Стр. 208 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 207

 

Стр. 209

 

азастанны ашы кітапханасы

Сонда да, лдеалай болып кетер деген оймен Аботаа хат жаздым. «Шеген дейтін е

жаын аам бар, енді сені біраз кн соан тапсыруа тура келіп тр» — дедім. Мным,

рине, лдеайда аттаналы жатанымызды аарту еді. Екінші хатты Шегенге жазып,

бірінші рет бар сырымды айтып «Абкенді Аиыа тапсырдым» дедім... Енді біріне-

біріні адресін жазып жіберуім-а алды.

Аботаны адресін Шегенге жазып болып, енді пилотканы айырмасында жрген

Шегенні адресін ашып аланымда, дл алдымнан найзаай жар етіп аландай болды...

Екеуіні адресі де бір екен!.. Майдан почтасына ойылатын трт цифрды тртеуі де

бірдей! Тек; цифрдан кейін ойылатын ріп ана баса — бірінікі «Д», бірінікі «А»...

Соыс ай блімде, дл ай жерде екенін де айтуа тыйым салып ойан еді. Мен

Аботаа з жайымды аарта жазсам да, Абота ол жаына берік болатын. Осы кнге

дейін майданда не істеп жргені ай жерде екенін аартан емес-ті. Енді, міне, дл

аттанарда ана а асымнан даусын естіп аландаймын...

«Жел мен блт, дауыл мен боран оуын» оыан адам уе скерлеріні ішінде болатынын

бл кнге дейін ойламаппын да!.. Ол ойыма ерте тссе, Шегенге тапсырар едім де, ендігі

кездескен де болар едік...

Бірінші тосанны жоспары жарты ай брын жиырма ш процент артыымен

орындалыпты!—деді Вася, кенет маан брылып...

Жиырма ш?.. Немене жиырма ш? — дедім мен ара алмай алып.— ай

майданды айтасы?..

Немене жиырма ш?!.. Сен немене, аспаннан тсіп отырмысы? Аспана кетіп бара

жатан беті бе еді? Бірінші тосанны жоспары болат та!..

Бірінші тосанны?..

И, бірінші тосанны! Екіншіге лі кірмегенімізді білетін шыарсы... Бгін

мартты жиырма сегізі болар,— деді Вася, маан рса сйлеп.

Вася, айналайын деп жрейін, ашыыра айтшы...

Вася енді трып асыма келіп, аузын лаыма тосып:

араанды бірінші тосанны жоспарын жарты ай брын жиырма ш процент

артыымен орындапты. Тсінікті ме? —деді.

Е, тсіндім, тсіндім... Жеістері тты болсын, баянды болсын, жолдас

араандыны укілі!..— дедім мен.

Вася шынымен-а «рахмет!» деп алды... Ол зін майданда жргенде де араандыны

адамымын деп есептеп кеткендіктен мені ттытауымды алжыа санаан жо. айта,

жоспар артыымен орындалыпты дегеніне бірден тсіне оймааныма жбірленіп алан

сияты...

Мені ойым тап сол стте баса жата отыраны да рас еді. Екі-а саат уаыт берілсе, он

километрдей ана жердегі Шегенге барып айтым келіп отырамын... Шегенге емес,

Аботаа, рине....

Стр. 209 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 208

 

Стр. 210

 

азастанны ашы кітапханасы

Сол екі арада аттаныс белгісі беріліп алды да, азір, міне айы ктіп жаада трмыз.

уанар мен маярды айсысына кездесіп аланымды зім ажырата алмаан со,

жолдастарыма айттым:

й іші болып, от басында бір кездесуді орайы келіп-а алан шыар деп ем...—

деп бастап, ая жаын кмілжіте салдым...

айтесі, шыраым, амал айсы...— деп Егор крсініп ойды:— Брімізді,

жайымыз бірдей... атын айда жргенін кім білсін... Бізді жайды олар да білмейді,—

деді, й іші есіне тсіп кетіп.

айтесі, шыраым, амал айсы...— деп Егорды мазатай сйлеп, Самед бір

алжы айталы келеді.— Хожа Насреддин айтан,— дейді Самед,— атыны айда

жргенін біле алмау — еріне азап... Біра оны алла таала дейі жіберетін болса керек...

Неге, неге, Самед аа?..

Ерлеріні айда жргенін білмеу йелге азап емес пе екен? Ерлер соны жете

тсінсін деп жіберетін крінеді!.. Старый чорт все понимает деген Хожа Насреддин!.. Крі

сайтан брін біледі!— деді Самед.

зірлен!..— деген Мирошникті айайы бізге де беріліп алды.

Биік толынны жалына жармасандай тырмысып, бізге арналан айы жааа жаындап

келеді.

И, ханнан!..— деп Самед айыа секіріп тсті.

Уух!..— деп тітіркеніп алып, Егор секірді.

згеміз жеіл секіріп, айыты стіне дік-дік тсіп жатырмыз. Самед пен Егор, екі

лкеніміз, бізді аып алардай, шатарын ашып отайланып тр... Манадан жаадай

ойнатап жрген айы, стіне жиырма кісі мініп алан со, едуір салматанып, жуасып

алды. Сонда да айыты ернеуінен стап, ре отырмыз. Жиырма бірінші болып

капитан Мирошник бізді айыа мінді.

Сарталиев, жауынгерлері тгел мінді ме?

Тгел, жолдас капитан.

Зорин, сені адамдары ше?

Тгел.

Етек таулардай ыра-ыра болып, дбекшіп жатан ажал толындарды

клдене кесіп, ре жылжып келеміз. айы кейде биік жара шыандай тырмысып,

кейде здан лаандай лдилап кетеді. йіріліп, алай-тлей ткерілген тнгі судан

жрегі айниды.

И, ханнан... Жааннама лап бара жатандаймын,— дейді Самед. нсіз тістеніп,

атылып шар аршыадай болып, Петр Ушаков отыр.

Астым тіпті тратай алар емес...— деп, Сережа жылжып айыты тбіне тсіп

кетеді де, ркімнен станып, айта келіп арамыза ыстырылады...