Стр. 241 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 240
Стр. 242
азастанны ашы кітапханасы
кезек жмсап отырмыз. Бізге арай латыран жау гранаталары да жаын тсе бастады.
Автомат отары тмендеп тбені сипай кетіп жатыр. Жабы бекіністерді брін тастап ш
сала болып келіп тйіскен траншеяны айрыына таалып келеміз... Айрыа жеткенде
соы олма-ола да кіргеніміз...
Самедті асындаы жауынгер гранатасын латырып алды да, зі де жыраны ернеуіне
шалалай асылып барып, был етіп тбіне тсті. Тбесі ылт етіп алан жау скерін
Самед автоматыны тбімен рып алды.
—
Самед, шыда! — дедім. Трт-а жауынгермен аланда осыдан баса жрдемім де
жо еді беретін.
Жауды жаяу скері солтстігіміз бен отстіктен тбені иыына асылып алып, енді бір
аттап тбеге шыалы тр. Біз бес жауынгер екі жаа арап алып, тбені шар басын
ана орауа алды. Енді етекте не болып жатыр, тбеге анша скер рмелеп келеді,
оны кре алмай кеттік. Жаындап келе жатан теіз бетіндегі айас ана айыныра
сезіледі.
Бізді атылап тран зебіректер де тына алды, жауды жаяу скері де тбеге арай лап
берді. Граната грс-грс жарылады. Пулеметтеріміз тбені шашын алып жатан стараа
сап кетеді. Беліміздегі бір-бір гранатадан баса орымыз сарылып барады. Енді
аянарымыз да, аярымыз да алан жо.
Самед гранатасын латыра беріп шаласынан тсті. Айналасында арадай ызыдаан
отар, бырт-бырт жарылан граната сынытары Самедті жауып кетіпті. Бет-аузы біреу
пышатап кеткендей, ызыл ан, оы таусылан автоматын шатаан бойы Самед
траншеяны тбіне тсті. Жзі клімдеп, таы бір алжы айтысы келіп жатандай...
—
Самед, Самед!
—
Самед шін!
—
Петр шін!
—
Капитан шін!
...Тбеге келіп тйіскен траншеяны ш тармаында ш-а адам алды: Василий
Гришин, Владимир Толстов, айырали Сарталиев... Вася, Володя, Костя... Былай санаса
да шеу, олай санаса да шеу... Жау скері тбеге бір шыып алса, соы минут дегеніміз
онша заа созыла алар ма екен... Он шаты гранатамыз алыпты, екі пулемет, осыз
алан автоматтар... Темір алпа ылт етіп алса-а, бір граната шыын болады. Жау
жаыны гранаталары тбеге жиі-жиі тсіп, борс-борс жарылады. Бізді сатап тран
тере ылар ана.
Осындай тыырыа таянан кезімізде теіз жа беттен ртіс ктерілген «ура» естілді,
ша-бораны еш нрсені крсетпесе де, «ура» есіп, кшейіп келеді.
Пулеметтерді кеудесінде жаны болса, суырып алып кзіне крсетердей халге жетіппіз.
О, жа білегімнен бйі шаып аландай боланын мана сезіп едім, енді о аяым орнынан
озала алмай алыпты. Етігімні табанына толып жатан слік тсіп кеткендей, лде ай
баайымны жеркенгені сезіледі. Білегіме бйі лі жабысып трандай кріп, жеімді бір-
екі рет сыпырып та алдым. Бйі тсер емес...