Стр. 242 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 241

 

Стр. 243

 

азастанны ашы кітапханасы

Вася мен Володя атты ысылып барады. Айайлары тым жиі, тым ащы шыады. Бір-

біреуі одармен алысып, лім барын мытып кеткен сияты. Мндайда командирді

атардан шыып аланы ауыр сер етеді. Дл осы ысылшада жараны елей алсам, одан

лкенге шырайтынымыз да аны. Екі олымды пулеметті лаына тастай ылып

жапсырып алдым да, айай салдым:

Володя!.. Вася!.. Самед! р!..— деп лі-тірісіне бірдей команда бердім. Бл жерде

шеуімізді дауысымыз бірдей шыып труы — е лкен ара сйеу сол ана еді.

Самедті аза боланын Вася мен Володя крген де жо-ты.

Пулеметіні оы таусылып, Володя маан арады. асымда алан екі гранатаны оан

беріп, зім пулеметке айта екейдім.

Костя! Мнда кшейік! — дейді Володя опарылып алан бекіністі, кесек

тастарын нсап.

Мен жаралананымды білдірмейін деп, пулеметімді йрыынан сйрей ре жылжып

кесек тастарды арасына бардым. Артымнан бір ызыл жылан ере келе жатандай ан

соралап шбалып етегіме оралып келеді. Сол ызыл жылан содан кейін айда барсам да

соымнан алмай ере берді, ере берді... Опырылып лаан бекіністі ркеш тастары

берік пана боларлы екен. Мен жылжып сол тастарды арасына кштім.

«Ура» жаындаан сайын, тбеге тскен гранаталар да сирей бастады. Енді ызу айас

теіз бен аралыа ауды. Жауды жаяу скері бізді тбеден сыпырылып тсіп кеткені

байалды. Теіз жаасыны ескек желі тбені стіндегі ара боранды етегімен желпіп,

ысырып кетіп барады. Мешел баладай астымен жылжып кетіп бара жатан

«Фердинандтар» кріне бастады. Манадан грілін естігеніміз болмаса зін кре алмаан

самолеттер де кзге ілікті. Бізді тбемізді батысы мен шыысын бріктіре бомбылап

жр. Аспана а орамал латырандай, ша-ша етіп зебіректер тр.

Біз ауіп-атерден тылып алыппыз. Енді, келе жатан десанта жрдем беруді ойлап,

ракета ата бастады. Жырым-жырым болса да ыыспай желбіреп, ызыл туымыз тр.

лде ай ткпірде алан ракеталарды тауып алып, балаша уанып, сті-стіне атып, танкі

тізбектерін, зебірек топтарын нсап жатырмыз.

Вася мен Володяны кз арастарында «Самед айда?» деген срау тр, ол срауды

бергізгім келмей:

Біз енді шеу-апыз... азір жздерге айналамыз... Кешке дейін мыдара

айналармыз,— дедім.

«Ура» толыны етекке келіп тірелді. Аяы саулар атып трып:

Ревякин! Ревякин... Костя, бері кел! — дейді, здері траншеямен тмен мтылып

бара жатып.

О аяым брене сияты жансыз сезіледі. Кпшектей болып ісіп, етікті оншын кернеп

барады. Сау кнінде аяты да салмаы барын кім ескерген енді темен тартып озалтпай

ойыпты. Володя артына брылып:

Сен немене, жараланып аланбысы! —деді.

Жолдастарды алдынан арсы жгіре алмааныма мен жылап жіберген екемін.

Вася, бері кел, Костяны ктеріп ала тсейік! — деп, Володя мені асыма келді.