Уанбадар жастыа

Уатты оттай брырап

Ќуатты оттай брќырап, Узінге лшеп тізілген. Жабырлы жайдай сырќырап, Кк блттан зілген. Ќайран тіл, ќайран сз — Надана ќадірсіз. Туекел мен батыр ой ткір тілді найза етіп, Сайысып-аќ баќты ой, Неше трлі айла етіп Оянбай, ќайран жрт, ялмай ќал жым-жырт! Аќылмен ойлап білген сз Бойыа жќпас, сыранар. Ынталы жрек сезген сз Бар тамырды ќуалар. н салар, жатќа алар, Тбінде ќр ќалар.

Ызарып, срланып

Ќызарып, срланып, Лпілдеп жрегі. згеден рланып. зді-зі керегі. Екі асыќ ќмарлы, Бір жолдан ќайта алмай, Жолыќса ол зарлы, Сз жндеп айта алмай. Аядап аќырын, Жрекпен алысып, Сыбдырын, тыќырын, Кілмен танысып. Дем алыс ісініп, Саусаы суынып, Белгісіз ќысылып, Пішіні ќбылып. Иыы тиісіп, Тмендеп кздері. ндемей сйісіп, Мас болып здері. Жанында жапыраќ, стінде жлдыз да, Елбіреп-ќалтырап, Жігіт пен ол ќыза. зге ойдан тыйылып, Бірімен бірі уре, Жрекке ќйылып, Жан рахат бір суле. Жрегі елжіреп, Буындар босанып, Рахатпен лсіреп, Кзіне жас алып. Жйрік тіл, тере ой, Сол кнде ќайда еді. ашыќќа мойын ќой Жеілді, жеілді!

ыздара (ойдан оыр, жылыдан торы Бке)

ойдан оыр, жылыдан торы Бке. Адалдыа бар елді зоры Бке, ры-ары кбейіп, к... шмейтіп, Неге болды бар елді оры Бке? Лекер, Бітімбай мен Аталыты, Жаножадан кім крген апалыты? Байза одан соы адамы еді, Брі де кісі-а еді асалыты. Дауылбай ыздар менен айпар-жайпар, Екеуі бітім десе, басын шайар. Екі елерме бітімге жн келер ме, Аылы болмаан со артын байар? Сзіні басы ыржа, соы ылжа, Жгенсіз жре бермек — сені ырза. Сенен кшті кісілер не боп жатыр, Заманыны тарлыын ойла, мырзам. Шотара кірсе алдап, шыса клген, Елірмелі Досаа кісімсіген. Бл топта маан айтар кісі бар ма, Дауылбай мен ыздарды жнін білген? Атожаны улыы сені елірткен, Бір дем салса, кшіктей соына ерткен. Мені терім тарылып келе жатыр, Брын кісім емес е жалыз шерткен.

ыз сзі (иыстырып матайсыз)

иыстырып матайсыз, Ойласа не таппайсыз? Бізде ерік жо, зі біл, лденеге бастайсыз. Біз де ркімді байаймыз, Тап бергеннен тайаймыз. Сіздей асыл кез болса, айтіп басты шайаймыз? Аылыа сзі сай, Сіз — жалын шо, біз — бір май; Ысты сзі кірді ішке, Май тра ма шыжымай. абыл крсе, клім жай, Тастап кетсе, япырмай, Ит ор адам бола ма Бл жаланда сорлыдай? Тілегімді бермесе, Амалым не жерлесе? йір ылма бойыа, Шыны жасы крмесе. айы болар шермен те, ара клім жермен те. Сенсіз маан жат тсек Болар бейне крмен те. Сіз — бір сар шаћбаз*, Жер жзінен алан баж.* Біздей арып есепсіз Есігіде жр мхтаж. Клі трса бізді алып, Шыныменен озалып, Біз — ырауыл, сіз — тйын, Тояттай бер, кел де алып. Тал жібектей оралып, Гл шыбытай бралып, Салмаынан жаншылып, алсын мар бір анып. Мны жаздым ойланып, Ойда бардан толанып. Кірсе ішіе ои бер, Бозбалалар, ола алып. Мны оыса кім танып, Жрегіне от жанып. Сзді арлы жан тапса, Айтса жарар н салып. ле жиан тырбанып, н йренген ыралып, Сорлы Ккбай ор болды-ау, Осыншадан р алып.

Ыран бркіт не алмайды, салса баптап?

ыран бркіт не алмайды, салса баптап? Жрт жр ой кйкентай мен ара сатап, ыран шыса ияа, жібереді Олар да екі сын екі жатап. арылдап ара алмас арт жаынан, Кйкентайы стінде шыылытап. зі алмайды, ырана алдырмайды, Кні бойы шабады бос салатап. Тиiп-шырып, ыза ып, статпаса, уанар иелері сонда ыржатап. Не тапты, мныменен деген жан жо, Тні бойы кпілдер сын матап. Баса сая, жана олжа днеме жо, айран ел осыменен жр далатап.

Ыс