Стр. 179 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 178
Стр. 180
азастанны ашы кітапханасы
шір ттындарды! Керек емес! Сен зімізді жігіттерді крсет! Кздері кнге
шаылысып, екі белден біра аттап келе жатсын!..
Екі белден бір-а аттап?.. Реализм сол болма па?
Осы сен тееумен айтылан сезге тап беретіні не?
Сондай тееуді жаа ана символизм демеп пе е? Мен айттым ба?
—
Сен айтты.
—
Сен айтан екенсі!.
Жас суретші мен жас сыншы бірін бірі ырылжыдар тартатын иялдардан тоспай, таяу
жерлерден тап-тап береді де, тез ілгесін, тез бгелісіп алады. Кейде тееуді, кейде
бейнелеуді символизм деп алып, оай тылып, оай тылып отыр. Володяны н
симфониясына, бояулар гаммасына арай тарта алатын да жайы бар. Біра оны айтсам
Сережа ойын кріп алар деп ол жаа лі ая басан жо. Сонымен бірге, сз жарыса
келе, ызып та алыпты.
Суретші байсты онсыз да ауыр толаын бріміз осылып ауырлата тсетін кездеріміз
де болады. райсымыз р трлі сын, р трлі тілектер айтып, кейде тіпті ияа тартып
кетеміз. Кавказ етегінде ткен тоыз айлы мірді бір ана суретке сыйыз деп ысамыз.
Сережаны бл салып отыран суретіні атын «оштасу» деп, кні брын ойып беріп
едік. Онымыз Кавказбен зімізді оштасан Теректі бойы еді. Терек зені жауды
барып тірелген де жері, кейін арай жкіле ашан да жері.
азбек пен Каспийдей екі артты ерке ызы Терек тастан-таса секіріп, тулап жатты.
Суы тас шатан тылып, Каспийді шалар кеудесіне жерге асыандай, ышына
жлынып, есіліп аады. Кбік атып, шапшып шашыраан кгілдір су жыртылан кк
жібекке сайды да, тастан таса секіріп бара жатан ерке слуды, жарылдаан сираы
крініп кеткендей болады.
р асуында мы трлі ертегісі бар, иясына ыран ялаан Кавказды да, асау слу Теректі
де біз сол оштасарда ана кз тотатып кріп едік. Оан дейін Теректі арындасымыздай
орып, жауа суын таттырмады та, біра зіміз де кз тотатып арай алан жопыз. р
иясы алдырмас амалымыз болан ж тауды да сол оштасарда ана кргендей едік.
Теректі жазан улы аын анау бір ан кре зды тбесінде трып кргендей болады.
Кейде ойланып, басын кеудесіне салып тран аынны зі де крініп кетеді. Кз
талдырар кркем тауды кміс ыраларынан сырып кеп тскен аын кзі йындай
екпінмен аып жатан асау зенге адалан. зен аысын азана тыдаса, аын жазан
лені аысы да есіе тседі. Кептен бері есіе алмаан сздер тйдек-тйдегімен ойыа
оралып, ыраына еріксіз ыылдап н осасы.
Таертегі кн сулесі тау ойнына рланып ана, ялып ана кіріп келе жатты. Суы
тксиген оыр здарды бойы жадырап, абаы да жылына бастады. Кн сулесі уелі
алып жоаларды бйіріне тсіп еді, енді кріні жонын сипай, кеудесіне арай рледі.
Суа бір тсіп, айтып шыпай ойан пілге саан ара ошыл кесек бір жартасты
стіне шыып алып, Володя:
—
Лермонтов андай лы аын болан, жолдастар!.. Аын берген бар сипат дл сол
кйінде тран жо па!.. лы аын Терекке де дл осы жартастан араан болу керек.