Стр. 229 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 228
Стр. 230
азастанны ашы кітапханасы
—
Мндай оранда трып, лу деген ят болар!— дейді Самед.
Асыпай, саспай, ызара бртіп кн батып барады. Соы шабуыл тойтарылып, енді
тнні не келерін ойлап отырмын. арны ашаны еш нрсе еместей, тадайы кеуіп
барады. Жауынгерлерді кздері ірейіп, бет терілері сйегіне жабысып, араошыл
тартып кетіпті.
—
Жел атайып кетті... Теіз таы да алай-тлей долданатын болар,— дейді Володя.
Мнысы бгін тнде айы те алмайды, жрдем ктпелік дегені сияты.
—
Ие, бгін тнде жрдем ктпеспіз...
—
Бірінші Керчь майданыны командирі, бгінгі тніміз алай тер екен?— деді
Самед, жрт кілінде байалан аяуды алжымен шытаысы келіп. Мен оан з
алжыына орай жауап бердім:
—
Желкенен сыздауы шыса, андай маза кетеді. Біз желкеден адалан найзадай
шыармыз, жау тыныш йытай алмас, йы да бермес,..—дедім.
—
Душман жерінде йы да душман деген Хожа Насреддин жолдас... йы
отменяется!—дей берді де, кзі лденені шалып аландай, Самед аырып алды. Тбені
сол еткізіп, батыс жа бйірінен бірінші снаряд та келіп адалды.
—
Осыны айтайын деп едім...— деді Самед.
Жау снарядтары тбені грс-грс рып, жйке тамырыды бріктіріп барады... лдеайда
тран зебіректер мойындарын бізге арай брып алып, боратып кетті. Тебе дір аады.
адалмай кеткен бір снаряд жо сияты. Биік тебені орнымен жлып тастаылары
келгендей, бйірінен тйгіштеп, іргесінен ктере рады. Топыраа тншытырысы
келгендей, таныс ара боран брырап, жоары ерлеп келеді. ыранны шар басындаы
немістерді здері йып тастаан тас алпа бекіністі оай берер емес, зілдей басып,
табандап жатыр. лаы тнып барады... Тары да дыбысты аузымен есітіп, дмпуін
табанымен сезіне бастады...
—
Бл тбе бетке шыан сйел емес, ешкім аударып тастай алмайды. Грсілді
тыдап труды тк ызыы жо. Тменге тсідер!— дедім жолдастарыма.
Кзет пен баылаушылардан басалары тмен тсіп кетті де, Самед орнынан озалмады.
—
Жаяу скер енді жаындай алмайды. лаынан айрыласы, темен тс!..
—
Мен ала трайын,— деді Самед.
Сонша грсілді астында трса та, мені лаыма бірдемені сыбырлап ана айтысы
келетін сиятанады.
—
Немене? Неге аласы?
—
Танкіні апаы озалып алды... Мына боранда ашып тылылары келеді.
Белінен шойырлып озала алмай алса да, ртенбей алан танкі лі манаы орнында
тран. Зебірек шабуылы басталан со, «елші» офицер енді жаяу ашуды арман ететіні
де даусыз. Екі жаты, оынан бірдей орып, оай шыа жнеле алмайтыны да аны.
Мен Самедке соны айттым, кп ктіп аларсы дедім.
Стр. 230 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 229
Стр. 231
азастанны ашы кітапханасы
—
Хожа Насреддин жалыз тауыын онаына асып беріп, жмыртаны зі басып
шыаран...— деді Самед.— Мен де шыдап крермін...
—
Жасы...
Бізді екі саат апар-топар тмпештесе де, бекінісімізге бір да тскен жо. Зорин лсін-
лсін ракета атызып, айналаны баылап тр. Трт жаымнан да тынышты хабары келе
бастады:
—
Тоталды...
—
Басылып келеді... тынды...
Біра бізді халдегі тынышты ас аанны арасындаыдай ана еді.
—
Жаяу скер шабуыла айта трды...
—
Теіз жа беттен жаындап алды...
—
Жгірді...— деген хабарлар біріне-бірі ілесе келіп жатыр.
Іргемізден ана екі рет граната жарыланы естілді.
—
Самед ой...— деп айтанша болмай, Самед тменге келді.
—
Хожа Насреддин балапан басып шыаран!.. Готово деген!— деді Самед.—
араы болан со, мені крмес деп ойлады білем... Бір адам шыты, озалмадым. Екі
адам шыты, озалмадым... шінші шыанда — и, Хожа Насреддин дедім!..
Оны аржаы айтпаса да тсінікті еді...
Жан-жаа атан ракеталарымыз танкіні асында серейіп жатан ш лікті де крсетеді,
абындап келе жатан шабуылды да крсетеді. Жздеген клеке бір зарып, бір
ысарып алып, шбартып бері жаындап келеді... Тбеге рмелеп шыып, желкемізден
басылары келеді.
Аюдай кркіреп, Петр жалыз имылдап жр... Пулеметтеріміз ызып барады.
—
Батыс жатан...
—
Шыыс жатан...
Енді кріп отырмын деуге болмай алыпты...
—
озалма орнынан!— дейтін белеске шыыппыз.
—
О таусылып барады...
—
азір жеткіздірем. озалма орнынан!
—
арсы алдымнан жзден артыы келе жатыр,— дейді Володя телефон арылы.
—
Оы жеткілікті ме?
—
зір бар...
—
озалма!..