысы да зіне-зі сенімді сияты. Барлы аба бірге тйіліп, барлы

кек бірге айнап тр. Сонымен бірге ркім-а, байаусыз ана жолдасына кз ырын

салып ояды. Жманда андай, жайанда андай дегендей, алада тран барлы

блімдерді арап теді. Айас алдына жолдасты жолдас, досты дос таы бір байап, кімні

андай зірлігі жетікіремей жатыр, жрдемін беруге міндетті. Жалыз зі жау

алмайсы, бірден ондар, ондардан жздер ралып, бріміз осыланда ана — біз

боламыз!

Манадан кпті ауанын байаандай болып трып, енді з ішіме ілсем жрт кзінен

таныдым дегенімні брі де з ойым екен. Ойа-ыра ыдыра жортып кеп, з шамасынша

р нені тсінгісі келіп, аяында бір срауа келіп, тіреліп тр:

Миллиондармен есептелетін лы ызыл Армияны атарында маан тиер енші андай

екен? олма-ол сыналар кезеге ойланып келдім бе екен лде кпті панасына ытаумен

болдым ба екен?

Бл лі ткелектерден терде байалатын сыр. Біра ешкім ипатамайды, р туекел де

емес, сенім берік, жрек орнында сияты.

—

Ойларыны салмаы басыды тмен алып барады,— деді, налу білмейтін Володя

Толстов. Ол р кезде мені орысша сйлегенде оай оралыма келмейтін жайымды

баылай жретін. азір де сонысын істеп, сйлемін дейі ауырлатып айтып тр. Мен оан:

—

Ойыда тек салма болсын, Володя, басыды зі-а ктеріп кетер лі... Бас тіреуі

ой ой,— дедім.

—

Философия майдана да бірге кірсе, мен оны натып аланымды сонда ана

айтармын,— деп, Петр ашаны деті бойынша р нрсеге ашы шек ойып жатыр.

Біз намаза трандай сапа трып, Отап алдында таы бір рет ант еттік. ансырап келіп

сотыан анды жол жауымызды з анына тншытырмай, тынбаймыз дедік. Антты

р рпін аны, р сзіні маынасын жадымыза йып алып трмыз.

Ант артынан алдыы жеті кісіні бірі болып, командирлерді алдына барып рапорт

бердім:

—

Курс аяталуына аратпай-а, еріктілер атарында майдана жіберііз,— дедім.

—

Сарталиев жолдас, артыыза араызшы!—деді курс командирі жымиып.

Алашы бір ас аандай стте жеті жауынгер шыа келсек, енді арт жаым зын

йры кезекке айналып барады екен.

—

Орындарыа!..— деген зын команда берілді. Бріміз де орнымыза барды.

—

Рахмет, жауынгерлер!—деді командир.— азіргі сааттан бастап, брі де

майдандамыз деп есептедер здеріді. Бізге шыраспай соыс кете алмайды. Отан

брімізді майдана шаырып отыр. Отан лы оырауын аып, аттан салды.