Стр. 116 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 115

 

Стр. 117

 

азастанны ашы кітапханасы

ару ылара шамасы алмайды. п-зын неміс солдаттары Семен тйреп алып

латыранда татайдай ана салмаы бар жеіл сезіледі.

Бгін та, ата Семен бір окоптаы жеті адамды жалыз жайап шыты. Мылтыыны

найзасы майысып алыпты. азір маан бір жеріммен сотыып алам ба деп, шамасы

келгенше ысылып-ымтырылып отыр. Ол денесін жинаан сайын, блшы еттері иіріліп,

бктетіліп, киімін кернеп барады. Байаусызда біреуге сотыып алам ба деп имене жру

оны детіне кіріп кетіпті.

—

Жетер, жолдас аа сержант, жетер,— дейді Зонин.— Брібір баны басынан

лкен басты демілегенмен еш нрсе шыпайды. айта, саал жауып тратын олпы-

солпысы сорайып шыа келеді...

—

Жо, Семен бл баса кін оюа болмайды. Наыз, бір крген жауыны мір

бойы есінен кетпейтін бас деп осыны айтады,— деймін.

—

ім... Онда мрт ойып алсам айтеді?—дейді Семен.

—

Мрт?

—

Сонда маайыма жолауа сайтанны зі де орар еді!

—

Жо, Семен мрт оймай-а ой. Мрт ойса, сен бізден анарлым лкен болып

крінетін боласы. Соыс аншаа созылса да йге айтанда баяы жас комсомол

кйімізбен айтайы. Туан-туысандар да, шеше де, рбы-рдастар да, ойнап-клген

ыздарымыз да бізді сол жас алпымызбен ктеді. Солай емес пе?

—

Жарайды ендеше, ыра бер...

—

Семей сені сйген ызы бар ма еді?— дейді Петр.

—

Мені, бе? Болды рине... азір де сйем бір ызды.

—

Таныстырсашы ызымен!

—

Таныстырсашы? алай таныстырам?

—

Кдуілгідей... андай ыз еді, алай сйетін еді... Айт соны брін...

Бет-аузына иесіз алан хош иісті аямай бркіп жатып, мен де тіндім.

—

Айтсам айтайын... Біра басаларыдікіндей ызыты болып шыан жо,— деп

бастады Семен.— рине, мен шынашаымдай кішкене ыза ашы болдым...

—

рине неменеге керек болды?..

—

ринем бе? Оны керегі боланы, лкен ызды мен айтем? з бойымда да бір-екі

адама жететін артыым бар, мен кішкене ана ыза марттым. Одан со, кімге

ызыаныды зі білмей де алады екенсі... Кейде бір дай араан

жексрындарды ріп ауыза саландай демі йелдері болады. Кейде бір те жасы

адамдарды асында рысан терідей бір бле жреді. Соны брі де алашында білмей

аландытан болатын сияты,— деп, Семен айнала арап ойды.

—

Ие, содан со?

Стр. 117 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 116

 

Стр. 118

 

азастанны ашы кітапханасы

—

Содан со ба?.. Трактор жайында бір кітап іздеп, алалы кітапханаа кірсем,

алтын шашты, уыршатай ана бір ыз тр екен... Содан басталды да кетті... Керек пе,

керек емес пе, кітап срап кнде баратын болдым. ыз да бле, мені, бойыма арап, кп

кітап оымаанымды біледі-ау деймін:

—

Мына бір кітап те жасы...— деп, бір-екі кітапты оса беретін болды.

—

йге келіп арасам, «Бірінші Петр», «Степан Разин», «Тыны Дон» болып

шыады. Бір кні бір жерінен срап алып жре ме деп, ыз берген кітапты тгел оып

тастаймын. Кндізім тгіл, тнім жетпеуге айналды... замай Тамара, Татьяна, Земфира,

Мэри дейтін ыздарды шататып жіберетін болды. Оып-оып отырам да,

кітапханадаы ызды зі де соларды бірі ой деп ойлаймын. Кн санап сол ыздара зі

де сай тседі, кн санап лпыра тседі... Заводта шаршау дегенді мытып кеттім,

жмыстан шыа салам да, Тамараны апарып беріп Земфираны сраймын. Земфираны

апарып берем де Татьянаны сраймын... дай соан у ыз тсінеді де жымияды,

жымияды да сраан кітабымды алып береді...

—

Аты кім еді?—деп срады Петр.

—

Аты ма?.. Нина еді... Жымиып транын маан кітап перейін деп артына

брыланда, сыртынан да танитын болдым.

—

Арасы кліп тратын болды ой?..

—

Арасы? Жо... Былай бір, ыры былтып келіп, желкесіне бос тастай салатын

бір шаш болады ой... Сол шашы жымиып трандай болады.

Сіз осы, ашытар жайындаы кітаптарды кбірек срап кеттііз, біреуге ашы болып

алан жосыз ба?— деді бір кні.— Біліп жр, біліп жріп срайды, оан не амал

ыларсы...

—

И, оан ылар амал жо...— деп, Петр таы бір шалып алады.

—

Оны рас,— дейді Семен.— Оан ылар амал жо екен. Маан бір жері атты нап

еді, соны таы бір оып шыайын деп едім дедім...

—

Ол ай жері?— деді Нина.

—

ыры екінші беті...— деп, мірімде бірінші рет тірік айттым. Аппа жмыр

саусатары жымы-жымы етіп, мен айтан ыры екінші бетті ашты да:

—

Ие, атты суретін демі келтірген екен— деді Нина. Арамнан суы тер бр ете

тскенін сездім... Бан не айтарсы?

—

И, бан да ешнрсе айта алмайсы...

—

Бір кні Нина орнында жо болып шыты. Кітапхана аырап бос аландай

крініп кетті.

—

Иесіз алан окоптай де...

—

Ие, иесіз алан окоптай... Паровоздай жйткіп жріп, аланы тгел кезіп шытым.

Башаны да екі рет сзіп шытым. Екі жердегі театрдан шыан жртты да кезімнен

ткіздім. Еділ жаасына да бардым. Еш жерде жо... Тн ортасында таптым-ау йтеуір...

—

айда екен?