Стр. 14 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 13
Стр. 15
азастанны ашы кітапханасы
—
Суды сорып алмайтын ауруы жо... Кзі де ашылайын деді. Тап бір кзін жаа
ашып келе жатан ср кшік сиятысы. Бір жмадан кейін брі алатын ккжалдай
боласы. Бір ай еткен со ккжал бріні зі боласы! Ендігі аланын дниені жалыз
шамшыраы кнге емдетеміз. Ал, кеттік! — деп, Шеген Борашты аралап алды да, судан
шыа бастады. Борашты арасына мен де барып жармастым. Шеген екеумізді де ктеріп,
жааа алып шыты. уелі асия кліп, тулап алып, мені суа айта ырытып жіберді де,
Борашты аырын ана жерге ойды. Басым ма кіріп кетсе де, мен де ы еткенім жо.
аны шыып тран арала сираты Шеген енді ана кріп:
—
Ойбай-ау, бар бле аяыда екен ой!—деп, енді мені аятарымды ммен
ысылай бастады.
Жайыты таертегі тюлі абаы тгел жадырап, тсін кнге ттас тосып, клімдеп
жатандай сезіледі. Таертегі атты толындар зен тбіні лайын опарып жатандай
еді, енді толын баяулап, жааны ызылт мын меруерттей жуып жатыр. зенні екі
беті де балытай шолпылдаан бала. ріректе а шааладай шуласып йелдер де суа
тсіп жатыр. Ыстытаан иттер де зенге келіп тсе бастады. Таерте тнжырап крінген
оырай аланы ажары кіріп, ебек ндері біріне-бірі осылып, лкен бір грсіл-
дрсілге айналыпты. Кеше мені теіз демалысы дегенім, бгін ала демалысы
сиятанады.
—
Енді арын амын ойлалы. Мына арында тк жо,— деп, Шеген абысан
арнын аып-аып ойды. Шеген слу, са денелі, блшы еттері болаттай иірілетін,
кнге кйген тобылы-торы екен. апа жаурынды, ыздай ыпша бел, кеудесі шала
біткен бйге атындай жарау, ете отайлы бала екен. Келте мрын, азана аузы лкенірек,
оыр кздеу боланмен маан ол те сымбатты крінді. Табаны жалпа та, тайпа та
емес, аяыны сті биік, бар денесі шапатай. лде асиан тістері ме, лде акілділігі
ме, лде абаына а трмайтын ойнаылыы ма, йтеуір Шеген мені біржола тартып
кетті. Бір кргеннен-а мен де Шеген болым келді. Шеген саылдап атты кледі.
мірді, ащы-тщы, айы-уаныш дегендері ойына да кіріп шыпайтын сияты. Тегі,
оны сйері — уайымсыз еркіндік, з ойлананына з кшімен жету болу керек.
Шеген мені аяымдаы толып жатан жара мен жарытарын кріп, басын шайады да:
—
Уай, мынауы болмайды,— деді, тсінемісі дегендей кзіме адала арап.— Е
алдымен адама бас керек. Онсыз мір Оан молданы крінен де араы болады. Онсыз
мір раннан жаман, тсіне алмайсы. Екінші, бізге ая керек. ашса — тылатын бол,
уса жететін бол. Керек боп алса, стай шатын бол! Мынадай табан бола ма екен
ыры тесік! Аяыны алпы бітімі жаман болмаанмен азіргі хлі анааттанарлы
емес деп танимын... Жата тр мны стінде. Мен азір келем,— деп, Шеген алаа
арай жгіріп кетті.
—
Дрі келеді. Екі кнде жазып береді! —деді Бораш, зай берген Шегенге риза
кзбен арап. Жзіндегі крсініс осы арада ана тгел бір жойылып кетті.
—
Сен алай асады? —дедім Бораша, іскен о, тізесіне олымды апарып.
й апам ораны тбесінен латып жіберді.
«й апасы» гей шешесі екенін тсіндім де, одан арыны азбалааным жо. Бораш
шорланып бітіп келе жатан о тізесін сипалай отырып:
—
Соаны стіне лап тстім... Шеген аам жазды ой йтеуір... Енді бір айда
жгіруге жарайсы дейді... Балы майынан жазылды. Тіпті жазылып алып еді, неугні