ТРМЕДЕГІЛЕРГЕ АЙТАН СЗІ

 

айнатан суларынан арасыдар,

Бірлесіп бір-бірімен жарасыдар.

«алай, – деп, р уаытта, – аа уаыты?»

тініш ойнап, кліп нр ашыдар.

уанып кні ерте айырылармыз,

Ттыннан десе басшы тарасыдар.

Самаурын те лкен крінеді,

алайда, аратарым, анасыдар.

Трмыс пен туыстары туір болса,

Ждеуге ата менен анасыдар.

аморы аріптерді боландары,

Шаналы шамдай болып жанасыдар.

Алтыннан алыс арты деген сзге,

Брі де беріп кіл нанасыдар.

«Сыртынан май ыдысы млім» деген,

Міскінге мрматты панасыдар.

осы шін ота олды ратын,

Ке ойлы гзел, бан данасыдар.

Жігітке ара айналан ба айналат,

айткенмен, озып бйгі аласыдар.

Болатын рулы елге лкен оныс,

Саасы Сырдан шыан саласыдар.

Жауыны жасылыты жауан кні,

Кк орай, кз жетпейтін даласыдар.

Болмаса Халилулла бір жасы лкен,

Брі де бізден кіші боласыдар.

«Кейінгі кеніш – ренішті» болуы аны,

Мз болып майа олыды маласыдар.

Блінбей ер білінбейді алайда да,

Бйгіге баса шауып таласыдар!

Мініп ап, туекелді тлпарына,

Ту стап олдарыа жанасыдар.

лгі, гіт ойлы ерлерден йренбесе,

атардан алайда да аласыдар.

Жаратсан зіді-зін бйгі атындай,

Алыстан аяты орап шаласыдар.

Жаманнан бойларыды былай салып,

Жасымен жрт билеген жанасыдар.

Кні ерте кеншілікті кні туып,

Асар тау, райсысы дарасыдар.

Тай тгіл, тйе етіне толмайтын,

Сырлаулы, слу шыр, шарасыдар.

Меккеден мезгілінде келген аздай,

оныса алмай брі барасыдар.

Дегендей «Дурен – кезек» тедік алып,

Бастарын бай, латы жарасыдар.

Жан аман, жааларын бос боп трса,

Кжімді кесіп тсер арасыдар.

онысым Шмекеймен бір боланмен,

Сендермен туыс жнде таласым бар.

Ортада рі она болан шін,

айткенмен бір шйнек су аласым бар!

1930 жыл, азалы

 

 

***

Жанабына жаздым сз,

Шыайбай, Мрат, Млікті.

Біздерге барды бір шеті,

Сіздерден шыан дріпті.

Ажігіт, Бекен, Бекмрат,

аморы деп халы айтады,

Міскін мен мтаж, аріпті.

шірбай, Нрман, уез де,

Жадайын жасы біледі дейд,

Жалааш, ждеу, арыты.

Осы кнде мірбай,

Еркек, йел, жас, крі,

азынасы дейді халыты.

Себеппен сендей ерлерді,

Кргеннен кейін, айтайын,

Шамасын шама, шарыты.

Трмеде жатып сегіз ай,

Тауысып тиын, таматы,

те ждеп тарытым.

Жаратан Алла жар болып,

араыдан шыарды,

Ортасына жарыты.

Шыанмен шамам ша болды,

Кездескенсін кемдікпен,

ымбатына нарыты.

Сол себептен жріппін,

Клден клге клайттап,

шасында балыты.

Ат пенен ата-жнімді,

Айтпаанмен анытап,

Барлыы да аныты.

«Аылы бара – ишарат»,

Болады деген наыл бар,

ысартып сзді сарытым!

1930 жыл, азалы

БЖАППАР, НРМААМБЕТКЕ АЙТАНЫ

бжаппар, Нрмаамбет – екі інім,

йреткен ерлер еді елге білім.

Сендерді осындай деп есіткенде,

Жадырап, жайлып еді жаны-ділім.

Майып мндай кйде транда аа,

Отыру лайы па тартып шылым?

Шыдамай, ола алам статтырды,

йаспен кпе айтуа ызыл тілім.

ол мен тіл ос гіздей осылан со,

оралап шыпай алды «ой» деуге нім.

Келгелі азалыа екі ай болды,

айылы ккірегім, кзім – ірі.

амауы ашы емес астары астарыда,

Тбеме тсетын атан клі.

алай, – деп, л-жадайы, слем беріп,

Себеп не, кетпедідер кріп трім.

Кек ттып келмеді деп жек крмеймін,

Тапай деп тілектеспін за жрім.

ошемет айбірінен болмаан со,

Жабыып, жапырылып, алды жнім.

Жар, досты жан ашырлы здері еді,

Арнайы бергізетін сатар срін.

аламыз кп уанып, мз-майрам боп,

Жудырып берседер де кйлек, кірін.

Жар досы жадай айтып келіп жатыр,

Басаны байауымда бірін-бірін.

Боп трмын лсіз ары, жалсыз жауыр,

Таусылып тама, талан, тиын, мірім.

Сткеге слы наны ржанайды,

Кетірді кеуде кшін, ішті брін.

Аылдан алжастырып, азайтты ашты,

Алмадай бет ажарым, кзді нрын.

амыстай ара кйе рте шалан,

ауиып ла пенен алды мрын.

Еткен наз есі бара, айтан кпе,

Мазалы болады майдан, балдан – шырын,

Сендерге сол себептен слем жаздым,

Терідер Трекені шашан дрін.

Екеуі оып бірдей осы сзді,

Етідер ойнап-кліп крі-крі.

1930 жыл