Стр. 103 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 102

 

Стр. 104

 

азастанны ашы кітапханасы

найзаны креді де, таы ілгері аттайды. Дниеде мндай злымдыа баран ешбір скер

болан емес. Сонша ару-ралмен иулап ла тндыран матанмен келе жатан жау,

бейбіт халыты артына тыылады!

Халды, ауырлыы да осында. Майорды алыса сілтейтін ауыр зебіректері кейін

шегініп арап тр да, жауды мадайдан атар зебіректерімен ана ктеді.

—

Тірі жарыласын, аа сержант,— деді майор жалынандай нмен— жігі ашылан

жерін бір анытап берші! Мені барлаушыларым зебірек жетер жерді брі бейбіт жрт,

неміс танкылары сол жртпен аралас озалып келе жатыр дейді. Міне екі кн бойы о

шыара алмай отырмын! — деді, атты назаланып.

Неміс зебіректері алыстан атылап, боратып о тгіп жатыр. Біздегі «соыс тірілері»

бейбіт жртты аяп, н шыара алмай тр. Бізді зебіректер жауды, олын кпір стінде,

ткелдерде, жол бойларында тосып атуа болар еді. зге Нрсе тапшы болса да, зебірек

оы жеткілікті еді. Біра амал жо, найзалы жауды сен амшымен ктіп отырандайсы.

Кпір біткенді иратып тастауа таы болмайды. р кпір е алдымен з еліне пайдалы.

Танкылы, машиналы жау олдары алдын орап кетіп, лі жете алмай келе жатан скер

блімдері де бар. Жалпы дрлігіс-дрмек стінде, жау олы басып алан жерді бейбіт

халы лі шыыса арай жылжып барады, лі сиреген жо. лкен кре жолдармен жау

лектері келе жатса, атыпай-сотыпай, сай-салалармен атар жріп келе жатан бізді

скерлер де бар. ысасы, бізді зебіректерді алдында кедергі кп.

Мны брі де майор Русаковты айтан кйзелісі еді. Сондытан мен ол кісіден:

—

ысасы, жау мен елді жігін ашып бер деп бйырасыз ой, жолдас майор?—деп

срадым.

—

Аа сержант, сіз мені арамаымда емессіз, мен айдан бйыра алайын...— деп,

майор кліп ойды. Екеуміз бір ана арасты та тсініп алып, ол алысты.

—

Ал, о сапар болсын, тірі айтыдар! —деді майор.

—

Жасы, майор жолдас, тірі айталы... лгісі келмейтін бір адам бар деп есітсеіз,

ол мені жауынгерлерім,— дедім.

—

Сен мені кншыыса арай ткізбей кп бгеп еді, мен сені батыса арай

бгемей ткізейін! Бар!.. Бл жолы медаль емес, орден алатын болып айт! — деді майор,

олымды атты ысып.

Мен ндемей ана ішімнен уде еттім... Майорды жзінде уде алмай тынбайтын атты

кйініш бар еді. Осындай адамдар бізге кйініш-уаныш, досты-жолдасты, бірлік-тедік

деген нрселермен ойнамауды йретті. зім демей, біз деп, ерлік да емес — егіз, білекте

емес — жректе деп йретті.

Барлаушылар «таы атып» іір араысы тсе, біз жріп кеттік.

Жазы тн елі даланы кзетіп жалыз аландай. Егін маайында н де жо. Баша

арасында клкі де жо, иесіз алан поселкелерде н де жо. алы тскен шыта

жосылып жататын із де жо. ні мен снінен айрылып, жас жесірдей майан жазы

тнні зі ана алыпты.