Алла деген сз жеіл

Абайды баласы кiмбайды жотауы

 

Кз жманша дниеден

Иманын айтып кеткен-ай!

“Бейсенбі ме бгін?” — деп,

Жмаа арсы ткені-ай!

Жер кіреніп, жрт шулап,

Аайын тгел жеткені-ай!

Жамиат тобай кн жылып,

Тірім раым еткені-ай!

Ием абыл алды-а деп,

Кіліме уат біткені-ай!

уаттанып басам да,

Кнлі нсіп ттпеді-ай.

 

Ата тегі мндаы—

Орта жзді лыы;

Ана тегі ондаы —

зен суды тныы.

Екі асылдан осылан

Сом алтынны сыныы.

лгенше естен алмайды

згеше біткен ылыы.

 

ызыл бала, ыранны

Балапанын дерт алды.

Жеміс ааш, бйтерек

Балдыранын рт алды.

Артына белгі тастамай,

Жал йрыын келте алды.

Аайынды тойызбай,

Аз кн оймай, ерте алды.

 

Кп жасамай, кк оран,

Жарасы лкен жас елім.

Кн шалан жерді тез оран,

Кншіл дние ас лім.

Артына белгі алдырмай,

Бауыры атты тас лім.

Жыламайын десе де,

Шыдарлы па осы лім?

Орамды тілді ауыздым,

Аыла жйрік маыздым,

Кп жасамай тез кетіп,

Кзімні жасын аызды.

 

Абайды зге аындармен сз жарыстыруы

 

Ж ы л т ы р

р кімні бір жары бар басы байлы,

ызылсу Шара ймай тасымайды.

Жамана жасы олы жыматай,

лханжан бері таста насыбайды.

А б а й

Ханым сен, арашы мен, басы байлы,

Ханы жасы болса, арашысы жасымайды.

Жамана жасы олы жыматай,

лханжан бері таста насыбайды.

 

Н а р м а н б е т

Нпсі жел, кіл зен толын ран,

Ми патша, аыл дария кеес ран.

Таупысыз аыл мал болмайды екен,

Білмесе, р суретсі бекер тран.

А б а й

Сз самал, ле дария толын ран,

Ми патша, аыл узір кеес ран

ылымсыз аыл таупы болмайды екен,

Болмаса р суретсі бекер тран.

 

Ы б ы р а й А л т ы н с а р и н

Адам кркі бастаы,

Мадайдаы астары.

Кешілікте ркім дос,

Таршылытаы айрылан

достаы.

А б а й

Бес мшеден блекше бас та згеше,

иаш біткен мадайда ас та згеше.

Кешілікте дос та дос, асы да дос,

Таршылыта айрылан дос та згеше.

 

Абайды Смал деген iнiсiне иыр жайлап жргенде айтаны

 

Тау жебелеп жортады кк брілер,

О-даы ат артына бктерілер,

иыр жайлап, шет онан аайыны,

Талай жанны кзіне жек крінер

 

Адам — бiр бо ктерген боты абы

 

Адам — бір бо ктерген боты абы,

Ботан сасы боласы лсе таы.

Мені мен сен те бе деп матанасы,

Білімсіздік белгісі—ол баяы.

 

Кеше бала е, келді ой талай жаса,

Кз жетті бiр алыпта тра алмаса.

Адамды сй, алланы хикметін сез,

Не ызы бар мірде онан баса?!

 

*****

 

Адамны кейбір кездері.

Кілде ала басылса;

Тіріні берген нері

Кк блыттан ашылса;

Сылдырлап кей келісім

Тас блаты суындай,

Кірлеген жрек зі ішін

Тра алмас сте жуынбай.

Тіріні кні жарырап,

йыдан кіл ашар кез.

уатты ойдан бас рап,

Еркеленіп шыар сз.

Сонда аын белін буынып,

Алды-артына аранар.

Дние кірін жуынып,

Крініп ойа сз салар.

ыранша арап ырыма,

М мен зарды ола алар.

Кектеніп надан злыма,

Шиыршы атар, толанар.

ділет пен аыла

Сынатып крген-білгенін

Білдірер алыс, жаына

Соларды сйле дегенін.

Ызалы жрек, долы ол,

Улы сия, ащы тіл,

Не жазып кетсе, жайы сол,

Жек крседер зі біл.

 

Адасанны алды — жн, арты — сопа

Адасанны алды — жн, арты — сопа,

Олара жн арамны сзін па.

ас мааз мала бккен кісімсініп,

сте жо кеселді істен биттей орпа.

 

Бір аршопке шапаны сондай шап-ша,

Мшесінен буынып, басады алша.

арсы алдына жымырып келтірем деп,

А тыматы лаы салта-салта.

 

Жаздыкні а бркі бктелмейді-а,

олында бір сабау бар о-даы аппа,

Керегеге сабауды шаншып ойып,

Бркін іліп, арайды жалта-жалта.

 

у шалбар улыына болан айа,

Тізесін созылайды алталанса-а.

стаудаы кісідей мезгілі бар,

Кні бойы шешініп, бір т...-а.

 

Тірі жана рбы боп жап-жасында-а,

алжыдама, асынба, ыржадама,

Бет-аузын сз сйлерде жз былтып,

ас кермек, мойын брма, оразданба.

 

Осындай сида жігіт елде мол-а,

Брі де шаруаа келеді ола.

Сырын тзер біреу жо, сыртын тзеп,

Бар нері — у борбай, сымпыс шола.

 

Оларды жо ойында малын бапа,

Адал ебек, мал таппа, жрта жапа.

Жалыз атын терлетіп, ел ыдырып,

Слемдеспей, алыстан ыржа апа.

 

 

Алла деген сз жеіл