Стр. 95 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 94
Стр. 96
азастанны ашы кітапханасы
—
Таы да бір кн тіп кетті...— деді кемпір.
Біз гімемен отыранда кн батып, ас арайып алан екен. лі де аылып жрген
машиналар мен арбалылар кпір алдына келіп тіреліп тр. Машинадан тскен екі
жауынгер бізге келіп:
—
Жолдастар, кпірлерін, айда? — деді. Кріп транын сраан адама ызаланып
алатын Петр, атып орнынан трып:
—
Крмей трсыдар ма? — деді.
—
Жо, біз ткел бар ма деп срап трмыз.
—
ткелді ткел деп срау керек. ткел бл жерде жо. Жрттан срадар. айда
барын білседер, бізге де айтыдар.
—
Осы арадан тіп болмас па, тексердідер ме?
—
Бл арадан тем деседер ару-ралдары мен машиналарыды тастап, здері
ана жзіп тесідер.
—
Жо, жолдас, алжы деген жасы-а шыар. ару-ралды тастап кет деген жаман
алжы! дейді, жн срап трандарды бірі.
—
Дрыс айтасы, жолдас. Мен саан тастап кет деп айтаным да жо!
—
Солай шыар!
—
Ие, солай!
Жосып жрген машиналар, те алмай алан жаяу адамдар лі кеп, жау олы жаындаан
сайын кбейе де бермек. ткел табылып, бгінгі тн тгел бізді олда болса талайлар
жан сатап алар еді де, талайларды ар-намысы тгілмес еді. сіресе, арып-талып келе
жатан бейбіт жрт, кп азаптан тылар еді.
—
Осы кезде Захаров ткеліні не кйде екенін кім білсін...— деді кемпіріміз аырын
ана.— алайда солай арай беттеуге тура келер...
—
андай еткел, шеше? — дедім.
—
Захаров ткелін айтам... Естіген шыарсы, Захаров дейтін ша фабрикасы бар,
бай адам еді. Осы арадан он бес шаырым жерде фабрикасы болды... Бай адамны іші
андай тар келеді, жрт олына тсірмеймін деп, азамат соысыны кезінде ртеп жіберді.
зі аылшындара ашып кетті. Мыналармен бірге келе жатан да шыар зі! Фабрикасын
бір аылшын стап трып еді, аяында Катя дейтін ызын да берді соан...—деп, кемпір
затыырап бара жатан со, мен тыпыршып:
—
И, сонымен?..— дедім.
—
Сонымен ол Кита болып кетті,— деді кемпірім,
—
Жо, ткел жайын айтам...
—
, ткел ме?.. ткел бар да. Фабрикасы зенні бер жаында болды да, жн жуатын
жері ар жаында еді. Мені шалым, Степан марм ол ойып, аша алайын деп барса
дым жо, тып-типыл ртеніп кетіпті.
Стр. 96 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 95
Стр. 97
азастанны ашы кітапханасы
—
ткел ме?
—
Жо, фабриканы айтам... ткел алды орнында... Астына тас тсеткен «тас еткел»
атанан болатын. Асты кейін м-айраданып алан со, барлы бала сонда шомылатын.
Биыл су кеп болып кетпесе, арбаны астына байлаан ара май шелекті шешіп алмай-а
те беруші едік...— деді.
Енді кемпірді айналасына бірталай адам жиналып алды. Брі де кпірді алай табуды
жайын срастырып жатыр. Кемпірді зін де машинаа мінгізіп ала кеткілері келеді.
Кемпір олара:
—
Сіздер ілгері жре берііздер... Мен де уып жетермін. гіздерім он шаты кн
шп шабуа салынан, жарау...— дейді.
—
Шеше-ау, зііз неге кпірден етем деп, ш кн отырдыыз осында? ткелден етіп
жре берсеіз ой, ендігі лдеайда боласыз! —дедім.
—
Жалыз ба? — деді кемпір таданандай болып.— Мен жрт айда болса, сонда
болам да, балам.
Кпір іздеп жиналып алан жрт, зенді жаалап ткелге арай жнелді. Тракторлар да,
кішкене танкылар да кетіп барады. Кпшілігі арбалы, машиналы жрт. Зебірек ні
жаындай тсіпті. Таерте алыстан кркіреген кндей кгірт естілетін соыс ні, енді
ашы естіледі. Айыш-йыш кездесіп алан найзаай жарыы крініп алады.
—
Ал, шеше, енді жрттан алмаыз. Сау болыыз,— деп, гізін жегісіп беріп,
кемпірді жнелтіп жібердік. Кемпір жаралы ызды да алып кетті.
араы іірде зенні ары бетінен таныс белгі берген дауыс естілді. Штаба жіберілген
жігітім екенін таныдым.
—
Кпір жоын білесі ой. Жзіп т! —дедім.
Бірдемені сындырып, бірдемені аударыстырып жатан н келіп еді, замай, айыпен келе
жатандай, трегеп трып есіп келе жатан адам крінді. Жаада ана ираан машинаны
тсек-татайын айы ылып мініп алып, жауынгерім бері тті.
Батальон командирі бізге айт деп мір етіпті. Біра ел білгенді бізді штаб та біледі екен
«кпірден он жеті
Километр жоарыра жердегі тас ткелді тексере айт» депті.
Кездескен машинаны біріне мініп лі бір ыр аспаан кемпірді уып жеттік. гіздерін
аырын ана жайап, кетіп бара жатыр. Енді бізге керексіз болып алан азы-тлікті
кемпірге беріп, ош айтысып жріп кеттік. Брімізді бір-бір сйіп, кемпір ала барды.
сіресе, Володяны ерекше сйді:
—
Жрегі жасы екен! Баытты бол, балам!—деді. лде, кемпірмен таы
кездесетінімізді сезінгендей, ешкім оштасан жо еді. Бл жолы кемпірмен бдан былай
кездеспейтінін таы да айын сезініп трандай, жауынгерлер бір-бір ауыз жылы сз
айтып, кемпірді батасын алып жатандай, за оштасты.
—
Жолдары оарылсын аратарым, баытты болыдар брі де. Кпір басында
біреуі аянан жосыдар! Мен ыли андай батыр жігіттер деп, уанып арап отырдым!
— деді.