Стр. 160 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 159

 

Стр. 161

 

азастанны ашы кітапханасы

азір соыс Кавказ етегіне келіп тіреліпті. азбек абаы тюлі, тас кеудені

крсінгенінен аспан дірілдейді. «Айай, десеші!» дегендей, гр етіп аланы з

шаталдарды уалап, мы былтып жаыры жр.

Москва тбінде ауыр жараланан жау, есін жиып алып, азір атты ызамен Кавказа

рмелеп келеді. Нысанаа аланы Грозный, Грозныйда мнай!.. Тауды рбір шаталын

тас орана айналдырып, жау алдында біз трмыз.

Мені, азіргі орным балалы шатаы ескі достарым — арала, торала иттерді

ортасында еді. Бл архей анды, асйек иттер болмаанмен ит деген атына лайы аны

бар, біраз йретілген едуір білім алан иттер. Ішінде трт кез анден тымы да бар,

ашы иттерге шатыс салпа ла сабау йрытылары да бар. Е жасы жері — істейтін

істерін жасы тсініп алан: таматы танкыны астынан ана табатындарын ынып

болан...

Млйім кездерін маан адап, немісті ай танкысыны астына жмсарымды ктіп отыр.

Брі де аш. Аянышты кездері тесіле арайды, ысылап ана нсіз жалынады. Кезіді

баса жаа тез аударып кеткенмен телмірген кездерді суреті ойынан кетпейді.

Бізді белім тере бір жыраны бйірін клдене уалап кеткен тас гірді ішінде. Тп-

тп болып тырбы біткен ср тікендер гірді тар аузын жауып кетіпті. Тебеміз ыжыр-

ыжыр, жапар кре тас. Тнде бізді осы гірге Ревякин келіп орналастырды да:

— Бдан арты бекініс ешбір соыста болан емес,— деді. Мана берілген Тарасенконы

хатын да фонарь жарыымен осы гірде оыды.

Кавказ бойында мндай гір біреу ана болса — бл гір блен улиені гірі деп

аталып кетерлік екен. Дл ортадаы тостаандай ана ояа бір сауыт ана млдір су

жиналады. Су бір кемерден аспайды да, азаймайды да". Сауытыа йып алса, лезде

айта жиналып, кемеріне келеді де тотай алады.

Бізді о жаымыз бен арсы алдымыз — жау скері, арт жаымызда бізді блімдер. Екі

жаты атан отары да тбемізден етіп, алыс тсіп жатыр. Бл жерде окоп азуды да

керегі жо. Тауды жосылып жатан тере жімдеріне полк тгіл дивизиялар оп-оай

сыйып кететін.

Кеше бізді жа бекінген жерлерде бгін немістер отыр. Одан рі жазы дала, танкі

табандары шимайлап опарып кеткендіктен алаланып алан егіс. Кз шында жанып

жатан колхоз поселкесі. Желсіз тымыта жер бауырлай шан кк ттінні ішінен су

бетінде алып бара жатандай шо-шо ааштар крінеді.

Петя мен Вася гірді аузында, кесек таса кеуделерімен асылып, етпетінен жатыр.

Петяны кесек денесі корасындай ауыр сезіледі. Вася бойшадау, сымбаттыра.

—

Сені кздеп жатаны офицер емес, асбасшы,— дейді Петя Васяа.— Оны бізге

керегі жо. — Петя мны мойнын брмай, лденеге адаан кезін сол ноаттан аудармай

айтады.

Васяны жиырыла бастаан жауырын еттері жайылып орнына тседі... Вася натпаан

трде Петяа азана брылып арайды да, айта тыншыады. Петя сол озалмаан кйі:

—

Бртима! — дейді.