Тақырып. Меншік қатынастары және олардың экономикадағы орны
Дәрістің мақсаты: Меншікті экономикалық катеория ретінде қарастыру. Меншіктің түрлері мен құқықтық мазмұнын қарастыру.
Жоспар:
1. Меншіктің экономикалық және құқықтық мазмұны.
2. Меншік объектілері және субъектілері.
3. Меншіктің түрлері және олардың қызметтері.
4. Мемлекет иелігінен алу және жекешелендіру.
Негізгі сөздер: меншік, меншік субъекті, меншік объекті, жекешелендіру
Иллюстрациялық материал:слаид, кесте, схема
1. Меншіктің экономикалық және құқықтық мазмұны.
Меншік – бұл адамдар арасындағы материалдық және рухани иігіліктерді өндіру, бөлу, айырбастау және тұтыну салаларындағы күрделі әлеуметтік-экономикалық қатынастар.
Меншік бұл зат емес, заттарға байланысты туындайтын қатынас. Меншік ретінде тұлғаның нысанды (затты) пайдалануына байланысты құқығы көрінеді. Тұлға ретінде мемлекет, ұжым, жеке тұлға болуы мүмкін. Меншіктің негізгі нысандары: жер, ғимараттар, материалдық және рухани мәдениет заттары, т.б. жатады.
Меншік иелері үш типке бөлінеді:
1. Потенциалдың (мұрагердің) меншік иесі. Бірақ, бұл белгілі бір кәсіпорынды немесе басқа да затты иемденгеннен кейін ғана меншік иесіне айналады.
2. Меншік иесі, заттаң тұтынушысы ( иемденуші). Мұнда иемденуші меншіктің толық иесі бола алмайды. Себебі, мұндағы заттың иесі басқа адам болып табылады. Иемденуші келісімге сәйкес өзіне түскен табыстың бір бөлігін ғана иемдене алады.
3. Толық меншік иесі. Мұнда заттың бағалылығының және оны тұтынудың меншік иесі, ол меншікті иелігінен шығарып, оны басқа бір субъектіге беруге, өткізуге құқығы болады.
Меншік экономикалық категория ретінде жеке меншік болып табылады. Жеке меншік дегеніміз- белгілі бір мүлікке жеке адамның иелік етуін айтамыз.
«Меншік» белгілі бір затты жеке мүлік ретінде адамның иеленуінен шыққан.
Меншік құқықтық мағынасында мүліктік қатынастарды білдіреді. Экономикалық мағынасында меншік бүкіл шаруашылық процесін қамтып, пайдалы игіліктер мен қызметтерді өндіру, бөлу, айырбастау мен тұтыну қатынастарын білдіреді.
Меншік – бұл зат емес, заттарға байланысты туындайтын қатынас.
Меншік қатынастары меншік нысандарын пайдалану, иелену және тұтынудан тұрады. Меншік иесі мүлкін уақытша пайдаланулары үшін басқа адамдарға белгілі бір ақыға беру шартын келтіруге болады. Біздіңше, иелену, пайдалану мен іске жарату – бұл толық меншік емес.
Тарихта меншіктің әр түрлі типтері белгілі, олардың ішінде ортақ, қауымдық және жеке меншік басты түрлері болып табылады.
Тарихи бастама ортақ меншік болады, ол ортақ еңбек пен оның нәтижелерін бірігіп шешуге негізделеді. Кейіннен жеке меншік пайда болды. Ол еңбектік және еңбектік емес болып екіге бөлінеді.
Еңбектік жеке меншік тұлғалары – жеке басты шаруалар, қол өнершілер мен басқада адамдар өз еңбектерімен өмір сүреді. Қазіргі Қазақстанда оларға жеке еңбегімен айналысатын фермерлер мен адамдар жатады.
Жеке меншіктің екінші түріне бөтен біреудің еңбегі есебінен баю тән. Өндіріс құралдарының негізгі бөлігі азғана адамдар қолында болған кезде, бұл қоғамның қалған бөлігінің бұл игіліктерден шеттелуін білдіреді. Осы кезде мүліктікт теңзіздік пен қоғамның әлеуметтік жіктелуі туады.
Иемденудің үшінші түрі аралас меншік кезінде мүлік қатысушылардың ақшалай және басқа да жарнамаларының есебінен құралады.
Қазақстанда заңға сәйкес жеке, мемлекеттік және тағы басқа да меншік түрлері танылады.
Меншіктің заңдық мазмұны дәстүрлі құқықтарымен сипатталады:
А) иемдену; Б) пайдалану; В) билік ету;
2. Меншік объектілері және субъектілері.
Меншік субъекті – меншік қатынастарының белсенді жағы, меншік объектіне иемдену құқын білдіреді.
Меншік объекті - меншік қатынастарының пассивті жағын сипаттайды және оған жатады:
А) жылжымайтын мүлік; Б) жылжитын мүлік. В) интеллектуалды меншік.
3. Меншіктің түрлері және олардың қызметтері.
Қазіргі қазақстандық заңнамаға сәйкес меншік иесі меншік объектісін иеленеді, пайдаланады және билік етеді. ҚР Азаматтық кодексі меншіктің жеке, мемлекеттік және аралас нысандарының құқықтық ауқымын анықтайды.
Мемлекеттік меншіктің ерекше қасиеті – меншікке абсолюттік құқық мемлекетте. Өндірісті басқаруды мемлекет тайғайындаған басшылар жүргізеді. Мемлекеттік кәсіпорындардың меншігі үлестерге бөлінбейді, осыдан мемлекеттік меншік унитарлы.
Муниципалды /жергілікті меншік иелері – жергілікті билік органдары (қалалық, аудандық т.б.)
Жеке меншік – бір тұлғаның қолында шоғырланған меншік құқықтары.
Ұжымдық меншік – жеке меншік құқықтары бар, біріккен топтар меншігі.
Мемлекеттік меншік – бұл меншік нысандарын мемлекеттік билік өкілдерінің басқаруы мен іске жаратуды жүзеге асыратын қатынастар жүйесін білдіреді. Мемлекеттік меншік бүкіл халық шаруашылық деңгейінде, мймақ, облыс, аудан, қала, ауыл деңгейінде бар.
Үжымдық меншік – бұл еңбек ұжымы өндіріс құралдары мен өнімдерін орта иемденіп, пайдаланып және әске жарататын экономикалық қатыныстар жүйесі. Қазақстан Республикасында қазіргі кезде ұжымдық меншік түрлеріне кооперативтік, акционерлік, қоғамдық ұйымдар және тағы басқа меншіктер формалары жатады.
Меншік заңдары:
1.Өз еңбегінің өнімін иемдену;
2.Бөтен біреудің еңбегінің өнімін иемдену.
Меншік субъектісі ретінде – мемлекеті, ұжымды, жеке тұлғаны, адамды қарастыруға болады.
Меншік объектісі ретінде – жер, ғимараттар, материалдық және рухани мәдениет заттары жатады.
Басқаша айтсақ, меншік – бұл адамдар арасындағы өндіріс факторлары мен нәтижелерін иемденуге байланысты объективті қатынастар жүйесі. Иемдену - әрбір қоғамдық өндіріс әдісінің негізі болып табылады. «Меншік» пен «иемдену» түсініктерін теңестіруге болмайды. Меншік – анағұрлым абстрактілі ұғым, ал иемдену нақты ұғым болып табылады.
Иемдену – бұл нақты қоғамдық затты иелену әдісі. Иемдену әрдайым белгілі бір тұлғаның мүддесіне қарай жүзеге асады. Егер, өндіріс жеке тұлғалардың мүддесіне орай жүзеге асырылса, жеке меншік айқын көрінеді. Егер, өндіріс топ мүддесіне қарай жүргізілсе, онда мәселе иеленуде. Егер, өндіріс қоғам мүддесін көздесе, онда қоғамдық иелену орын алады.
Иемдену заңдары:
1. Еңбек бастапқы иемдену әдісі;
2. Басқаның еңбегін иемдену заңы.
4. Мемлекет иелігінен алу және жекешелендіру.
Мемлекет иелігінен алу – мемлекеттік меншікті өзгертуге байланысты мемлекеттің экономикадағы шектен тыс ролін жоюға бағытталған шаралар жиынтығы.
Жекешелендіру – меншікті жеке және заңды тұлғалардың жеке меншігіне беру. 1991 жылдан бастап ҚР Конституциясы ең алғаш жеке меншік құқығын аынқтады, осы кезден жекешелендіру және мемлекет иелігінен алуға қадамдар жасалды. Жекешелендірудің заңдық негізі «меншік туралы» және «мемлекет иелігінен алу жәіне жекешелендіру туралы» Заңдарға көрініс тапқан.
ҚР 10 жылдағы мемлекет иелігінен алу және жекешелендіру процечсін 4 кезеңге бөліп қарауға болады.
1-ші кезеңде (1991-1992жж болды.
2-кезең 1993-1995жж- бұл
3-кезең 1996-1998жж. ҚР
4 – ші кезең. 1999-2000 жылдар.