Poprawka na retardacje dobow – p. r. d

p. r. d = /3600 * r.d

Znak zaley od tego czy jestemy na wschód czy na zachód od Greenich.

= E à p. r. d „–„ = W à p. r. d „ +”

Retardacja dobowa – nazywamy rónic czasu midzy momentami wystpienia dwóch tych samych zjawisk w odniesieniu do Ksiyca dla danej pozycji obserwatora.

1). Jeeli = E to:

Merr. Pass (dzisiaj)– Merr. Pass (wczoraj) = r. d

2). Jeeli = W to:

Merr. Pass (jutro) – Merr. Pass (dzisiaj) = r. d

OBLICZANIE MOMENTÓW WSCHODU I ZACHODU:

Soce:

SUNRISE (sunset) + p – = GMT + Z = ZT

Ksiyc:

MOONRISE (moonset) + p + p. r. d (+/-) – = GMT + Z = ZT

POPRAWKA SZCZEGÓOWA:

Gwiazdy i planety:

h + (s+i) = h +kc (-) = h + c (-) = hs

Soce i Ksiyc:

h + (s+i) = h +kc (-) = h + c (-) = h +SD = h’ + П =hs

kc – obnienie widnokrgu cakowite

c – refrakcja astronomiczna cakowita

Obnienie widnokrgu redniego zaley od wysokoci obserwatora (a).

kc = kr + pt

pt = 0,33 * t

t = tp – tw è („+” jak tp > tw) a („–„ jak tp < tw)

kr warto obnienia widnokrgu dla temp. H2O = temp. O2 w zalenoci od wysokoci ocznej obserwatora.

c = r + ptp + p

r – warto refrakcji dla wysokoci C.N

ptp – poprawka na temperatur powietrza

p – poprawka na cinienie 1013 hPa (760 mm Hg)

Paralaksa Soca:

ho 500 è Пo = +0,1’

ho > 500 è Пo = 0’

Paralaksa Ksiyca:

ПK = HP * cos hK

PARALAKSA – kt pod jakim byby widoczny z danego ciaa ziemski promie R danego obserwatora

POPRAWKA OGÓLNA:

Moemy j stosowa gdy:

hC.N > 300 i tp = tw op = kr + r ops, k = kr + r SDr + Пr

Soce i gwiazdy:

h + (s+i) = h +DIP = Happ + op + dpt.p = hs

Planety:

h + (s+i) = h +DIP = Happ + op + dpt.p + dp = hs

Ksiyc:

Dolna krawd:

h + (s+i) = h +DIP = Happ + op + dpt.p + dp1 = hs

Górna krawd:

h + (s+i) = h +DIP = Happ + op + dpt.p + dp1 = h’ – 30’ =hs

DIP – rednie obnienie widnokrgu (warto poprawki)

happ – wysokoc pozorna à sumaryczny bd sekstantu i poprawki redniego obnienia widnokrgu

op – ogólna poprawka

dpt.p – poprawka na refrakcj (poprawka na temperatur)

dp1 – poprawka wzgldem HP

Wze wstpujcy – punkt, w którym orbita Ksiyca przecina ekliptyk przechodzc z pókuli poudniowej na pónocn

Wze zstpujcy – punkt, w którym orbita Ksiyca przecina ekliptyk przechodzc z pókuli pónocnej na poudniow

Fazy Ksiyca – pooenia jakie ciao to zajmuje w odniesieniu do Ziemi i Soca, oraz towarzyszce temu róne ksztaty dla obserwatora znajdujcego si na Ziemi

Wiek ksiycowy – liczba dni jaka upyna od ostatniego nowiu do danej chwili

Astronomiczne koo pozycyjne – AKP – miejsce geometryczne punktów, z których pomiar wysokoci danego ciaa nieb. dla danego momentu obserwacji jest wielkoci sta

Astronomiczna Linia Pozycyjna – alp – wycinek AKP aproksymowany do prostej

Wysoko biegunowa – uk poudnika niebieskiego zawarty pomidzy widocznym biegunem niebieskim a paszczyzn horyzontu niebieskiego, jest równa dugoci kontowej szerokoci geograficznej.

Azymut:w systemie penym: kt liczony w paszczynie horyzontu astronomicznego od pónocnej czci poudnika niebieskiego w kierunku na E od koa wierzchokowego, przeprowadzonego przez dane C.N. (liczba 3-syfrowa 0-3600)

W systemie poówkowym: kt liczony w paszczynie horyzontu astronomicznego od widocznej czci poudnika niebieskiego w kierunku na E lub W do koa wierzchokowego przechodzcy przez dane C.N. (0-1800 3-cyfrowa).

W systemie wiartkowym: kt liczony w paszczynie horyzontu astronomicznego od bliszego bieguna niebieskiego w kierunku na E lub W do koa wierzchokowego C.N. ( 0-900 2-cyfrowa).

Miesic syderyczny (gwiazdowy) – okres penego obiegu ksiyca wokó ziemi; 27d 07h 43m, okres ,po którym znajdzie si ponownie na wspólnym kole godzinnym z obran gwiazd.

Miesic synodyczny – okres od nowiu do nowiu, okres dzielcy kolejne pooenia ksiyca na wspólnym kole godzinnym ze socem; 29d 12h 44m

Miesic smoczy – okres odpowiadajcy dwukrotnemu przejciu Ksiyca przez ten sam wze

Miesic anomalistyczny- okres dzielcy kolejne przejcia ksiyca przez punkt perigeum, 27,55d