Стр. 38 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 37
Стр. 39
азастанны ашы кітапханасы
алады. Саатын о, білегіне байлап, сол білегіне жіішке алтын білезік салады. Анда-
санда крсініп ойып:
—
Тбінде мен осы Катюшаа йленіп жрем бе деп орамын,— дейді.
—
Мен де содан орам, шаизадам... Са болайы,— деп, Катюша кекетіп жауап
береді.
Мені ызыатыным Сашаны бл асиеттері емес, баса жаы. Ол адамны шашын алып
жатанда, аузы рамайды. айшысын сті-стіне айшылатып, баса жаа арап
трып-а, шашыызды ала береді. Соан и,арап, мен оны наыз шебер екен деп ойлаймын.
Кндеймін ызыамын да...
Алдында отыран адамны бет-аузын сабындап жатып, Мухин:
—
Катюша, сен Настяны крді бе осы? —дейді.
И, крдім. Кеше ана кіріп шытым,— дейді Катюша.
—
И, кім бар екен йінде? - Саша Мухин бар екен...
Е, ол не ылып отыр екен? Настяа йленетін трі бар... Настяа ма? И, Настяа. ой,
тірік шыар... Бет-ауызды сабындайтын ыл-шо саалын алдырып баран адамны
мрнына барып тіреліп, лдеашан аланын Мухин сезбейді де. Ол тгіл, Саша Мухин
екенін де апелімде аара алмай ояды.
Мені кім бола алатынымды сендер білемісідер? — дейді.
И, кім бола алар еді?
Наызды зі бола алар ем! Біра маан оны керегі жо...
«с баласы аспана арайды, мал баласы жерге арайды» дегендей, мны «наызды
зі!» дейтіні зімізді бас маман ана... Кнделік лы, кйкі ой содан аса алмайды.
Мен мнда кндізгі саат штен тоыза дейін істейік. Баса уаытым балалар
коммунасыны егін жмысында етеді. «Коммуна» деген жалыз сз жаа дниені
естіледі! Кні кешегі кшпенді елді баласы бгін шып аспанда жрсе, нерлі
техниканы ішінде скем баладан оны ткаппарлыы да жоары, уанышы да жоары.
Кні кешегі батыра баласы, бгін коммуна дниесін рысып жатса, оны
ткаппарлыына таар сын айсы! Ойым зінен-зі жоары рлеп, басым оай иілгісі
келмейді! Мен неміс пен француз, Аылшын мен Америка сияты мдениетті елдерден
адам баласыны е тны ойына брын тсініп, з олымен жаа дние жасап жатан
елді баласымын. Ары атам Ешкібай, Итбай болса айтейін, мен зім жаа дниені
солдатымын. Шыным сол, басым оай иілмейді, тізем оай бгілмейді.
Осындай жоары ойлармен коммуна жмысынан келіп, олыма айшы ала бергенде, ойым
сыл етіп темен тсіп кетеді. Тора тскен ырандай болам. Бас маман шым-шымдап
жемге йретіп, жуасытып келе жатандай сезінем. Сезінем де шегіне тсем.
Бл енеріммен ат йрыын кесіп айрылысуым бірінші май мейрамыны арсаында
болды. Е ызыы, ебегім бааланып, бйге алан кні болды. Мейрама арсы:
—
Бізді жасы мамандарымызды бірі, жылды жоспарын трт айда орындаан
Сарталиевке берілетін бйге...— деп, а костюм, елу сом аша, жалтыр ара ботенкені
Стр. 39 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 38
Стр. 40
азастанны ашы кітапханасы
сынанда, басалармен бірге байсалды басып барып, мен де алдым. Баса шеберлерше
маызданып трып, мен де жауап айтардым. Сезімні аяында, басаларды ыайымен
— жасасын планын артыымен орындап, бйге алан шаш алыштар! —деген сз
аузымнан шыып кеткенде, айда кірерімді біле алмадым. Екі бетім жанып бара
жатандай, екі лаым дуылдап кетті.
Шынында да баса бірдеме айту керек еді. «Жасасын шаш алыштар!» деген рі ерсі, рі
есерді ана аузына тсетін сз. Бірін-бірі кзінше матап, сыртынан ішін кептіре
жамандап жретін шаш алыштарды алаан соаны маан не керек еді! Осы бйгені
апан-тза емес екеніне кезім жете ме?
Алан бйгемді буулы кйі йді брышына тастай бердім де, жылжып шыып кеттім.
Буып келген ызадан темір білекке біраз айналан со ана арыла бастап ем, йге кіре
бергенде айта бас салды.
исы бір кшелерге Пушкин, Лермонтов аттары ойыланын кргенде, Шеген атты
назаланушы еді. Болмаса, кім болары белгісіз жаа туан балаа ш-трт ксемімізді
атын осатап бір-а ойанын естісе, кйіп-пісіп, ыза болып алатын.
—
лы сезімді саа айырбастау, лы адамдара зі наданды белгісі! асиет адірін
кетірмеу керек.
Немене, Шеген болдым деп жрген жігітііз лы сзді шаш алыштара арнап айтты.
Мны естісе Шеген маан:
Пішту, пішту!—дер еді, е натпаандаы мазаын крсетті.
Блмемізге кірсем, Бораш жруге зірленіп жатыр екен.
Стол стінде кмірі ызы тек тр. Бары-жоын сылап-сипап, баппен текте шамадана
салып жатыр. Орамалдары аппа, йытары тап-таза...
Аыры артист болуа бел байлады ба? — дедім,
Бораш келіп, мені шатай алды да:
Даусынан баса нерін, жо болса, амал не, Костя Мен бір жарымжан адаммын ой,—
деді. Бораш та алтыа шыып, енді ересек тілімен сйлейтін боланы арада есіме тсті.
Кздігні мен де Москваа келем. Таы да бірге барармыз,— дедім, Бораша емес, зіме-
зім сйемел жасап.
лі бір тн бірге болып, таерте Борашты вокзала салатыным кіліме едуір жеілдік
бергендей, ойпа кліп отыранда манаы сзім де мытылар деп ойлаймын. Біра тйнек
тйіліпті де тас болып, шиеленісіп алмапты. Кейде осы кнге дейін есіме тсіп кеткенде
тн бойы аунашып шыам.
Ертеіне Бораш Москва консерваториясына жріп кетті де, мен баяы «шаштараза»
келдім. Бас маман:
—
Бйгеді мытып кетіпсі ой, Костя! Ашады біреу алып ойса айтер е? Мен
кассаа салдырып ойдым. Бгін мытпа, ал!—деп, кешегі буылан нрселерді мені
алдыма келіп ойды. Жарамны аузы алынандай, я болмаса, біреу басыма теуіп
аландай болды. Кешке дейін ре шыдап шытым.