Асыр, тлкі, бдене

Бір у тлкі болыпты жртты ртан,
Тышан аулап жейді екен ескі жрттан.
Жем таба алмай бір жылы арытапты,
Тышан ауып кеткен со мыл сырттан.

Тлкіні тышан жемей мні болмас,
Кемірсе сйек-сая арны толмас.
Жемтік тссе жермін деп аланынан,
асыра іздеп барып болды жолдас.

асыр айтты:—Тоясы маан ерсе,
Болады малды кріп, шолып келсе.
арным тойса алжыдап ойнаушы едім,
Ойына ыза болмай шыдай берсе.

Аш кнімде жатамын шабым жалап,
Ол кезде жаын келме жанасалап.
Тойанда трпайылау мінезім бар,
кпе ылма ойынды шына балап.

Кнді тлкі асырды бл сзіне;
«Шыдаймын алжыдаан мінезіе.
лтірмесе болады, ойнай-а бер,
Тама тапса болады кнде зіме».

Тлкі кріп келеді малды шолып,
асыр бір ой кетті сйреп алып.
Екеуі бден тойып аланнап со,
Ойнайды ары-бері асыр салып.

асыр тура жгірсе кзі жайпап,
Тлкі еркелеп трады аатайлап.
Алып соып стіне ойнаанда,
Азар жаны алады а, дайлап.

Запы болып статпай жрсе жатып,
«Удені кетті бе,— дейді,— мытып»
Тама шін амалсыз айта келсе,
Ойнайды брыныдан атты мытып.

Тлкі жатып ойлайды рбір ойды,
сірмеді асыр деп бізді бойды.
Жегенімді желкемнен сыып алып,
Бергені де рысын жемтік ойды.

Буындырып ойнайды, иылдатып,
Жегенімді стырып, шиылдатып.
Тла бойым сірескен ара отыр,
Тойанымны стіне тырылдатып.

Осыдан тылайын лсем-даы,
Аштытан андай азап крсем-даы.
Туекел, з бетіммен кн крейін,
Бадамшаны басын жеп жрсем-даы.

Ойлайды бір мрата жетейін деп,
асырдан кегімді алып кетейін деп.
Осыны з кзімше лтірерлік
Бір хайла не ылсам да етейін деп.

Жер шола тлкі шыты дге шауып,
Жылыны бір жемтігін алды тауып.
араса азан ра, жер апан бар,
ойыпты шп-шарменен бетін жауып.

Тлкі атты уанды мны кріп,
асырды ертіп келді хабар беріп.
Семіз жылы жемтігін кргеннен со,
Ауызды ккжал батыр салды келіп.

Тлкі жр жер апаннан айтпай ашып.
Арсалатап аш брі жрді сасып.
апан жаа асырды жіберді алдап,
Ора тсіп кетсін деп апы басып.

Екеуі де тоюа ам ылысып,
Тс-тсынан жемтікті жр жлысып.
Шегінгенде ернеуін басып алып,
Ккжал ноян раа кетті тсіп.

Алаасар итіді дай атып,
Тере зындан тбіне кетті батып:
—Ойбай, тлкі, келе гр, мен алдым — деп,
Айай салып лыды орда жатып.

Тлкі келіп раны жаалады,
Маза ылып арсылдап, абалады:
—Мытысы ой, секіріп шыарсы,— деп,
Клкіменен асырды табалады:

—стіме аунап ойнаушы е тойан сайын,
Сендей арсыз аыматы орны дайын.
Осы азан раны иесі кеп,
Кз алдымда сойанын бір байайын.

асыр айтты:— Кеше, гр, ылдым туба,
Кетемісі шын тастап мені жауа.
Айла тауын осыдан босатып ал,
Аузымнан ант берейік ойнамауа.

—Ойнамаса омаап, онан да арман,
Ойын тгіл тіршілік сенен алан.
Жон теріді сойанын кзім крмей,
Осы раны басынан кете алман.

—Табалама, шыраым, кеш жазамды,
Айтпаса да тарттым ой мен сазамды.
Шыармаса, дыты аузынан кет,
Ала бермей кйдіріп кп мазамды.

—лі бйры айтасы боса шатып,
зі азір лгелі орда жатып.
Тіпті, крмей кетпеймін, былшылдама,
Бас теріді сойанын ыржыдатып.

асыра тсті осындай аыр заман,
лімнен де табасы батты жаман.
Адаусызда шоиып тлкі отырса,
йрыы салбырапты ора таман,

Жиналып алды асыр оны кріп,
Жабысты сол йрытан шапшып келіп.
Тлкіні ор тбіне ала тсті,
дайым асыра да кезек беріп.

Сонда асыр айтады:—Тлкі шыра,
Иманыды айта ой жылдамыра.
зімнен сені брын лтірейін,
лгенімді кре алмай кетті біра.

Тлкі айтады:—Сйледім алжы ылып,
Жмысты бітіріп ем сйтіп жріп.
Тістетіп сізді ордан шыаруа,
келіп ем бір зын тал сындырып.

Байамай ора тсті мені де алып,
лдік ой екеуміз де мнда алып.
Тым болмаса, мен болсам жаасында,
Шыарып алмас па едім талды салып.

атты кейіп айтады тлкі сзін,
асыр нанып тігеді екі кзін:
—Енді бар ма дытан шыар айла,
Тал таптым деп айтпады брын зі.

Тлкі айтады:— Айланы орны осы ара,
Сен рмелеп созылып трып ара.
Тбее шыып алып секірейін,
Ернеуге шыпас па екем мен бейшара.

Онан со сені алайын талды салып,
Шыарсы зын талдан тістеп алып.
Не де болса кешікпей тез істелік,
апы болар апаншы келіп алып.

Бар лінше созылып асыр трды,
Тбесіне рмелеп тлкі жрді.
Прменінше шегініп арыанда,
Ернеуге екі аяы тура ілінді.

Айламен тлкі кетті шыып алып,
Артына айрылмады айта айналып.
аылдап асыр лып ала берді,
Мені шыар енді деп талды салып.

Тлкі сйтіп кетіпті асырды алдап,
Ккжал алды з олын зі жалмап.
Тобылыны тбінен іздеп жріп,
Бір бдене стапты тлкі армап.

Бдене айтты:— Сен мені не деп жейсі,
Бір уыс жн жегенді тама дейсі.
Ана жерде мен крдім талай жемтік,
Ерінесі, д асын іздемейсі?

Тлкі айтады:— Мынаны улыын кр,
Мені алдама сендерге бірталай жер.
Жалан айтып алдаса, соны жеймін,
ядаы балады крсетіп бер.

Бдене крсетіпті з баласын,
Кепіл беріп босатып алды басын.
Мен бастайын, артымнан еріп отыр,
ары ылайын жемтікке, не ыласы.

Тлкіні алып жрді сайды рлетіп,
Бдене бір бел асты брын кетіп.
Тлкі жортып кезеге таянанда,
Жала аан бір тазы келді жетіп.

Байсты кетті тазы уып алып,
Ауызды ні салып, міні салып.
Жйрік тазы адымын аштырсын ба,
Кк желкеден бас салды бір-а шалып.

Мыты асыр, айлакес тлкі айда,
Алдампаз, рахымсызды кімге пайда?
Аяында тлкі де, асыр да ліп,
Бдене аман алыпты сол бір сайда.

Талап пен аыл

Талап деген бір жйрік тлпар сынды,
Бабын таппай мінгенді ылар жынды.
Тауа ра ма басыды, таса ра ма,
Ал енді оан кісі айтіп мінді?

Талап шапса аыла мініп алып,
Жасы, жаман бріне бірдей салып,
Аны аыл адымын аштырмайды,
Еш нрсе одан тылмас жетпей алып.

Талап деген ындынмен ентелемек,
Ойа алып, ызыанын ылсам демек.
Ол ісі орайлы ма, орайсыз ба,
Ойланып оны аыла салса керек.

Тапыш ой ой аылды маынасы,
Тбі - жрек, болады мида басы.
Орынсыза мтылтпай тотатуа
Талапты алты трлі бар нотасы.

Ынсап, рахым, ар, ят, сабыр, саты -
Талапа алты трлі нота таты.
Алтауыны ішінде ынсап діл,
згесіні тізгінін соан статты.

ЬІнсап деген аспайды, кем алмайды,
Орнын таппай ол, сір, озалмайды.
Рахым жасы креді аяанды,
Адама аттылыты ойа алмайды.

Ар демек - адамшылы, намыс деген,
Ары, кетпес жаыа арыс деген.
Теріс ып жрмесін мны біреу,
Сз емес кншіл болып, алыс деген.

Намыс сол - зі орлан кемдігіе,
рбымен мтылып ба тедігіе.
Алмай с алдыыны аяынан,
Сотыпай зі іздеп ебегіе.

ят сол - аулата ял кргендей-а
рлаан малы шыып, бергендей-а.
Орынсызды істеуге лгенше ял,
«ят кшті лімнен»-дегендей-а.

Сабыр деген - р іске шыдамдылы,
атты керек адама бл бір ылы.
олы жетпей талай жан ізденеді,
Осыдан кп шыады адамшылы.

Саты деген - р ашан байап жрмек
Пайда ма, не залал ма, ескерілмек.
Кргенін, естігенін есепке алса,
Сонда оай рбір істі ойлап білмек.

Ойменен, талаппенен болды сегіз,
Айтылмай енді алды неменеміз?
зге жасы мінезді брі-даы
Шыады осылардан тгел деіз.

Сабыр, саты, ой, талап болмаан жан
Аны тмен болмай ма хайуаннан.
Ынсап, рахым, ар, ят табылмаса,
лген арты дниені былааннан!

«Крілік— шал деген бір ат ыландай...»

Крілік — шал деген бір, ат ыландай,
Айнадай аылыды тат ыландай.
Жеілді ауыр, алысты жаын ылып,
Бір туысан жаынды жат ыландай.
Бойдаы бар уатты брін алып,
айрат, нер, талапа ат ыландай.
Ойым — у, мірім — су, мітім — бу,
алмады бір сйеніш шат ыландай.
Тотаусыз тмендетті кннен-кнге
Трі жо аз ана аял, дт ыландай.
Шатыраш ойнап тылан сыылданып,
Байаймын, кешікпей-а мат ыландай.
Ойлай берсем айы емес оны брі,
Кп жасаан оя ма болмай крі.
кіпіш сол — мірді боса ткіздім,
лсем ойдан кетер ме соны зрі.
Білген адам баянсыз іс ылар ма,
олда болып транда ытияры,
мірден ымбат нрсе бар ма адамда,
Орындыа жмсаса лмес дрі.
асиетін мірді білу керек,
Басында ми бар болса, бетінде ары.
«лермін, шал болармын» ойында жо,
Мал, мансан, сауы, тама, сйген жары.
Телік бар, тексеру бар деп ойламай,
Не зорлышыл, не болар ры-ары.
Тбесінен ранын бір-а білер,
Арамдыпен шыа алар кім жоары.
Кім жалыз, бл жаланда— есті жалыз,
Мдасар болмаан со бір сыары.
Жалтадап жалыз Абай ткен жо па,
азатан табылды ма соны пары?
леімен жбатты зін-зі
Ебегі еш, іші беріш, жзі сары.
Сзін ып, аылын алмаан со,
Патша ойса не керек аза шары.
Не ылса да шыдады, білдірмеді,
Сол десеші сабырлы аза нары.
1905.

«Ей, кп халы, кп халы...»

Ей, кп халы, кп халы,
Кп те болса, шп халы.
Партияшылды тыртпа
Мен сендікпін деп халы.
О-терісін байамай,
Таза жолдан тайамай,
Ылайлап тны шайамай,
Тура жолмен кет, халы.

Таласты крсе - басып айт,
Кемдігін крсе - осып айт.
Кекеп, мап ыздырма,
Берекесін бздырма.

Ызаны айт дегенін
Желіктіріп сыздырма.
Адалды діл жолына
Аырын басып жет, халы.

«Мен орамын, орамын...»

Мен орамын, орамын,
орыанымнан жорамын.
Ашу менен ызаа,
Толы -емеспін, ортамын.

ыздырманы - ызыл тіл,
ызан ота салар ол.
Кек сатаыш кекекшіл,
Аямай ауіп алар ол.
Білмесе де білгенге
зін-зі балар ол.

аны ызып тырып,
Ар-абыройы мытылып.
Ашуды ару жтынып,
Артынан неге алар ол.

Жасыны ауып жаманы,
абылмай алмас аманы.
Осы емес пе заманы,
Деме тентек талар ол.

Адалыды арам деп,
Мен адала барам деп,
Ит жейтын жемтікті,
Жиіркенбей жалар ол.

Ызадан жетсе бйрыы,
Ттпа ашуды йрыын.
Таза аылды жйрігім,
Осы сзге нанар ол.

Жйріктерім нанбаса,
Тура сзді алмаса,
айылы шалды армаса,
Жнін зі табар ол.
Жан жрегім, жаным жеп,
Жанан ота саласы.
Анау сйтті, бйтті деп,
Кнде мазамды аласы.
Берекеге жи дейсі,
Тамам аза баласын.

Кек, ашудан тый дейсі,
Айыртып а пен арасын.
Мен дай ма, патша ма,
Ынсапсыза бастама.
Ауыртып ашып жаныштама,
Жанымны ескі жарасын.

Газет, журнал басылды,
Міне, оы деп уантты.
азаа ылым шашылды
Ал уан деп жбатты.

Бірін-бірі скті деп,
Табылан баты тепті деп
лді, жітті, кетті деп,
Таы мені суалтты.

Бір лтіріп, тірілтіп,
р бтаа ілінтіп,
Жел, саымдай кбылтып,
ай жаа алып барасы?

ой, жрегім, айырма,
айыны млде жай ылма.
Айрыландар осылар,
Бл мінезден шошынар.
Тадырды лы осылар,
Сен таппайсы шарасын.
Торайыров естісе,
Мны «атын ойбай» дер.
Мнымен елді жегілтсе,
«Ойбайды жр оймай» дер.
Аша алмассы жылаумен
Арсылдаты арасын.

Мды шал

Жасыда араласты малтымаа,
ызыып сер елді салтына да!
Би, болыс, епті жігіт атанам деп,
Кп тсті ерегіскен талыа да!
Кейде елді партияма кп жиям деп,
ркімге аласарды жалпия да!
Кей-кейде дспаныа айбар ылып,
Сйледі барысынып ампия да.
Аздан со аыл кіріп, ой ойлады,
Жрсе де сол былыпа партияда!
йткенмен жлынса да шыа алмады,
Мыты боп тскен апан апияда!
Уа, дние! ылым уып жете алмады,
р ойбай, кзден аан ан тыя ма?
Тырбананда тырнатай ылым тапты,
Мнымен кірлі кіл шалия ма?
ан жтан айран сені см жрегі
Тазарып толан айдай маия ма?
Тоярлы толы ылым таппадым деп,
абаы айы басан салпия ма?
«л жо болса, ыз да игі» деген кне,
Азсынба, лі де шы сан ияа!
ылыма анаатсыз болу керек,
Бес тгіл разы болмай алтыа да.
ара жерге кіргенше амданып ал,
Шалмыш деп жатып алма шалия да.
кеді алып, зіді кксау ылып,
аны азды алып тр ой артыа да
Балалар нашарлытан ои алмай,
Келмей тр зор мітті шартына да!
Бір кезде мтылып е талпына да,
Патша ліп ба ашылан балымада.
Білем деген жастармен жолдас болды,
Ткеріс лы дбір, шалымада.
Енді аза ел болар деп уанып,
Жріп е орныпаан алымада!
Жолдастары жазысыз «байкот» беріп,
Кетті ой бір арамай артына да.
Діні шата, деті арсызды деп,
Жапады молдалар мен халыа да
Ендігі жас ескі исі шыады деп,
Олар да келмей отыр артына да!
Тамам жана ылып е не иянат,
Брі мінімді айтты деп алына ма?
Елді мінін айтуа сайланып па е,
Адамай айта берді аия да!
Жаланда сендей жалыз адам бар ма?
Ешкім баа бермейді нарына да.
Сені крсе брі де сырт береді,
араысы келмейді алпыа да.
Брін мыт, балалара тлім йрет,
Баулиды балапанын аршыа да.
Ол тгіл згелерге білгенінді айт,
Туысан кзбен ара жалшыа да.
Ауыз сз, насихатты неге аяйсы,
А жрекпен айтана мал шыа ма?
Мен адамны таппаймын нерлісін,
Ерінбей ебек ылан кп жмысын.
Іш жарып, ішек жалап, сйек иып,
Жамайды ерін, мрын, тскен тісін.
Аэроплан, телефон, грамофон,
Электр, радий мен магнит ісін.
Тере оймен тексермес надандарды
Дегізген: сайтанбысы, тірімбісі.
Осынша нер тауып асан адам,
лемні иын сырын ашан адам.
Ол тгіл мірге де айла табар,
лмей, жетер бірталай жаса да адам.
Біра адам з жанын танымайды,
Біледі бір зінен басаны адам.
Тіршілік - жоалатын жан сипаты,
Жаным жо деп болады масара адам.
Жалам емес, жазыпты пн деп мны,
He демес ойы жетпей асан адам.
Жаныны бастан барын байамапты,
Психолог ылымын шашан адам.
Жан жолдан осылды деп, пн де, дін де,
Аылды байлап ойан соан млде.
Е басы зат: жаны бар, аылды зат,
Оны ойлааи адам жо осы кнде.
Бар нрсе жоалмайды, згереді,
Жан жоалмас деп ойла, соны біл де.
Жан тн жасар, тн жанды жарата алмас,
Тере ойлап, сзімді лаа іл де.
Жан - ожа, тн дегені - жанны лы,
Нпсі неге білмеген брын мны?
Ойлашы: жан тапты ма, тн тапты ма
Жоары кереметті неше илы?
Тн - терезе, арайтын жан - иесі,
Жаннан шыар аыл мен ойды шыы.
«Жолдан шыан жан жолда жоалар»-деп
Сандыратай айтанмен, жо длелі,
Длелсіз сз - соан жел, шан тоза,
Таза аылды алдыда жо ой ны.
Мисыз, кншіл, бірезу, зімшілдер
Аласрсы, асатап, озса жьшы.
Соыр білмес жары пен араыны,
Кіл кзі сынасын, болса міні.
лмей трып длелін зіме айтсын,
Мені дауым айтылмас лген кні.

«Мен адамны таппаймын нерлісін...»

Мен адамны таппаймын нерлісін,
Ерінбей ебек ылан кп жмысын.
Іш жарып, ішек жалап, сйек иып,
Жамайды ерін, мрын, тскен тісін.
Аэроплан, телефон, грамофон,
Электр, радий мен магнит ісін.
Тере оймен тексермес надандарды
Дегізген: сайтанбысы, тірімбісі.
Осынша нер тауып асан адам,
лемні иын сырын ашан адам.
Ол тгіл мірге де айла табар,
лмей, жетер бірталай жаса да адам,
Біра адам з жанын танымайды,
Біледі бір езінен басаны адам.
Тіршілік — жоалатын жан сипаты,
Жаным жо деп болады масара адам.
Жалам емес, жазыпты пн деп мны,
Не демес ойы жетпей сасан адам.
Жаныны бастан барын байамапты,
Психолог ылымын шашан адам.

Жан жолдан осылды деп, пн де, дін де,
Аылды байлап ойан соан млде.
Е басы зат: жаны бар, аылды зат,
Оны ойлаан адам жо осы кнде.
Бар нрсе жоалмайды, згереді,
Жан жоалмас деп ойла, соны біл де.
Жан тн жасар, тн жанды жарата алмас,
Тере ойлап, сзімді лаа іл де.

Жан — ожа, тн дегені — жанны лы,
Нпсі неге білмеген брын мны?
Ойлашы: жан тапты ма, тн тапты ма
Жоары кереметті неше илы?
Тн — терезе, арайтын жан — иесі,
Жаннан шыар аыл мен ойды шыны.
«Жолдан шыан жан жолда жоалар»—деп,
Сандыратап айтанмен, жо длелі,
Длелсіз сз — соан жел, шан тоза,
Таза аылды алдыда жо ой ны.
Мисыз, кншіл, бірезу, зімшілдер
Аласрсын, асатап, озса жыны.
Соыр білмес жары пен араыны,
Кіл кзі сынасын, болса міні.
лмей трып длелін зіме айтсын,
Мені дауым айтылмас лген кні.

Аындара

ле айт дарын рге рлегендей,
Сезімді озап, ттті ой кернегендей.
Жанды сз бойды ерітіп, маужыратып,
лдилеп жыр бесігі тербегендей.

ауымны алауына тап келгендей,
Боланын, болашаын айт кргендей.
Керістен тартып жырды жебелі отай,
Дл тигіз алаана ас мергендей.

Сйсініп аына елі мн бергендей,
лемен міріне сн бергендей.
адалып жрегіне а анжардай,
Оятсын ойкйезді жан бергендей.

Ерікті билеп алсын айтылан жыр,
Сырты - гл, жарасымды, ішінде сыр.
Жаныны лззат алар жарыындай,
Мгілік шпейтын тгілсін нр.

йіріліп ккейіне йып жатсын,
Тазартып жрек кірін жуып жатсын.
асыан шл даланы анытырып,
Жыр тасып, дариядай йып жатсын.

Арыны болсын ле айнасындай,
Крікті, кпті орта пайдасындай.
Жосылып жатсын артта жортан жолы,
Арынды аса зенні арнасындай.

Ескі аынды

Мны оыан ландар,
мбетей жырын тыдадар!
Байап оып рбірін,
Аыла салып бар сырын,
Не деп отыр, кр трін.
Абылайды алдында,
Салып отыр, крді бе,
Басынан кшкен тадырын,
Сыртын па, мны аар!
Бгінгілер айтса жыр,
Буыны бірдей брі бір.
мбетейше былтып,
Сала алмайды баса тр.
Таылдатып айтса та,
йаса жылдам айтса та,
Аяты бірдей басса та,
Шыпайды бізден тере сыр.
Жырды жайын білмейтін
Бізде осындай ыла бар.
Ескі аын бізден лі арты,
Ол кезде туан бала арты,
Жасымыздан шал арты,
Тапа пен маал таы арты,
Суырып салма жаы арты.
Айтады олар ойланбай,
Сыпыра жырау, Шортанбай,
мбетей мен Марабай,
Алды-артына арамай,
Соанда жырды суылдап,
Жел жетпейтін ландар!

Ескі жырды йасы —
Бірі ыса, бірі зын,
Буындары бзы деп,
Біз баспаймыз ол ізін.
Неге блай айтты деп,
Сынамаймыз негізін.
Ойлай келсек, ескі жыр
Салады тлпар жрісін,
Міне, байа мнысын.
Кейде жора, кейде жел,
Блдыр аып асар бел.
Кейде арындап, кейде шап,
Адымын алыс лаштап,
Алады кейде тынысты.
Солылдатып жрісті,
Осындай жырды надар!

лпырмай ма тау мен жер?
Ескі жырды крсеіз,
Ойланып кіл блсеіз,
Сырына баа берсеіз,
Та аларлы ісі бар,
Кілді тартар кші бар,
Асыпай тыдап, шыдадар

Кейде жыршы айтады
А бкенні жрісін.
Зырырап барып айтады,
Алады таы тынысын.
Трт аяы крінбей,
Блдырап желер ерінбей.
Кейде арып кетеді,
Ыли желіп, керілмей.
Жар беріп, блт етеді,
Брыны беттен брылып,
Жел-саымдай былып,
Баран сайын шыныып,
Кейде аядап, тыныып,
Айтылса соан исынып,
Кетеді бойы исініп.
Ойнаандай лын-тай,
Жырда болар талай жай,
Кетпеіздер байамай,
Боласы лі бан зар!

Кейде айтады аындар
Жайдары желді соысын.
атайып, кейде баяулар,
Трлендіріп долысын.
Кейде аырын сыбырлап,
Жиілеу басып, жыбырлап.
кетер алдап ойды рлап,
Кейде кетер сырырап.
йындайын брырап,
Таы да желпіп, уантып,
Жас баладай уантып,
Айналып келіп, басады,
Бас исынны тоысын.
ате деме онысын,
Анытап сонысын,
Шата па, шын аар!
Кей аындар мысалдар
Млдір суды аанын
Арыстандай арырап,
Крілдеп, желіп, сарырап,
Баяулап барып аырын,
Жатады кнге жарырап.
Мініді тырнап ашытар,
Жігеріді тасытар,
Ттті сзі балдай боп,
Насихаты шамдай боп,
асиеті андай кп,
Елжіретіп сйекті,
Бергендей боп тілекті,
ышыан жерді асытар.
Міне, осыны біліп ал!
Жасы аынны тілі бал,
Ескі жыр кейде сипаттар
ыран сты шанын.
марына йылып,
анатты омдап ысанын.
Желге арсы желбіреп,
Аспана айта шыанын.
айшылап анат аанын,
Асыып келе жатанын,
Атылан отай аанын.
Кейде апай анатын,
Жлдыздай аар сызылып,
Алдыы трден бзылып,
арасы кетер зіліп.
Ескі жырда кернеу тр,
Осыны брі білініп,
Аынны сырын кім адар!

Кейде кнні райын,
Сипаттаан тсі бар
Бір айы мен бір айын,
Жазы, кзі, ысы бар.
арлы боран, ара жел,
Блдыр аып асар бел.
Жазы саым жай тадап
Дегендей боп мнда кел.
Кейде брша, кейде ар,
Кейде жауып, кп нсер,
дегенше ашылып,
Аптыан желі басылып,
тірік деме, ойа сал!
Осыны жаттап ып ал,
Аындыа марлар!