Стр. 140 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 139
Стр. 141
азастанны ашы кітапханасы
сйлеші... Кзімді ашып бірдемені срайын десем, кзім ашылмайды, мені лсіз німді
кп дауыстар кміп кете береді. лдекімдер жараланан, лдекімдер ыырсиды...
з ойларым шола-шола... Жар басында секірген латар біресе ойа тсіп кетіп, біресе
айта крінеді. Мені ойым деп осы латарды айтып жатан сиятымын. Бдан былай
ойыма тскен нрселер ркіп-ойнатап кз алдыма да келе бастады. Ттін арасында жылт
еткен от шынындай елес береді де, жо болады. Адрес десем зіме жазан хаттар
крініп кетеді. Жолдастара бірдеме айтым келгенін адап алсам,— атар тізіліп тран
Семен Володя, Ревякин, Петяларды крем... Соларды атарында Абота да трады...
«Гитлер енді Москва маайын кре алмайды, бл аны!»— дейді таы да Ревякинні
даусы. Ол осылай зілді-кесілді айтатын адам.
«рине, кре алмайды, тсінде де кре алмайды!»— дегім келеді. Даусым зіме де
естілмейді... Бастыралы андай ділгір бір хал босатар емес.
Ростов стіндегі боранны салыны бетіме тиеді де, ызыы лаыма тиеді. Мен оны
Москва бораны екен деп алам. Машинамен етіп жатан кеп скерді ледері лаыма
келеді, мен оны Москва кшелеріні ні деп алам...
Кез алдыма тмсыын ара тыып лген сутышандай бкшиіп жатан манаы жау
капитаны келеді. Мрнынан аан ара-кре ан са-са отау тігіп, арды бояп шбап
барады. Жо, тіпті лаылдап аып, сай-салаа йылып жатыр. Атылан ит осылай летін
деп ішімнен лі де бір жбір тееулер іздегендеймін... Шола киімдері жоары сырылып
кетіпті де, ашылып алан жалааш арасына айдама жел тйір-тйір иыршы арды
тыындап жатыр...
ШІНШІ БЛІМ
—
араанды!— деді проводник, трт буынны тртеуін де созып. Маан таы бір
рпі созылмай аландай, тым тез айтылып кеткендей ана крінді.
—
айта бір айтшы! — дегім келгендей, мен арт проводникті кзіне адалдым.
—
Міне, енді сіз йііздесіз... азір туан-туысандарыыз да арсы алар. Тн демей-
а ктіп жрген шыар. андай уанысып алады! Бл мені з басымнан да талай еткен
бір кезде...— деп, арт зіні бір гімесін бастап кетуге бейімделді де, поезд тотайтын
белгісін бере бастаан со, есікке арай тіп кетті. Терезелерден электр жарыы да тсе
алды.
—
Ие, енді мен йімдемін!.. Біра мені йімні лкендігі сондай, араанды мен
Гурьевті екі ортасына екі Франция, он шаты Швейцария, он бес шаты Бельгия сыйып
кетер еді. Люксембург сияты «королевстволы лы мемлекет» шін бізді бір-екі
колхозды жазды жайлауы да емін-еркін жетіп жатыр... Гурьев пен араандыны
арасынан грі Лондон мен Берлинні арасы кп жаын.
«Онша алыс иян емес...» деген патша аузынан шыан сз боса мтел болып кеткен
жо...
азастан жеріні кедігі жаралы жауынгерлерді майданнан алыс госпитальдара жіберіп
отыратын адамдарды да жаылдырса керек. Мені олар йіме жаыныра жерге жіберейік
деген жасы оймен араандыдан бір-а шыарды.