ЖАЛЫЗ ПКЕМ ЖАМАЛАНА

Еске алмай неге зіді тра аламын,

Жаралды еміп стін бір ананы.

Кенеттен кеткенде ліп кем марм,

Ттетай лі есімде жылааны.

 

ке ліп, берекесі ашты ауылды,

Раымсыз соты аямай тас бауыр кн.

Кез болды мал иесі бір топаса,

амы шін жесір шеше, жас бауырды.

кем де зі, аам да панасынам,

Тышы еді кем мен анашымны.

«Жарыламас жат адам зі лтірмес»,

Кн тскенде басыма жанашырым.

1963 жыл, Кчар «Сексентам» лагері

 

 

ЖАРТАС

Сры жартас тсі суы ызарлы,

шарыа кірпігі жас ыз барды.

«ош бол пни дние» деп лады,

мір одан аз тірлігін ызанды.

 

Кетті «Тір» зі берген ызын-ап,

алды арша бір брымын зіп-ап.

Жігіт зін жіпке асып лтірген,

Сол заманны салт-санасы «ызы-а».

 

Кіренді зар шыдар жаырып,

ны-перен шапылайды ел ша ылып.

«ыз лапты тере суа жартастан»,

Деп, кейінгі жрді рпа н ылып.

 

Екі жасты айырыпты атал за,

Бл аызды ам ерте атамнан.

«Бір ауатты крі адама бармай ыз,

кесінен дейтін теріс бата алан.

 

Сол жартаста бар дейді лі ан ізі,

Халымызды астерлі бл аызы.

Отыра ап ткен сайын лкендер,

«Бісмілл» деп оиды «аузы».

 

лап лген аз емес ыз здардан,

Жарыына талай ызды мз да алан.

«ияметте» кріспесек боп кетті олар,

ара басын бс тіккізген ізгі арман.

 

Жартас-жартас шошынамын жасымнан,

«лай ма» деп тсем орам асынан.

уса-даы жеткізбеген арманы,

пкеміз лап лді тасынан.

1965 жыл, Кчар

 

 

ТНГІ ОЙ

 

Аыры нрын кл ре,

Жоалды алып кн айып.

Алыстым оймен тнімен,

Жатырмын жалыз майып.

 

Жлдыза зегір самсап кк,

Жылжиды баяу ай мааз.

Жеткенде ре асап кп,

Тез те шыты-ау, айран жаз.

 

Барады мірім ыс-тнге,

Жаз, кктем кетіп айналып.

Жкілген мхит стінде,

Жеп кетер екен ай балы?

 

«Шолпан» деп есек ырызан,

Аяын шпа «сарт» тыда.

Жаылып лде жлдыздан,

Баянсыз суда атым ба?

 

Жазда да мейлі ыста да,

Кткендей жанмын ашыын.

Науастай бейне стама,

тырып тті-ау асырым.

 

Барады зырлап ай алыс,

Ілесе алмай блт алып.

Кеудеме толып аяныш,

алыппын йытап блттанып.

 

Блттанан кілім нсер боп,

Жастыыма жауып жас.

Кездейсо пле кесел кп,

Байа, жерді тауып бас.

1967 жыл, Кчар

АБІР БАСЫНДАЫ ОЙ

Далада сркей м басан,

Ср тбешік тр абыр.

Айнала жым-жырт мды аспан,

Естілмейді ешбір ду-дабыр.

 

Жандар бл – алды м басып,

Айырылан жерден, йірден.

ткіздік бірге сырласып,

Тбеден кндер тйілген.

 

Ойласам соны тршігем,

Жат жерде ашан адірі.

рланып іштей крсінем,

Кім штар оны абірін?

 

Болмады жотау жылауда,

Азынап боран кетті деп.

Ол айтып енді шыар ма?

Тереге кмді тепкілеп.

 

Тр тосып асар тау мына,

Тр тосып п-у далалар.

Алыста алан ауылына,

айтан с хабар ала бар.

 

айтан с хабар ала бар,

азаны жеткіз асыа.

Жарыны жанын жаралар,

Салызып бркей басына.

 

«Келеді кем ерте» деп,

Тс крген шошыр баласы.

ан сып алар зерте боп,

Тілеген кн-тн анасы.

 

йірген мды жел кпек,

Аыры бір кн басылар.

А жабыр йып шелектеп,

абірден а гл ашылар.

1967 жыл, Кчар (Сексентам) лагері

 

 

БЕЙМАЗА ТІРЛІК

Беймаза тірлік кнелтем,

Кбейіп шашты атары.

Кетеміз мгі кн ерте,

Тіршілік дурен ап брі,

абірі сені ай жата,

Тауда ма, ойда кім білер.

лу ха, алан тіріні.

зегін айы тілгілер,

Жбайы болса л-ызы.

Ол жасы-а, крі-жас та лер,

Салт жріп снсе жлдызы,

Кім ксіп жылап жас тгер?

1974 жыл, Ауат-ралд лагері

 

 

БАРЛЫЫМ

 

Барлыым биік асарым,

Блт ойнап жр-ау тбеде.

зіде ткен жас шаым,

Кре алмай стіп тем бе?

 

Табаным шыт-шыт жарылып,

риды дікем тер басып.

Кп міт кттім сарылып,

Жеткізбей кетті-ау белді асып.

 

Шілігір ысты сор шлге,

Кндірді тадыр тау сын.

мытам неге лсем де,

Крмедім кп жыл саумысы?

 

Барлыым, биік асарым,

Сай-сала тр-ау муе боп.

Жыртылып бтін аспаны,

Зулапты бір кез уеде о.

 

Шошынып рікті киігі,

Кйлегі ота кйіпті.

Барлыым, мені биігім,

Брінен маан сйікті.

 

Адам ба, лде, аш асыр,

Жгірді неге шуылдай.

Ін ылып брін нас басыр,

азды екен алай суырдай.

 

Тй Ксан дей ме Жиігасан,

Неылам елді мен шыын.

Жасаты жаулар Кет кеткейін,

Бермеймін Барлы меншігім.

 

Асандай кезіп жер-кктен,

«Жерйы» сендей таппаспын.

Туанмын анам тербеткен,

Асарым биік абас шы.

1969 жыл, Кчар «Сексентам» лагері

 

АЛЫСТАЫ ОТТАР

Азаматты ой дниесі жатыр шалып теіз боп,

Тентіредім араыда «табамын» деп сені іздеп.

Блдыраан кз шында крінеді, арадайды крініп,

Жел айыым кетпесе екен толын соып кміліп.

Салдым мейлі айыымды шошымастан суа мен,

«А ар, кк мз, сары аязда» анам мені туан е,

Таудай толын шапсыса да, ескегімді есем мен.

Ата-бабам теізші еді, су бойында тселген,

Баста теіз алыс жола толынынан шегінбен,

Болдым са талай жылдан шыайыншы шерімнен.

Жеткен жерде алсын денем шбі болып сейін.

Аз ба айырылан жыл дегені жабырадым саындым,

Жар етесі жо боласы кбігіндей сабынны.

Крген тсті жо есебі оянамын жо брі,

араыда ашады алыс жылтылдайды оттары.

«Жетем» деймін уан сайын алыстайды крініп,

Арс еткенде асау толын кетем суа кміліп.

Дауыл кнгі балышыдай су стінде адасан,

Кетермін бе алыстаы от осыла алмай блініп?

1974 жыл, Ауат-ралд лагері