Аса амор, ерекше мейірімді Алланы атымен бастаймын.

ШАРА СРЕСІ

Меккеде тскен. Екі жз жиырма жеті аят.

ымын Алла біледі. (1) Бл айын ранны аяттары. (2) (Мхаммед .С.) олар ииан келтірмеді деп, зіді жоя жаздады. (3) Егер аласа, Олара аспаннан бір мжиза тсірер едік те, оан бой сынушылара айналар еді. (4) Олара Рахманнан жаа бір гіт келсе-а болды, олар одан бет брады. (5) Оларды жасына шыарып, мазатаан нрселеріні тсінігі здеріне жаластырылады. (6) Олар жер жзіне арамай ма? Онда р трлі кркем сімдіктр сірдік. (7) Рас бнда ибрат бар да, оларды кбі сенуші емес. (8) (Мхаммед .С.) Раббы тым стем, ерекше мейірімді. (9) Сол уаытта Раббы Мса (.С.) а: "Залым елге бар" деп, ндеді: (10) "Перауын еліне. Олар орыпай ма?" (11) (Мса .С.): "Раббым! Рас мен оларды мені жасына шыаруынан орамын" деді.(12) "Клім тарайым, тілім жрмейді. Сондытан арна да пайамбарлы бер!" (13) "Мен олара кнкармын. Сондытан оларды, мені лтіруінен орамын!" (14) (Алла Т.): "сте олай емес! Екеуі де мжизаларымызбен барыдар. Расында Біз сендермен бірге р нрсені естиміз" деді. (15) "Дереу екеуі Перауына баршы: "Біз бкіл лемні Раббыны елшісіміз;" (16) "Израил рпатарын бізбен бірге оя бер!",- (дедер-деді.) (17) Перауын: "Сені бала ып асырамады па? мірінен неше жыл арамызда болмады ба?" (18) "Ол ыларыды ылды. Сен нскірлерденсі" деді. (19) (Мса .С.): "Мен ол істі істеген кезде, ателескен едім" деді. (20) "Сондытан сендерден орып, здерінен аштым. Аыр Раббым, маан хикмет беріп, пайамбарлардан ылды." (21) "Сен Израил рпатарын л ылып, маан міндетсіген игілігі осы." (22) (Перауын): "лемдерді Раббы дегені немене?",- деді. (23) (Мса .С.): "Егер аны сенетін болсадар, Ол; жер-ккті рі екі арасындаыларды Раббы" деді. (24) (Перауын) маайындаылара: "Естімей отырсыдар ма?",- деді. (25) (Мса .С.): "Ол, сендерді де Раббылары, брыы ата-бабаларыны да Раббы" деді. (26) (Перауын): "Та осы сендерге жіберілген Пайамбар, млде жынды" деді. (27) (Мса .С.): "Егер тсінетін болсадар, Ол; шыыс, батысты жне екі арасындаыларды Раббы" деді. (28) (Перауын): "Егер менен басаны тір етіп алса, рине сені трмеге саламын.",- деді. (29) (Мса .С.): "Егер саан ашы длел келтірсем де ме?",- деді. (30) (Перауын): "Ал кел. Егер шын айтушылардан болса" деді. (31) Сонда ол, таяын тастады да сол уаытта крнеу айдаар болды. (32) Таы олын шыарды. Ол, араушыларга аппа крінді. (33) (Перауын) айналасындаы бастытарга: "Рас мынау, тым білгіш сиыршы екен" деді. (34) "Сиырымен жерлерінен шыарысы келеді. Ал бган не бйырасыдар?" (35) Олар: "Бны да туысын да тотата трып, алаларга жинаушыларды жібер" десті. (36) "Бкіл білгіш сиыршыларды саан келсін!" (37) Сонда белгілі кндегі орынга сиыршылар жиналды. (38) Адамдара да: "Сендер жиналдыдар ма?",- делінді. (39) (Ел): "Егер жеіске ие болса, рине сиыршылара ереміз" (десті.) (40) Сиыршылар келген стте, Перауына: "Егер біз жесек, рине бізге сыйлы бар емес пе?",- деді. (41) (Перауын): "Я, рас сендер онда маан жаындардан боласыдар" деді. (42) Мса (.С.) сиыршыларга: "Немене тастасадар ане тастадар" деді. (43) Сонда олар арандарымен таятарын тастап: "Перауынны абыройы шін біз жеіске ие боламыз" десті. (44) Сонда Мса (.С.) да таяын тастады. Дереу ол, оларды жасанды нрселерін жалмай бастады. (45) Сондытан сиыршылар сждеге жыылды. (46) "лемні Раббына иман келтірдік" десті. (47) "Мса мен арнны Раббына." (48) (Перауын) олара: "Мен сендерге рхсат беруден брын оан иман келтірдідер ме? Рас ол сендерге сиыр йреткен лкендері екен. Енді білесідер; лбетте ол-аятарыды шадырлата кесемін, тіпті бріді асамын" деді. (49) (Сиыршылар): "Оасы жо. Раббымыза айтамыз" деді. (50) "Расында біз сенгендерді алды боландыымыздан, Раббымызды ателерімізді жарылауын міт етеміз." (51) Мса (.С.) а: "лдарымды тн атырып кет. Сз жо, уаланасыдар" деп уахи еттік. (52) Сонда Перауын алалара жинаушылар жіберді. (53) "Расында блар (Израил рпатары) аз топ" (деді.) (54) "Сонда да олар бізді ашуландыруда." (55) "Расында біз са бір топпыз." (56) Сйтіп (Перауындытарды) башаларынан, блатарынан шыарды. (57) Сондай-а азыналарынан, салтанатты мекендерінен де. (58) Осылайша олара Израил рпатарын мрагер ылды. (59) Сонда олар, Израил рпатарын кн шыа уды. (60)

Екі топ бірін-бірі крген стте, Мса (.С.) ны жолдастары: "Сз жо, ола тстік" деді. (61) (Мса .С.): "сте, шынында Раббым бізбен бірге. Маан жол крсетеді" деді. (62) Мса (.С.) а: "Таяымен теізді р!",- деп уахи еттік. Сонда (теіз) жарылып, р блімі асар таудай болды. (63) Артыларды да сол жерге жаындатты. (64) Мса (.С.) ны да онымен бірге болан адамдарды барлыын тарды. (65) Сосын басаларды суа батырды (66) рине бнда ибрат бар. Сонда да оларды кбі нанбады. (67) Расында Раббы Ол, аса стем, тым мейірімді. (68) (Мхаммед .С.) олара Ыбырайым (.С.) ны иссасын баян ет; (69) Сол уаытта ол кесіне, еліне: "Неменеге табынасыдар?",- деді. (70) Олар: "Бттара шоынамыз, олара млде млгудеміз" деді. (71) (Ыбырайым .С.): "Олар шаырандарыда ести ме?",- деді. (72) "Немесе олар сендерге пайда, зиян келтіре ала ма?" (73) Олар: "Жо, аталарымызды осылай істеген трде тапты" деді. (74) "Ал енді неменеге табынандарыды крдідер ме?",- деді. (75) "Сендер де брыны аталары да." (76) "лемдерді Раббынан баса, олар мені дшпаным." (77) "Ол, мені жаратан, маан тура жол крсетеді." (78) "Ол, маан жегізеді де ішкізеді." (79) "Ол, ашан ауырсам, маан шипа береді." (80) "Ол, мені лтіреді де сонсо тірілтеді." (81) "Ол сондай Алла, киямет кні ателерімді жарылауын міт етемін." (82) "Раббым маан даналы беріп, мені игілерге оса кр!" (83) "Мені кейінгі нсілдерді тілінде де шынайы лгі ыла кр!" (84) "Мені, ныметті жаннаттьі мрагерлерінен ыл!" (85) "кемді жарыла! йткені ол, адасушылардан." (9-С. 114-А.) (86) "абырдан тратын кні мені майтпа!" (87) "Ол кні, мал да балалар да пайда бермейді." (88) "Біра кім Аллаа наыз жрекпен келсе ана (пайда береді.)" (89) Тауалара жаннат жаындатылады. (90) Азындара тоза крсетіледі. (91) Олара: "Табынатындары айда?",- делінеді. (92) "Алладан згелер, сендерге жрдем ете ме? Яи здеріне жрдем ете ала ма?" (93) Табынылгандар да азындар да тозаа етбетінен латылады; (94) Ібілісті скерлері де ттас. (95) Олар онда былай деп таласады: (96) "Аллаа серт, адасан-а екенміз ой!" (97) "Сендерді лемні Раббына тееуші едік." (98) "Бізді кнкарлар-а адастырган екен." (99) "Енді бізді ешбір шапаатшымыз жо." (100) "Жан кйер достымыз да жо." (101) "тте! айтарылса, иман келтіргендерден болар едік." (102) Рас осы да бір ибрат бар. Дегенмен оларды кбі иман келтірмеді. (103) (Мхаммед .С.) расында Раббы тым стем, аса мейірімді. (104) Нх (.С.) ты елі де пайамбарларды жасына айналдырды. (105) Сол уаытта, оларды туысы Нх (.С.): "орыпайсыдар ма?",- деді. (106) "Рас мен сендер шін сенімді бір Елшімін." (107) "Енді Алладан орып, маан баыныдар." (108) "Бан Сендерден аы срамаймын, мені аым лемдерді Раббына тн." (109) "Алладан орып, маан баынындар." (110) Олар: "Саан ор кісілер ерді деп, иман келтірейік пе?",- десті. (111) (Нх .С.): "Оларды не істегендерін білмеймін" деді. (112) "Егер сеэетін болсадар, оларды есебі Раббыма тн." (113) "Иман келтіргендерді умаймын." (114) "Сондай-а мен ашы бір ескертушімін." (115) Олар: "й Нх! Егер тыйылмаса, рине таспен атыланандардан боласы" деді. (116) "Раббым! Рас мені, елім жасына шыарды" деді. (117) "Енді менімен оларды арасына на кім бер! Мені де, мені мен бірге мміндерді де тар!" (118) Сонда оны да онымен бірге боландарды да толы кемеде тарды. (119) Сосы, кейін аландарды суа батырды. (120) Рас бнда аны ибрат бар. Сонда да оларды кбі сенбейді. (121) Рас Раббы стем де мейірімді. (122) ад елі де елшілерді жасына шыарды. (123) Сол уаытта олара туыстары д (.С.): "орыпайсыдар ма?",- деді. (124) "Рас сендерге сенімді Елшімін." (125) "Алладан орып, маан баыныдар." (126) "Бан сендерден аы срамаймын. Аым лемдерді Раббына тн." (127) "р тбеге ншейін ескерткіш рылыс жасайсыдар ма?" (128) "Дниеде мгі алу мітімен мыты сарайлар жасайсыдар ма?" (129) "ашан стасадар, атты зорекерлікпен стадыдар!" (Аямадыдар!" Ж.Б.М.) (130) "Енді Алладан орып, маан баыныдар." (131) "Сендерді білген нрселерімен амтамасыз еткен Алладан орыдар." (132) "Сендерге малдар, балалар берді" (133) "Башалар, блатар берген (Алладан орыдар)." (134) "Сендерге болатын лы кнні азабынан орамын." (135) Олар: "Сен уаыздаса да уаыздамаса да бізге бірдей" десті. (136) "Бл брыныларды ана салты. (Яи, бл айтандарыды брынылар да айтан.)" (137) "Біз азапа душар болмаймыз." (138) Сонда олар оны жасына айналдырды да оларды жо еттік. Расында бнда бір неге бар. Дегенмен оларды кбі сенбеген еді. (139) (Мхаммед .С.) рине Раббы Ол, тым стем, ерекше мейірімді. (140) Смд елі де елшілерді жасына айналдырды. (141) Сол уаытта туыстары Салих (.С.): "Алладан орыпайсыдар ма?",- деді (142) "Рас мен сендер шін сенімді бір Елшімін." (143) "Алладан орып, маан баыныдар." (144) (Бан сендерден аы срамаймын. Мені аым лемдерді Раббына міндетті." (145) "Сендер осы жерде бейбіт ала аласыдар ма?" (146) "Башаларда, блатарда." (147) "Егіндерде, жмса ауашаты рма ааштарында?" (148) "Сондай-а таулардан ойып, шеберлікпен й жасайсыдар ма?" (149) "Алладан орыдар да маан баыныдар." (150) "Шектен шыушыларды міріне баынбадар." (151) "Олар жер жзінде бзаылы істеп, тзушілік ылмайды." (152) Олар, Салих (.С.) а: "Шынында сен жадыланандардансы" десті. (153) "Сен біз сияты ана адамсы. Егер шыншыл болса, бір белгі кел." (154) (Салих .С.): "Міне, белгі бір аруана. Су кезегі, бір кн оныкі де бір белгілі кн сендердікі" деді. (155) "Оан жаман ниетпен сотыпадар. Онда сендерді лы кнні апаты ола алады" (156) Олар, оны лтіріп, тастады да кініште болды. (157) Сонда оларды апат ола алды. Расында бнда ибрат бар. Оларды кбі сенбеген еді. (158) Расында Раббы тым стем, ерекше мейірімді. (159) Лт елі де елшілерді жасына айналдырды. (160) Сол уаытта туыстары Лт (.С.): "орыпайсыдар ма?",- деді. (161) "Мен сендерге сенімді бір Елшімін." (162) "Енді Алладан орыдар да маан бой сыныдар." (163) "Бан сендерден аы срамаймын. Мені аым лемдерді Раббына міндетті." (164) "Дниеде (атындар трып,) еркектерге осыласыдар ма?" (165) "Раббыларыны сендер шін жаратан йелдеріді тастайсыдар ма? Сендер асынан елсідер." (166) Олар: "й Лт! Егер тыйылмаса, лбетте (жрттан) шыарыласы" десті. (167) Лт (.С.): "рине мен сендерді ылытарынан жиіркенемін." деді. (168) "Раббым, мені, семьямды бларды ылытарынан тар!" (169) Сонда оны да й-ішін де ттас тарды. (170) Жо болатындарды ішіндегі кемпірден баса. (171) Сосын аландарды да жо еттік. (172) Олара жабыр жаудырды. Ескерту берілгендерді жабыры нендей жаман! (173) Рас бнда бір ибрат бар. (174) (Мхаммед .С.) рас Раббы тым стем, ерекше мейірімді. (175) йке елі де елшілерді жасына айналдырды. (176) Сол уаытта олара, Шайып (.С.): "орыпайсыдар ма?",- деді. (177) "Рас мен сендерге сенімді бір елшімін." (178) "Енді Алладан орыдар да маан баыныдар." (179) "Сендерден бан аы срамаймын. Мені аым лемдерді Раббына міндетті." (180) "лшеуді толытадар да кемітушілерден болмадар." (181) "Тура таразымен тартыдар." (182) "Адамдарды нрселерін кемітпедер (кісі хаысы жемедер) де жер жзінде бзаы болып, жрмедер." (183) "Сендер жне брыы нсілдерді жаратан Алладан орыдар." (184) Олар: "Сен аны жадыланансы." деді. (185) "Сен біз саан ана адамсы. рі сені тірікшілерден деп, ойлаймыз." (186) "Егер шын айтушылардан болса, онда стімізге аспанны бір кесегін тсір." (187) (Шайып .С.): "Раббым не істегендеріді таы жасы біледі." (188) Сонда олар оны жасына шыарды да оларды тнек кнні апаты ола алды. Рас ол, ірі бір кнні апаты еді. (189) Рас бнда бір ибрат бар. Оларды кбі сенбеген еді. (190) (Мхаммед .С.) рас Раббы Ол, тым стем, ерекше мейірімді. (191) Кдіксіз бл ран лбетте лемдерді Раббыны тсіргені. (192) Оны сенімді РХ (Жебрейіл) келтірді. (193) Ескертушілерден болуы шін жрегіе ондырды. (194) Ап-ашы бір арап тілінде. (195) Рас ол, брыныларды кітаптарында да бар еді. (196) Израил рпатарыны алымдарыны бны білулері, олар шін бір длел болмай ма? (28-С. 52-55-А.) (197) Егер ол ранды араптан баса бір бгдеге тсірсек те; (198) Ол, бны олара оыса да олар оан жне сенбес еді. (199) Осылайша ранды кнкарларды жректеріне ойды. (Б.Р.) (Немесе кнкарларды жректеріне арсылы салды. Ж.М.К.) (200) Кйзелтуші азапты кргенге дейін оан сенбейді. (201) Азап Олара, олар сезбеген трде кенеттен келеді. (202) Сонда олар: "Бізге бір мрса берілер ме екен?",- дейді. (203) Ал сонда олар: Азабымызды тездетілуін тілей ме? (204) (Мхаммед .С.): Крді бе? Оларды жылдарша амтамасыз етсек те, (205) Сонсо Олара уде етілген апат келсе; (206) Оларды пайдаланан нрселері орымайды. (207) Бір кентті жо еткен болса, лбетте олар шін ескертуші болан; (208) Ескерту берілген. Злымды ылушы емеспіз. (209) Бл ранды шайтандар тсірмеді. (210) Олара лайы та емес. Шамалары да келмейді. (17-С. 88-А.) (211) Рас олар тыдаудан млде затастырылан. (15-С. 17-18-А) (212) (Мхаммед Р.С.) Алламен бірге тір шаырма. Онда сен де азапа шыраушылардан боласы. (213) Жаын аайындарыа ескерт! (214) Мміндерден саган ергендерге анатыды жай. (215) Сонда егер олар зіе арсы шыса, онда: "Сендерді істегендерінен бездім" де. (216) те стем, ерекше мейірімді Аллаа туекел ет. (217) Ол, сені тіке тран стте, кріп трады; (218) Сжде ылушыларды арасында айналып жргеніді де. Тгі (Тажжт намазына труыды да баса да тажжт намазына тргандара айналуыды да немесе жеке не жамаатпен тіке трып, рк, сждеге кшіп, намаз оуыды Алла креді. Ж.Б.М.К.Р.) (219) Рас Ол Алла, р нрсені естуші, білуші. (220) Шайтандар кімге тседі, сендерге хабар берейін бе? (221) Олар рбір тірікші, кнкара тседі. (222) Олар шайтандара ла салады. Оларды кбі тірікші. (223) Аындара азындар ереді. (224) Рас оларды ойпаттарда аып, жргенін крмеді бе? (225) Рас олар істемеген істерін айтады. (226) Біра иман келтіріп, ізгі іс істегендер, Алланы кп зікір еткендер, злымды кргеннен кейін кек аландар баса. Ол злымды ыландар, жаында алай айналдырылатындарын біледі. (Бл ммін аындар; абдолла Рауаха лы, Хасан Сабит лы, Кгап Закір лы, Кап Малік лы. Б.М.Р.) (227)