Mал да аяулы, жан да аяулы болса егер

Mал да аяулы,
жан да аяулы болса егер -
Малды аяма,
жаны шiн малды сат!
Жан да аяулы,
Жaр да аяулы болса егер -
Жанды аяма,
Жaры шiн жанды сат!

Иманым

ырытан соы иманым,
Отыз жылдай жианым,
Кп алымны сзiнi
Аыла алдым сыйанын.

Молдаларды дiсiн,
Пайамбардан хадисiн,
улиелiк жадысын -
Алмадым аыл тыйанын.

Айтса да андай алым зат,
Длелсiз болса, брi - оат.
Даусыз таза хаиат,
Жолында жанды ианым.

йретсем иман адама,
лiмге, мейлi надана,
олы жйрiк, кзi ткiр,
Кiлi соыр шабана.

Тзетсем оны тiлегiн,
Тiрiлтiп лген сйегiн,
Жлып алсам жрегiн,
Кеудесiн басып табана.

Айын аа сенбейдi,
Терiс деп длел бермейдi,
Ккейiне енбейдi,
лаына йаным.

Бiлмеймiн деген иман ба,
Ол аыла сыйан ба,
Айтудан аыл тиан ба,
Жасырады иманын.

Философ сзiн оыдым,
Талайын ойа тоыдым,
Кiтабын да кргемiн,
улие мен сопыны.

Брiн де сына саламын,
Керектiсiн аламын,
Ашып алып тастадым,
Таз басыны отырын.

Саяз аыл бас ран,
Матауын кктен асыран,
Жаба тоып жасыран,
Талайды жардым шианын.

Аылдан адас алмайым,
Длелсiз сздi алмайым,
Бос жетекке бармайым,
Ктермеймiн иаын!

«Шошыма достым сзімнен...»

Шошыма достым сзімнен
Сз - дайдан шыан бу
паса кр зінен
Жтызайын нрлы oр

Ішіп алып мас болып.
Мал, матаныш ас болып.
Нрестедей жас болып,
айта жарал, айта ту.

Ара ішіп тырса.
Бар киімді сыпырса
Дниеден мтылса.-
Жола тсті тп-тзу.

анжармен іші тілемін.
Бар сырыды білемін
Мазатаймын, клемін,
Деме сиыр, неткен у.

лсе, сзбен трызам,
Еріксіз мойын брызам.
Айтанымды ылызам,
Жрегіе тгіп у.

Сиырыммен жгіртем,
Жар бетіне ілтем.
Дниеден тілтем,
Кереметті мен жаду.

асиетті баламын,
Жаныды билеп аламын,
Денеді ота саламын,
Жалыны шысын гу де гу

Байлаймын да кзіді,
Патса ылам зіді,
ып отыр сзімді,
Ел билетем жеті ру.

«Мейірім», «Ынсап», «ділет»,
«Шыдам», «Шыншыл», «Харакет
Тп азыы: «А ниет»-
Бл жетеуін ел ылу.

Ешкімге знян тигізбей,
Кріпті кілін кйгізбей,
Сайтана беттен сйгізбей,
Жрегіді нрмен жу.

Матанды алма ойыа
Кек сатама бойыа.
Барма дние тойына,
Ойнаса да уда-шу.

Егер мны ылмаса,
Айтаныма трмаса,
з нпсіді блдаса,
Саан арам сз у.

Матанып оттай саулама,
Жаынды жаттай жаулама,
лсе де адам аула ма.
А жейтын болма аю.

Оуы, діні, дады кп,
He бір білгіш айтан деп,
Кетпесін, соя жетелеп,
Жарамас йтіп ой кему.

Аылыа стат ол,
Тура апарар сені сол.
Жарды жолы иын жол:
Шытырман тоай, алы ну!

«Шын асыты рбiрi...»

Шын асыты рбiрi,
лiп топыра болды да,
Жаралысты тадыры,
Жаратты менi орнына.

Жарыны нры осылан,
Мол керемет менде бар.
Жалыз жара шоынан,
айда мендей пенде бар?

Менi жарым ыз емес,
Хаиатты шын нры.
Оны сезер сiз емес,
Кзге таса бл сыры.

Жасырып тр жар зiн,
Бас кзiмен арама.
Жрегiнi аш кзiн,
Жарды сырын арала.

Крем десе жарымды,
Мас бол, жрек тазала.
ртеп жiбер барыды,
арсы мтылып азаа.

Крсе, оан бас рып,
Етегiнен айрылма.
Не крнеу, не жасырып,
Нпсi ісiне айрылма!

Бл слемдi есiе ал,
Егер жетсе тiлекке.
Жар анжары - маан бал,
Ссын сорлы жрекке.

Талай асы жаралсын,
Жар аызан анымнан,
Жер жзiне таралсын,
Жерді жусын ызыл ан.

Сайтан ашып асытан,
Асыл озып жасытан,-
Бейiс болсын б жалан,
Жректен кетiп сасы ан.

«лемді тгел мен кріп...»

лемді тгел мен кріп,
Ешкім мені білмесе.
Мтажым, нпсім жо болып,
Зияным жана тимесе.

Мисыз мына кп жынды
Осы биін билесе.
Залым жеіп момыады
Басылан нандай илесе.

Партия болып таласып,
Біріне-бірі шйлесе.
Бо жеген аузын жаласын,
лыан иттей кйлесе.

Тзеттік деп мірін,
Бзанын зі тймесе
Томаша етсем кмірін,
ртенсін деп кймесе.

Биікті десе аласа,
Жаланды шына баласа,
лыа шаып момынын
Тамтыын оймай таласа.

иянат ылса иманын,
Арамнан тапса жианын.
Айламен трге сыйанын
лы деп брі аласа.

Кешегі уада бгін жо,
Кейде жалын, кейде шо,
Балшы ора бл да со,
Батпата жрген балаша.

Шынды біреу жатаса,
Жазасызды атаса,
Адалдыты матаса,
Арсылдап оны амаса.

Мінезін кріп шошынсам
Тзеймін деп осылсам;
Орныты деп отырсам,
Сыранай берсе шанаша.

араса да кз ашып,
Крмесе менен адасып,
асына трсам жанасып,
Мені жо деп санаса.

Сайтана иген мойынын,
улыа толан ойынын,
Кп жындыны ойынын,
ылсам-ау сйтіп тамаша!

«Кндегі таныс-кн мен тн...»

Кндегі таныс-кн мен тн,
Жалытым мнан, кетемін.
айта-айта бір ойын
ялмай ойнап нетемін!

згермейтін, лмейтін
мірді талап етемін.
айталап ойын крмейтін
ызыа тпсіз жетемін.

Теріс десе, длел сал,
Тзу крсе ып ал!
Кетпей трып срап ал,
Мен лікке тетемін.

«Шыннан зге дай жо...»

Шыннан зге дай жо,
Аны дай — шын дай.
пай алма ала боп,
Шын болмаса, кім дай?

Брын шын бар, бгін шын
Ерте шын бар — ш блек.
Керегі жо бларды,
Бзылмайтын шын керек!

ШЫН махаббат ылуа
Шын сабыры жетер ме?
Крінген рбір слуа
Кілі толып кете ме?

Олай болса таза аыл,
улиелік сенде жо.
Баянсыза брі л,
Жынданбаан пенде жо.

улиедей асыты
асиетін былайсы.
ылыын ылып жастыты
Бір алыпта трмайсы.

лде сайтан, лде жын,
Бірін тастап, бірін мін.
Адам емес, айуансы.
Неге трсы, сен де шын!

«Аны асы - улие...»

Аны асы - улие,
Кереметке сол ие.
Жаны рбан жарына,
Керексiз зге дние.

Жарынан блек жаны жо,
Табатын баса жары жо.
Асытан аяп алатын
Иманы, малы, ары жо.

Жарыны жаны - жандары,
Жалына жанбас тндерi.
Дозаты отын шiрер,
Жректен аан андары.

Шын асиет соларда
Дегенiм кн болар ма.
былма мiнез, тайа ой,
Екi сз болмас оларда.

Тасбиы, слде, жайнамаз,
Тастамаса ыс пен жаз,
Жрегi болса тайа саз -
Сопысынып ылма наз.

«Тіріні іздеп бір мыл...»

Тіріні іздеп бір мыл,
Тас суретке шоынса.
лсе де болып соан л,
Иманын бзбай отырса.

Ата, пайда іздемей,
Ойында матан жо болса,
иянатты кздемей,
анаата то болса;

Молдеке-ау, оан таданба,
Сол кіреді бейіске.
Екі жзді сандалма,
Сен аласы кейісте.

дайы мен дниеге
Кезекпе-кезек шоынса.
Инедей пайда тие ме
Мешітте мы жыл отырса.

Кімде болса шын мінез,
Болмас онда екі сз.
лтірсе де кзбе-кз,
Иманын сатып алмас бз.

Иман да сол, дін де сол,-
Адаспайтын айын жол.
Кнде, мейлі, ыза бол,
Бейіске аны кіреді ол.

Мысал емес, ындыным,
лгі мыл - улие,
Иман сатан жындыны
Іздегені дние!

«Бейісте бар слу жар...»

«Бейісте бар слу жар,
Мінсіз таза, хор ыздар.
Рахат берер бал кусар»-
Дейді бізді молдалар.

Айтады да бл сзді,
Арудан тыйды ол бізді.
Сйме дейді бір ызды,
Молда-екемні жыны бар.

Кусары рахат бермесе,
Mac ылмай ішті кернесе,
Хорды асы боп крмесе,
Несін матап ылды зар?

Кусары болса шараптай,
Хор ызы болса аратай.
оймас па еді жаратпай
Бейіске ондай арам нр.

ызына асы болмаса,
Мастыпен кіл толмаса,
Ккейіме онбаса,
Бейісі маан мз бен ар.

Молдеке-ау, олай емес ой,
ыз сйіп жеміс жемес ой.
Мысалмен айтан кеес ой,
Тпсірлеуге миы тар.

От емес ой тоза та,
Дние ісі жо о жата.
Барамыз ой онаа,
Сонда анытап байалар.

Жалыпас, бітпес рахат бар,
Азабы оттан иын, тар.
Нпсіге ерген молдалар
ыз шуа тым мар.

«ртейін деп ота кмдім...»

ртейін деп ота кмдім,
От жрегім жанбады.
Жанды апарып жара бердім,
Пара ой деп алмады.

Жан, тнімді, иманымды -
Асылымды бойдаы,
Аямадым жианымды,
Сонда да кз салмады.

Жар араса тірілуші ем,
арамаса, мен - лік.
Рахым тіп ылмады-ау ем,
Енді мітім алмады.

Сйтсем, онда сыр бар екен,
Байамаппын мен оны.
осылайын, лсе деген,
Амалы екен, алдады.

ліп едім, жар бірігіп,
Бір бейісті тандады.
Лйлі - Мжнн арсы шыып,
Ерулігін амдады.

Тірілікте осылысан,
Шын жар емес, ойнас ол.
Ондай асы шына дспан,
Ол бейіске бармады.

Жар сипатын білсеіз де,
Нпсін, лмей деме жар.
Айла, алдау зіізге,
Шын хаиат онбады.

«Сен - жарым» деп, алдаан еп
Тиеді о боп кеудеге.
кінеді уайым жеп,
Ол аныа нанбады.

мір йін трызам деп,
Мы сан йді латып,
Кірпіш, ааш жиазам деп,
Мтшаларын слатып;

Бір басымны амы ой деп,
амданып ем жан шін.
Кп халыты хаысын жеп,
Кп наданды жылатып.

Бітсе, айта бза бердім,
Баса трмен алатып.
Неше план сыза бердім,
Кезегімен натып.

Сопы болып басты идім,
Слде салдым айла шін.
ділімсіп перде кидім,
Бетті бояп сылатып.

Нпсі сонда уанып жр,
Айтанымды ылды деп.
Хаиата крмедім бір
з бойымды сынатып.

Бір кні шарап ішіп едім,
Тсті жарым ойыма.
Тере ойа тсіп едім,
Кетті масты улатып.

Деді масты: «мір — айла—
Не бітірді, ыл есеп.
анша адама тиді пайда,
анша момын шулатып».

Кп аруа келді кіріп,
Кп иянат — ыланым.
Кетті бетке бір ткіріп,
аырыпен сулатып.

Тіпті айыпа, сорлы басым,
Мен ардаты лымын.
й ткірсін, кегін алсын,
Ойды анмен булатып.

иянатпен ылан ісім
Кіліме тсті де,
Жанды ішім, кетті кшім,
Неге ойсын шыдатып.

Ес жиюым болды иын,
Есіркеді, келді жар.
ылды «рахым», мір йін,
з басыма латып.

«Жар крмеген надандар...»

Жар крмеген надандар
Жары кім деп кледі.
Оыан ойсыз адамдар,
Жансыз мір среді.

Ойласам, олар — жанды лік,
Меіреу, мисыз бір клік.
Осыдан жо гелік,
Адаммын деп жреді.

Нрымен жары жрегім,
айыптан хабар білемін.
Жарымны алам тілегін,
ап тауын нандай тілемін.

анжары бер, барайын,
Меіреуді ішін жарайын.
Нрынан суле салайын,
Сонда оан жан кіреді.

Нрыды крсе болып мас,
Мейлі крі, мейлі жас,
Меіреу мны жаратпас,
Деп тірісін біледі.

«Сиыр сзбен арбаса...»

Сиыр сзбен арбаса,
Табиат басын иеді.
Крленіп кімді араса,
атесіз оы тиеді.

Нрыды тгел жасырса,
Жаралыс кебін киеді.
лшемей шектен асырса,
Кз шаылып кйеді.

лшеп жібер нрыды,
Білсін асы тріді.
Бір-бірлеп аш сырыды,
Соныды кілі сйеді.

«мірді нап ойыны...»

мірді нап ойыны
Шатыраш ойнап жрмін шат.
Жер ашып тр ойынын
«Кел жылдам — деп,— крге жат!»

Сен «мерзімсі», мен жаяу,
айтсем там, ойбай-ау!
Трге барсам мен таяу,
ылмас па екем ханды мат.

Аяндап жріп тр алдым,
Мен де «мерзім» бола алдым.
Тіршіліктен ояндым,
Сайра, тілім, жоралат.

тырмаса нрыды,
Тсірмесе тріді,
Аша алмаса сырыды,
Аузымды ашам, тілімді ат!

Айын нры крмесем,
Айтаныа ермесем,
Жолыа жанды бермесем,
Крінбей маан кнше бат!

статпасам білегім,
Сен болмаса тілегім,
Бас рмаса жрегім,
лтір, аным соралат!

Тла бойымды уытта,
Жанымды, рте, суырт та!
Маайыа жуытпа,
Жрегімде болса тат!

Сен патсасы, мен кедей,
Кетпе лыды елемей.
лейін бе ндемей,
Жан шыарда айтпай дт!

Болып едім ой лы,
Ойым кезді бір жылы.
Кезген ойым арылы
Жрегіме жазды хат!

Баспасам да ізіді,
Сезбесем де сызыды,
Крмесем де жзіді,
Тиді бізге аманат.

Жазан хатты сырымен,
Жарыраан нрымен,
Тазарып жрек кірінен,
айыдан басым болды азат!