Poprawka na retardacje dobow – p. r. d
p. r. d = /3600 * r.d
Znak zaley od tego czy jestemy na wschód czy na zachód od Greenich.
= E à p. r. d „–„ = W à p. r. d „ +”
Retardacja dobowa – nazywamy rónic czasu midzy momentami wystpienia dwóch tych samych zjawisk w odniesieniu do Ksiyca dla danej pozycji obserwatora.
1). Jeeli = E to:
Merr. Pass (dzisiaj)– Merr. Pass (wczoraj) = r. d
2). Jeeli = W to:
Merr. Pass (jutro) – Merr. Pass (dzisiaj) = r. d
OBLICZANIE MOMENTÓW WSCHODU I ZACHODU:
Soce:
SUNRISE (sunset) + p – = GMT + Z = ZT
Ksiyc:
MOONRISE (moonset) + p + p. r. d (+/-) – = GMT + Z = ZT
POPRAWKA SZCZEGÓOWA:
Gwiazdy i planety:
h + (s+i) = h +kc (-) = h + c (-) = hs
Soce i Ksiyc:
h + (s+i) = h +kc (-) = h + c (-) = h +SD = h’ + П =hs
kc – obnienie widnokrgu cakowite
c – refrakcja astronomiczna cakowita
Obnienie widnokrgu redniego zaley od wysokoci obserwatora (a).
kc = kr + pt
pt = 0,33 * t
t = tp – tw è („+” jak tp > tw) a („–„ jak tp < tw)
kr – warto obnienia widnokrgu dla temp. H2O = temp. O2 w zalenoci od wysokoci ocznej obserwatora.
c = r + ptp + p
r – warto refrakcji dla wysokoci C.N
ptp – poprawka na temperatur powietrza
p – poprawka na cinienie 1013 hPa (760 mm Hg)
Paralaksa Soca:
ho 500 è Пo = +0,1’
ho > 500 è Пo = 0’
Paralaksa Ksiyca:
ПK = HP * cos hK
PARALAKSA – kt pod jakim byby widoczny z danego ciaa ziemski promie R danego obserwatora
POPRAWKA OGÓLNA:
Moemy j stosowa gdy:
hC.N > 300 i tp = tw op = kr + r ops, k = kr + r SDr + Пr
Soce i gwiazdy:
h + (s+i) = h +DIP = Happ + op + dpt.p = hs
Planety:
h + (s+i) = h +DIP = Happ + op + dpt.p + dp = hs
Ksiyc:
Dolna krawd:
h + (s+i) = h +DIP = Happ + op + dpt.p + dp1 = hs
Górna krawd:
h + (s+i) = h +DIP = Happ + op + dpt.p + dp1 = h’ – 30’ =hs
DIP – rednie obnienie widnokrgu (warto poprawki)
happ – wysokoc pozorna à sumaryczny bd sekstantu i poprawki redniego obnienia widnokrgu
op – ogólna poprawka
dpt.p – poprawka na refrakcj (poprawka na temperatur)
dp1 – poprawka wzgldem HP
Wze wstpujcy – punkt, w którym orbita Ksiyca przecina ekliptyk przechodzc z pókuli poudniowej na pónocn
Wze zstpujcy – punkt, w którym orbita Ksiyca przecina ekliptyk przechodzc z pókuli pónocnej na poudniow
Fazy Ksiyca – pooenia jakie ciao to zajmuje w odniesieniu do Ziemi i Soca, oraz towarzyszce temu róne ksztaty dla obserwatora znajdujcego si na Ziemi
Wiek ksiycowy – liczba dni jaka upyna od ostatniego nowiu do danej chwili
Astronomiczne koo pozycyjne – AKP – miejsce geometryczne punktów, z których pomiar wysokoci danego ciaa nieb. dla danego momentu obserwacji jest wielkoci sta
Astronomiczna Linia Pozycyjna – alp – wycinek AKP aproksymowany do prostej
Wysoko biegunowa – uk poudnika niebieskiego zawarty pomidzy widocznym biegunem niebieskim a paszczyzn horyzontu niebieskiego, jest równa dugoci kontowej szerokoci geograficznej.
Azymut:w systemie penym: kt liczony w paszczynie horyzontu astronomicznego od pónocnej czci poudnika niebieskiego w kierunku na E od koa wierzchokowego, przeprowadzonego przez dane C.N. (liczba 3-syfrowa 0-3600)
W systemie poówkowym: kt liczony w paszczynie horyzontu astronomicznego od widocznej czci poudnika niebieskiego w kierunku na E lub W do koa wierzchokowego przechodzcy przez dane C.N. (0-1800 3-cyfrowa).
W systemie wiartkowym: kt liczony w paszczynie horyzontu astronomicznego od bliszego bieguna niebieskiego w kierunku na E lub W do koa wierzchokowego C.N. ( 0-900 2-cyfrowa).
Miesic syderyczny (gwiazdowy) – okres penego obiegu ksiyca wokó ziemi; 27d 07h 43m, okres ,po którym znajdzie si ponownie na wspólnym kole godzinnym z obran gwiazd.
Miesic synodyczny – okres od nowiu do nowiu, okres dzielcy kolejne pooenia ksiyca na wspólnym kole godzinnym ze socem; 29d 12h 44m
Miesic smoczy – okres odpowiadajcy dwukrotnemu przejciu Ksiyca przez ten sam wze
Miesic anomalistyczny- okres dzielcy kolejne przejcia ksiyca przez punkt perigeum, 27,55d