Стр. 174 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 173
Стр. 175
азастанны ашы кітапханасы
олданандытан бой бден йреніп, енді жан ыршымайтын болса керек. Бізді жаа
ауым шін бдан жеркеніш сз жо. Сондытан біз бл сзді танкыге бара оймаан
иттерімізге де айтпайтын едік.
Мені ойыма аза тілінде осы сзді атымен жотыы тсіп кетті. рбір сз мірді
керегінен туса, бізді тілде «предательство» деген сзді зі тгіл, маынасын дл
аартарлы айырбасы да жотыына уанып кеттім. «Сатып кетті», «айнып кетті»,
«айырбастап кетті» деген сездер, рине, ол емес. Оны стіне бл сздерді з тркіндері
крініп тр. Брі де сауда маынан табылады.
Кейбір сздерді жотыына ынжылса, блемен бірге туан сздерді жотыына, я
болмаса, аздыына уанасы да. Мен осы ойларымды Ревякинге айттым:
—
аза тілінде «предательство», «измена» деген сздер жо! — дедім.
—
Шын жо па?
—
Шын жо!
—
Тамаша екен мнысы! Жо болса, жо болсын! Ендігі мірімізде керегі де болмас!
—деп, Ревякин р кездегі детінше жалпы орытындыа тартты.
Тере жыраны тбінде, стіне лкен ср палатканы жамылып алып, екі иыы кезек
блкілдеп жатан Мирошник тра келді. Шырт егіп ол фонарыны снгені де естілді.
Уаланып, жмсап алан картасын сумкасына салып жатып:
—
Сарталиев, деревняны хал-жайын бір шолып айтыдар! — деді.
Крюгер мырза жаа жылды арсы алайын деп жатан деревнядан біз шегінгелі бір-а ай
болып еді. Бір жетіге созылан итжыыс айастарда он шаты ана йді бірді-екілі
абыралары сау алан еді. азір оларды да біразы шкен екен. Суырып алынан
ештей сорайып пешті ара кйе шалан мойындары тр. иып салынан ааш йлер
тас-талан боланда, ара шаруаны алай болса солай йе салан пешгері кбінесе сау
алады. Соыста жиі кездесетін бір таырары да осы.
рбір кесек тасыны алай жатанын жасы білетін деревнямыз кп тексеруді де керек
еткен жо. Бар мірі алаандаыдай зын кшені бойында еді. Сау алан
абыраларды солтстік бетінде асып ойан электр фонарьлары жарырайды. Ракета
жарыында ереуілдеген адамдар крініп алады. Бар мінезде масты, олды біра сілтеп
алып, мейрам ызыына беріліп кеткендік бар. Бізді Мирошникке келген хабарымыз да
осы болды. Онсыз да алаанында тран жайды Мирошник те тптештеген жо.
—
Жарты сааттан кейін бізді жаты оттарын кресідер... оан дейін зірленіп
алыдар!—деді Мирошник. Айтылан жарты сааттан кейін біз біріне-бірі арама-арсы
келетін екі нрсені крдік. Блімшелерді здері бастап, командирлеріміз жорыа
жнелгелі жатыр. иын бір жорыа аттанардаыдай бар нрсені айта-айта тексеріп,
атал мір беріп жр. О жаымызда жаа келіп орналасып жатан блімдер бары
байалады. Сонымен атар, етек тауларды ш жерінен бізді жаты мейрам оттары
жарылдай бастады. Жау отына жауап бергендей, ызылды-жасылды ракеталар лсін-
лсін атылып жатыр. «Жаа жылды бізді штабтар да осылай арсы алалы жатыр ма?»
деген ддамал ойлар келіп алады. Мейрам емес, апан шыар деп таы ойлайсы. Мені
блімшеме Ревякин осылып, деревняны батыс жаын орап кеттік. Мирошник бастаан
екінші блім жырадан шыанша бізге еріп келе жатты да, бір жерде тік брылып,