НАА ТТЫННЫ НАРАЗЫЛЫЫ

 

(Адал совет азаматтарына жала жауып,

жазысыз жазыран Ежов, Берия,

Абакумов сияты халы дшпандарына арата)

 

Дейсідер халы жауы, халы жауы,

Халыты асым жауы, Салы жауы...

Бл кнде енді кезек маан келіп,

Халыты мен болыппын наыз жауы.

 

Бл сзді естуге де арланамын,

Кей кезде намыс ылып, шамданамын.

Жртыма ылдай ылан жазыым жо,

алайша таылана таданамын.

 

Халыма арсы мылты атаным жо,

Отанды опасыз боп сатаным жо.

Немесе туан елге дшпандыпен

тірік пле-жала жапаным жо.

 

зге елді сегіне ергенім жо,

Не лттан, не жртымнан безгенім жо.

Сатылып не атаа, не ашаа,

Жат елге жасырын сыр бергенім жо.

 

азынаа сана ол саланым жо,

Жымырып жрттан пара аланым жо.

Немесе кісі лтіріп, рлы ылып,

Ешкімні обалына аланым жо.

 

Біреуге сыртымнан ор азаным жо,

Біреуге сырттан шаым жазаным жо.

Немесе неке бзып, шектен шыып,

Трмыста адамдытан азаным жо.

 

Жазыым болмаса да жрта ылан,

Басыма балы сап, тстім зындан.

Наатан жаламенен жазаландым,

Деген сол: «Брі аш болса – озы рбан».

 

Мейлі жау жаба берсін маан жала,

тірік ойдан тапан мінін таа.

Бір болар біра алда шынды соты,

Айтар бір діл билік тарих-аа.

 

Салынар таразыа а-арамыз,

Шындыты тгін оймай атарармыз.

азіргі аралаушы, жазалаушы

Жауыздар, сонда шыар масараыз!

 

Аыры діл кім айтып елім,

Паш етер атыымды лі-а мені.

Берілер сазайлары сендерді де,

Кз жастар наа аан кетпес тегін.

 

Сенемін осы кнні келеріне,

Шындыты жауыздыты жееріне.

Сенемін кімет пен партияны

ол шын айта маан береріне.

 

 

ПРОКУРОР

(Заде Хаджибековке)

 

тылмаан сорлы бас

Кптен бері шататан.

Жала жауып бір «жолдас»,

Карцерге тстім наатан.

 

лтірмек боппын мен оны,

«Бар, – депті-ау таы,– пышаы!»

Жаласы жауды бл жолы

Жанымды жаншып, ысады.

 

Болан со бір жазалы,

Сене ме сені сзіе?!

Айырмай а-арасын,

Апарып тыты тезіне.

 

О, ділдік, о, шынды!

Бармысыдар, айдасыдар?

Мыналары не смды?

асашы асты найзасын!

 

лтірмек тгіл адамды,

Кргем жо тауы бауыздап.

Жапсашы жндеп жалады,

Тран со, аыма, ауыза ап!

 

Ызадан жрек тесіліп,

Отыр ем оймен ашынып.

Трмені темір есігі

Кенеттен кетті ашылып.

 

Кіріп келді стіме

Помпрокурор – жас жігіт.

Кзіме кзі тсті де:

– Отырсыз, – деді, – не ылып?

 

Трмадым созып сзді мен,

Салындау айттым жайымды.

Прокурордан ктпеп ем,

Нансаыз, достар, айырды...

 

– Жарайды, жасы, – деді де,

Кетіп алды оштасып.

Соынан басты келді де,

Оыды аулы, папка ашып.

 

– Ихсанов кім? Сізсіз бе?

Затыызды алыыз!

Кешірерсіз Сіз бізді,

Азатсыз, – деді, – барыыз!

 

«Азатты» деген лебізді

Естігенде жаутадап,

Аяа іліп кебісті,

Жнеле бердім томпадап.

 

Прокурорды орына

Санаушы ем ыли даттайтын.

Бар екен сйтсем оны да

Адамды кезі атайтын!

 

 

ЗІМІЗДІ ТУЫСТАН

 

ылмыс теріп иымов,

ыр соымнан алмады,

Адып жріп Сиымов,

Аырында армады.

 

Жотан бар ып Жамауов,

Бір плені байлады.

кім етіп Танауов,

Жиырма беске айдады.

 

Айтсам егер шындыты,

Ей, аайын, туысан,

Крдім орлы, смдыты

зімізді туыстан!

 

 

МЕКТЕП

 

Еркін жріп, ен жайлап,

Ел адірін білмеппіз.

Кбелей кшіп, ке жайлап,

Жер адірін білмеппіз.

 

Кргендіктен кн сайын,

Кн адірін білмеппіз.

Боландытан рдайым,

Тн адірін білмеппіз.

 

ампиып арын тойан со,

Ас адірін білмеппіз.

Телегей-теіз болан со,

Дос адірін білмеппіз.

 

Толысып жанда жатан со,

Жар адірін білмеппіз.

Бейнетсіз оай тапан со,

Мал адірін білмеппіз.

 

Енді оларды адірін

алдым аздап біліп те.

Кру бейнет ауырын –

Мектеп екен жігітке!

ДОСТАРА СЗ

 

Ей достарым, достарым,

айдасыдар, айдасы?

Аман ба асыл бастары,

азірде андай жайдасы?

 

астарыда жргенде,

адіріді білмеппін.

Аз кн ойнап-клгенге,

«Мгілік бірге жр» деппін.

 

Шола ойдан шорт мінез

Шыып кету – жеіл-ді.

Болып кейде бойкйез,

алдырысты кілді.

 

Болып кейде баталас,

Жрдік іштей шіге.

Бірде – тату, бірде – араз,

Сйлеспедік шешіле.

 

Кншілдікпен кре алмай,

Жрдік кейде кектесіп.

Тзу слем бере алмай,

Дидарласып, беттесіп.

 

Болды тіпті кніміз

Шекелескен, шекіскен,

Оттай шарпып тіліміз,

Тбімізге жетіскен.

 

ят та болса, бл – шын сыр,

Жасырайын несіе?!

Екен брі бос былшыл,

Алсам енді есіме.

 

Кездессе егер ал бгін,

Брі ысты шетінен.

шатар ем барлыын,

бер ем брін бетінен.

 

 

ЖАРЫМА ХАТ

 

Жапанда жалыз жабыып,

алды алыста жан жарым.

Жан жарымды саынып,

апаста ажып, зарладым.

 

Мені тартан азабым

Жанына оны тер ме?!

Жалыннан ыссы азалым

Жарыма жаын жетер ме?!

 

айылы халін жарыны

алашым, сір, біле ме?!

Тншыып шыан зарыны

ніне ла тре ме?!

 

Суытып лде жрегін,

зді ме менен мітті?!

Басаа арнап тілегін,

Тапты ма баса жігітті?!

 

Айтпайды ешкім хабарын,

Жазбайды оны зі де.

ла тоссам сазарып,

Крінгенні сзіне.

 

Жгірген а, шан с,

Аан зен, ескен жел,

Жарыма слем алып ш,

Жарыма менен хабар бер!

 

Жрегі – маан керегі,

Сюі – мені арманым,

Ктсе – жары келеді,

Ктсін де тек жан жарын!