Стр. 138 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 137

 

Стр. 139

 

азастанны ашы кітапханасы

Кетер олдарыды! — деген дауыстар біріне-бірі жаласа шыады.

Сарайды тас еденінде бес-алты неміс озалмастан алыпты. Бір олын ысып алан,

бетін басан, бйірін басан бірнешеуі сенделіп ортада жр. Автоматтарын тастай беріп,

екі олдарын атар ктерген он шаты фашист апаа арай барып алыпты.

Е нсыз адам — ола тскен жау. Онда ят-ар дегеннен ешбір белгі алмайды. Ол

сені айт деріні аржаынан тсіп, е ымбаттым дегенін аузына алады. Сондытан да

ете жеркеніш крінеді.

Капут! Гитлер капут!—деп, ола тскендер бір ауыздан зар аып тр.

«Капут» кні лі алыс екенін жасы біледі. Біра жаны рырын сатап алу шін

сынып тран «ымбаты» сол.

Толстов екеуміз тбедегі тесіктерден аранмен саумалап сарайды ішіне тстік.

Жараланан да, оа шан да бір адамым жо екен.

Ушаков, айдап алып шы! — дедім, Петяа. Петя мылтыыны аузымен нсап,

немістерге апаны крсетті. Немістер ттына тсіп, кнігі болып аландай, я болмаса,

бл кйге іштей зірленіп жргендей, екі-екіден атарланып, секек-секек басып ападан

шыа берді.

аруларын жинап алыдар, сарайды арап шыыдар деп, артыма арай брыла беріп ем,

кеудемнен темір сйменмен тйіп аландай болды. Атылан мылты даусын естіген-

естімегенімді лі кнге дейін аны білмеймін. Тас сарайды абыралары лап бара

жатандай болды. йілген жктерді ар жаынан маан тесіле арап тран ара шбар

жыланны басын кріп алдым. Ыылдаанын да естігендеймін. зім де лай бердім,

ышынып атылан автомат даусын да аны естідім. Бл кім, Володя ма екен жыланды

атып алан деген ой блдыр ана елестеді де аяталмады...

Есімді жинап, кезімді ашсам, манаы арт жмыскерге сйеніп отыр екемін. Арамнан

апсыра шатап алыпты. Бурыл мртынан темекі исі мрныма келеді.

Е, міне осылай... Кзіді аш, балам,— дейді, оыр дауыс.

арсы алдымда маан іле арап, аузын ашып алан кйде манаы бала тр. Мана бізге

жгіріп келгенде баланы жзі ып-ызыл еді, азір срланып кеткен. шатай стаан

мылтыы исайыырап барады. Баланы бар бейнесінен «атты ауыра ма, аа?» деген

срауды кргендеймін. Мндайда бар баланы ойына тсетін срау осы болады. Мны ол

орыс тілінде «Дядя, больно?» деп срай алса, шын «больно» сонда болады... Володя

мені кілімді аулаысы келгендей, тасада трып мені атып алан неміс офицерін

жаасынан сйреп келіп, йіліп жатан темір жааларыны асына тастай берді. Жауым

кім екенін танып алайын дегендей, кзім еріксіз соан барып тотады. Эсэсті капитаны

екен. Кеудесі ушиан, жіліншіктері жіп-жіішке ши борбай, мойны ылиан, сары

шашты, ары бірдеме. Істік мрнын ара тыа, ылжиып жатыр, ліп те алан... Жайы

жаасында кп крген ліп алан су-тышана да сап кетеді.

арсы алдыма ср палатканы жайып, жігіттер мені аырын ана ктеріп, соан салып

жатыр. Мен дыбыс шыарым келмейді, не болып жатанын кріп-біліп жатсам да н

шыара алар емеспін. Кезім арауытып, лаыма мата тыылып бара жатандай сезіледі.

Мені ктеріп жатан адамдарды денелері кейде зінен-зі лкейіп крінеді.