Стр. 226 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 225
Стр. 227
азастанны ашы кітапханасы
Бекіністі баылауа арналан салауларынан сыалап трып, рбір жауынгерім жау
олыны, жаындап аланын айтады:
—
Батыс жаымыздан шабуыл жаындап алды!..
—
Кріп отырмын...
—
Солтстіктен таянып алды...
—
Кріп отырмын.
—
Шыыстан келіп алды!
—
Кріп отырмын!
Мен кріп отырсам болатындай-а, одан ары ауіпті ешкім айтпай тоталады... Самед
пен Володя озала алмай алан танкіні алдыы жаынан отыз метр жерді арауыла
алып отыр. Мені з олымда да пулемет. яларында рулы алан жауды екі пулеметі
де тнеріп тмен арап тр.
О жатан...
—
Кріп отырмын. озалма!
—
Сол жатан...
—
Кріп отырмын. Орныда бол!
Кріп отырмынды айтан сайын аяына таятай-таятай леп белгісін ойып айта
бастаппын... Таятарым бірінен-бірі лке енді з кзіме де елестей бастаан сияты.
Кріп отырмын дерлік мен кіммін? андай майданды басарып келіп ем!.. Бір топ
ержрек жастарды мірін боса бермеуге л-дерменім жетер ме, жо па?.. Тбесінде
туымыз тран биік оранды неше кн стап тра алармыз...
Кз алдыа буыранып-брсанып жатан теізді ортасындаы биік жартас келеді. лы
тееу бар бейнесімен елестейді. Ойы зімізді оранды да сол биікке теейді. орары
да сол биік жартас сиятанады. Багымыз емес пе, біз сол ткаппар ияны орап трмыз.
Капитан Мирошник жау офицеріне бл оранды біз біржола босатты, енді міт етпедер
деген еді. Капитаным айтан сзге мен мрагер болып алдым. Орындай біл, мынадай біл,
Сарталиев жолдас!..
Буыранан долы теіз езуінен анды кбігін атып, жарасты сабалаалы келеді. Жау
автоматшылары о боратып, тым таяу келіп алыпты...
—
От!.. От-т-т!..
Дыбыссыз «т» рпіні зі бір кш жерге созыландай шыты. Пулеметтерім аздыына
арамай, жет ршеленіп, ксіп-ксіп алды. арсы алдына нысанаа тіккендей етіп ойып
атандытан жау олыны ырылысы да кеп, беті де тез айта алды. Кп боп крінейік
деп, бес пулеметті бір бетке ана салып ем, оным дрыс болып шыан сияты. Жау
ортасы ойылып, оай абыржып алды.
—
От!.. арауыла дл ондыр! ыр, итті кшіктерін!..
Стр. 227 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 226
Стр. 228
азастанны ашы кітапханасы
Дниеде бл сияты команда жоын жасы білсем де, ара-тра ондайлар да осылып кетіп
жатыр. Текке де кетіп жатан жо, бірдемеге жарап кетіп жатыр...
Жау автоматшыларыны е алаш беті брылып алан бір шата Петр жгіріп зімізге
осылды.
—
Мндай алаан жері мірде бір-а кездесер, Костя!.. Жау ойланып алды! Інге
кіріп кетті!.. р!—дейді Петр.
Баылауа пулеметтерді ана алдырып, зге жауынгерлерді Керчьте болан екінші
«соыс кеесіне» шаырдым.
—
Автоматтар жалыз-жалыз опен ана ататын болсын. Кездемей ату ойылсын!—
деген бірінші сынысты Володя жасады.
Біз мнда кеп о келе алан жопыз да. Осы кнгі пулемет, автомат дегендер оты
бршатай тгеді. Ондайа шыдар о оры бізде жо. оранды аланда ола тскен
жауды екі пулеметінде де о оры шамалы еді. Е мол нрсе — ракета ана... Ол
торайды орытудан басаа жарамайды. Сондытан Володяны сынысы даусыз
абылданды.
—
Пулеметтер жау кеудесіне тмсыын тіреп отырып, иек артпадан ана атсын.
асына келіп алды деп ауыптенер емеспіз. Бекініс мыты. Хожа Насреддинні зі
салып кеткен бекінісіндей...— деп Самед отыр.
—
Солтстік жатан жауды граната латыратын жерге дейін жаындатуа болады.
оранны ол жаы тіктеу, траншеялар жабы. Сол бетті маан бер!—деп, Петр солтстік
майдана сранды...
Екінші «соыс кекесіні» негізгі абылдаандары да осылар еді. Он ш-а жауынгер
болса та, мнда да «майданды» р трлі «баыта» блдік: солтстік, отстік, батыс
жне шыыс... рбір «баытта» ш-трт ана жауынгер бар. Орталытаы лкен бекіністе,
р майданны тізгінін тгел бір ола стап мен отырмашымын... Бір олым телефонда,
бір олым пулеметте болма. Бекініс — тбені барлы ткпірін байланыстырып ойан
неміс телефоны, «орталыты» станциясыз-а саылдатып тр. Сырт жаты жалпы
баылауы екінші блімні командир! Зоринні олында,..
Алашы бір шошынып тайып тскеннен кейін, жауды скері айта ыса бастады.
Шыыны анша кеп болса да, бізді ртпай тынатын емес, Азана кшімізді еріксіз тртке
блдіріп, ысып келеді.
—
Мадайдан аан тері баайынан тамшылап трмаса, онда сен лі ызбааны
деген Хожа Насреддин...— дейді Самед.— Терлемей істеген іс — іс емес!..
Солтстік жатан жау орана рмелей бастады. Жалааш арада оыз рмелеп келе
жатандай сезілді. Тере траншеяны тбінде жатып Петр маан телефон арылы:
—
Шыдай трыыз, жолдас командир, саспаыз... азір, азір... Гранатам біреуіні
мадайына соылып жарылатын кезде латырам. Бл бетке мен жауаптымын — дейді.
Жауынгерлерді брі де ысылшада туатын нар туекелге бел байлап, ауіп дегенді
мытып кеткендей. айта, орталы бекіністе отыран маан дем бере сйлейді. Мен р
автоматтан артыыра кеткен оты санап отырмын... Басамен бірге сара да бола білу
керек болып алды.