Стр. 124 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 123

 

Стр. 125

 

азастанны ашы кітапханасы

ала мен кпірді екі арасы картобын азып алан жердей шыр-шыр. Бл жерді

снаряд та, бомба да, солдатты крекшесі де азылап жатыр. Окоп азылмаан, ойылып

алмаан, зын жыра — ы жол салынбаан алаандай cay жер жо. Кпір маындаы

йлерді орнында клдері ана брырап жатыр. зен жар абаыны асты жыпыр-

жыпыр жаппалар. азір біз лкен жолдын, екі бетіндегі окоптар біріне-бірі жолды

астымен атынаса алатын етіп, екі жерден тере ы, жаа траншеялар жасап жатырмыз.

Дон зені шр-шр тесіліп, айта тасып кетті. зенге тскен ауыр снарядтардан аспана

атан су биік кпірді стіне шапшып алады. Жа ккше мз сынан айнадай жалт-жалт

етіп, сумен бірге атылып, сыырап келіп жааа тсіп жатыр. зенні екі беті шыны

заводыны оймасындай йіліп жатан ккше мз...

Кпірмен тіп жатан бізді скерлерді арт жаы сйыла бастаанда кпірді атылау да

тотала бастады.

—

Енді осы тотатаны. алаа бекініп алан со жау осы кпірмен Кавказа арай

етпек, — деді Мирошник. Енді ол брыныдай бпай, траншеядан арып шыты да,

полк штабына арай жріп кетті.

—

Онда кпірді зіміз неге иратып тастамаймыз? — дейді, а кіл Семен Зонин.

—

Біз оралып келмейміз бе екен? Сен немене, ыли шегіне бермек пе еді?— деп, мен

оан командирлік жауап айырам.

—

Ие, кпір екі жаа да керек. Енді кпірді екі жаымыз да ораймыз. гіме

кпірді иратуда емес, кпірге ие бола білуде.

Крекшемді асыма оя салып, мадай терімді жеіммен сйкей тастап, мен темекі орай

бастап едім, Алматы газеттеріні бірінен ырып алып, кптен бері сатап жрген

кішкене ана газет иыы жерге тсіп кетті. Ол

Гурьев мнайшыларыны енімді ебектері жайындаы хабар еді. Майдана кеткен еріні

орнына тра алан мнайшы бір жас йелді ебегін ерекше айтан. Темекі ораан сайын

сол иы рдайым кзіме бір тспей оймайды. рдайым туан жерді жеіске осып

жатан ебек лесін ескертіп трады. Кезіме тскен сайын мен де бірнеше жолын таы бір

оымай оя алмаймын. Кейісім болса — тарап, тосам, жылынып сала берем, Туан ел,

скен жеріні осындай рбір хабарын саынышпен ктіп, уанышпен арсы алу — р

солдатты басында бар. Мен тез екейіп, жерге тсіп кеткен газет иыын алып, орнына

салдым. Онымды Семен де байап алып, жымия ойды.

—

Неге жымиясы?— деп срауа басымды ктере бергенде, кпірге жаындай беріп,

дл бізді тсымыза тра алан жабы машинаны терезесінен рметті маршал Семен

Михайлович Буденныйды крдім.

ыран кезді, аарлы ара мртты ататы олбасшыны бірден таныдым. Бірінші атты

скер Армиясы туралы рбір совет жастары не білсе, соны брі йындай опарылып,

алай-тлей боратып кз алдыма келді. Маршал машинасын кілт тотатып, бізді не істеп

жатанымызды шолып тр. Темекім сып етіп жерге тсіп кетті де, зім сымдай тартылып

тра алдым. Тлабойым дуылдап, ызарып бара жатанымды да сездім... Не істеу

керек?.. Жгіріп алдына барып баяндау керек пе, алшиып атып трып аланым дрыс

па? Не боланы аа сержант, маршалды алдына барып баяндама жасаймын деуге бола ма

екен сір? ой, болмайтын шыар!.. Осы бір ас аандай уаытты ішіндегі

ысылшанан аман-есен те алармын ба, жо па?..