Шыхýюцьця до Пáскы

 

7. От прышóв дэнь Опрíснякув, в якы′й трэ′ба булó дáты на жэ′ртву вылыкóннэ ягня′.

8. І послáв Ісýс Пытрá і Іоáнна, сказáвшы йім: «Йдíтэ, прышыхýйтэ нам пáску, шоб йійí спожы′ты».

 

[с. 210↑]

 

9. А воны′ сказáлы Ёмý: «То дэ скáжыш нам йійí прышыховáты?»

10. Вин сказáв йім: «От як вхóдытымытэ в нáшэ мíсто, то судóсытэ чоловíка, якы′й нысты′мэ збанóк воды′. Ідíтэ за йім в тýю хáту, в якýю вин пи′йдэ.

11. І скажíтэ ля господаря′ гэ′тыйі хáты: «Учíтель кáжэ тобí: дэ свытлы′ця, в якýй Я міг бы спожывáты пáску с Свойíмы учынікáмы?»

12. Вин покáжэ вам вылы′ку свытлы′цю, дэ прыбрáно й позастíлано, то там прышыхýйтэ».

13. Воны′ пошлы′, і нашлы′, як сказáв йім, і прышыховáлы пáску.

 

Остáтня вычэ′ра

 

14. І як прышлá порá, Вин сів за стыл і дванáццэть апóстолув з Йім.

15. И сказáв йім: «Я вэ′льмы хотíв спожывáты з вáмы гэ′ту пáску пы′рыд тым, як мáтыму мýкы.

16. Бо кажý вам, шо вжэ ны бýду спожывáты йійí, пóкыль вонá ны спромóжыцьця в Цáрыствы Бóжому».

17. І взя′вшы чя′шу і проговоры′вшы дя′ку, сказáв: «Возьмíтэ йійí і подылíтэ пóмыз собóю;

18. бо кажý вам, шо вжэ ны бýду пы′ты прыготóвляного с сóку выногрáдного, пóкы на пры′дэ Цáрыство Бóжэ».

19. І взя′вшы хліб, і оддáвшы дя′ку, оддáв йім і сказáв: «Гэ′то Тíло Моé, якóе за вас даéцьця, робíтэ так на впомы′ток про Мынэ′».

20. Гэ′так сáмо і чя′шу пóсля вычэ′ры, кáжучы: «Гэ′та чя′ша е нóвый завíт в Мою′й Кровí, якáя за вас пролывáйіцьця.

21. І от рукá тогó, шо Мынэ′ продавáтымэ, за столóм зо Мнóю.

22. Зрэ′шты, Сын Людськы′й ідэ′ по такýй дóлі, якáя Ёмý назнáчана; алэ′ быдá томý чоловíковы, якы′й Ёгó продáсьць».

23. І воны′ стáлы пытáты оды′н одногó, хто з йіх міг бы бýты, хто такóе зрóбыть.

 

Комý бýты пэ′ршому

 

24. А шэ воны′ стáлы спóрыты пóмыз собóю, хто з йіх мáе лычы′тысь найдостóйнішым.

 

[с. 211↑]

 

25. То Вин сказáв йім: «Царí панýють над нарóдамы і ты′йі, шо мáють власть над йíмы, лы′чыцьця, шо рóблять добрó.

26. А в вас хай бýдэ ны гэ′так: алэ′ хто з вас би′льшый, то хай стáнэ як мэ′нчый, а хто начя′льнік – то як слугá.

27. Ну то хто би′льшый: той, шо сыды′ть за столóм, чы той, хто ёмý пуднóсыть? Чы ны той, хто за столóм? А Я сы′рыд вас – як слугá.

28. Алэ′ вытэ′ пырытырпíлы рáзом зо мнóю Мойí спокýсы.

29. І Я даю′ вам Цáрыство, як Мынí дав Ёгó Мий Бáтько,

30. шоб вытэ′ йíлы й пылы′ за Мойíм столóм в Мойíм Цáрыствы; і шоб сíлы на посáдах – суды′ты дванáццэть плы′нней Ізрáілёвых».

 

Прыдсказáнне, шо Пытрó одрычэ′цьця

 

31. І сказáв Госпóдь: «Сы′мон! Сы′мон! Гэ′то лыхы′й дохóдыв, шоб просíюваты вас, як пшаны′цю.

32. Алэ′ Я молы′вся за тыбэ′, шоб ны змарнíла вíра твоя′; і ты нíколы, здухвалíвшы, вмоцю′й браты′в свойíх».

33. Вин сказáв Ёмý на гэ′тэ: «Гóсподы! С Тобóю я готóв іты′ в тюрмý і на смэрть».

34. Алэ′ Вин сказáв: «Кажý тобí, Пытрó, тыпэ′р ны вспíе шэ пíвэнь заспывáты, як ты тры разы′ зрычэ′сься Мынэ′, скáжэш, шо Мынэ′ ны знáйіш».