Стр. 143 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 142

 

Стр. 144

 

азастанны ашы кітапханасы

араандыны осынша аруаты екенін мен де білмейтін едім. Бріміз де таырап алды.

Тас йылан ке кшелер, зулім йлер, кз срінгендей мол жары тнге де, борана да

бас идірмей, ала кеудесін жоары ктеріп кетіпті.

—

Москваны бір кварталдарына сайды екен! — деді, рнені де аз-кем асыра

сйлейтін Гришин. Мен оан:

—

Желі гулеген далаа самай ма, йтеуір? — деп, лі де алжы жауап айырдым.

Гришин екеумізді арамызда екі шты бір алжы, барып байап алан Клай, онымыза

ерік бергісі келмегендей, тез киіп кетіп:

—

араанды кміршілеріні он жылды ебегі ой бл ала. лі олпы-солпысы

толып жатыр...— деді, екеумізге де тыйым салатын нмен.

Бізді совет есебі бойынша, он жыл деген — толы екі жарым бесжылды болады. Ал,

бізді бір бесжылды брыны екі жарым асырыыза да сыя бермейді. «Ата-бабаны

асырларынан аз жылдарды ішінде-а аттап ткен аза даласыны таыратары жалыз

ана араанды деймісі!» дегім келеді Гришинге...

Біріміз з аяымызбен енді біріміз теге тсіп, кпшілігіміз госпитальдаы апа-

арындастарымызды иыына сйеніп, йге кірдік. зын-зын коридорлы, ке

баспалдаты йді р абатына тарасып барамыз. Кейбіреулер баяу, кейбіреулер ожар

имылдайды. Біра брі де майданда неден зарыса, соны жайын бірден срасып бара

жатыр:

—

Жары бар ой? Жылы ой? Блмеміз кн жата ой! —деседі р жерден.

Осындай бір кезде жауынгерлерді жас балаа сап кететін де бір мінездері болады...

Біз алтыншы палатаа кездестік. Есіктегі алтыншы санды кре сала, райсымыз Антон

Чеховты «Алтыншы палата» дейтін гімесінен есте аланды айтысып кеттік. Біра

саны бір келгенмен сапасы баса, екі палатаны арасында екі трлі асыр, екі трлі

маына, екі трлі адамдар тр еді.

Палатамыз жып-жылы, кзге де, кілге де те бір жайлы блме екен. Ортада а дастаран

жапан стол. Стол стінде екі тас кршекке сірген екі трлі гл, біріне бірі азана брала

арап, еркелесіп трандай. Электр шамдары да кезіді тесердей жалааш шаырайып

тран жо, ызылт жібек арылы жмса ана жары тгеді. Госпитальдаы апа-

арындастармен алдаы кнде неше рет рсысып, неше рет татуласарымызды кім білсін,

зір ас-абатарында кірбі жо, жарын жзбен ерке сйлесіп жр. Жауынгерлер з

йлеріне келгендей оай орналасып, жайрадасып алды. Суы та, боран да тез

мытылып кетті.

Тнде бізді бден жайастырып болып, саат ш кезінде айтан Клай таерте таы

келіп алыпты. Тн бойы біз оны талай аузымыза алып, Клай атын зімізше згертіп,

Гуля деп сйлесуге келіскенбіз. Жалыз Эбен жауынгер кне алмай ойып еді:

—

Бізді бір аамыз Ыван Ывановна дегендеріе тілім келмейді деген екен... Мен де

блдіріп алып жрмейін, Клай дейін, шыратарым...— деді ол, жалынардай болып.

Гуля уелі бірінші абаттаы жауынгерлерді аралап шыып, бізді блмеге саат тоыз

кезінде келіп еді. р жауынгерді м-мтажын срастыра отырып, ара-арасында ай

майданнан келгенімізді де срай кетеді. сіресе, баса срайтыны Харьков майданы.