Стр. 55 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 54

 

Стр. 56

 

азастанны ашы кітапханасы

Елге неге келгенім енді аныталып жатыр. Шешені жні біз алдына, оан таластырар

ешкімім жо. Біра Аботаны да атты саынып келген екемін. Оны тадыры бір

шытырмана оралып аланын крген со, енді тезірек айтым келіп жатыр. рі ойлап,

бері ойлап, Аботаа з тадырымды да жанастыра алмаймын. азір скерге алындым...

Оуа жіберетін болды.

—

Жо, жігіт болса ош дей біл!—деп, зімді-зім айрай бастадым.

Бала шырылы тотап, айналаны йы мен тн басандай. ала міріні, тнгі дем алысы

алыстан ана ызыдайды. Абота да басын жастыа енді ана салан шыар, мен де

басымды жастыа салып кзімді жмдым... Ммкін, екеуміз бір-а тс крерміз...

лкен кеште бала адасады, лын адасады. Кш ілгелі кете береді. Біреу оан мз, біреу

бан мз, енді біреулер адасып ола тскен лына мз. Ол жалпы кштен алмайды да,

басаларша тра кшпейді де, бар жртты апысын адиды. Оан ара сйер болатын

тозан жа лі тірі. апы кетсе боланы, аузын аямай салады. Ындыны рыан обыр

ауыз ауып-ауып алады. Сол ауыза енді Абота тсіп кетіпті.

Баланы безектеп жылай беретіні, Аботаны тн бойы йы крмейтіні, з олымнан тк

келмейтіні, мені йге сыйызбады. Тезірек кетуге асытым.

Мен тнгі кемемен кетпекші едім, апам ой сойып, тоым аар жасап, бірталай

лкендерді шаырыпты. Екейіп, сыыранып кемпірлер, кркілдеп, ткірініп шалдар

келіп алды. орыандай, кзін тас ып жмып ап, латарына дейін дірілдеп,

лкендерді алдына бас бара жатыр.

Мен апаммен бірге оаша отыр едім, ашы тран есіктен созылан а білек йді

ішіндегі лдекімге ызылшбар кесе сынып тр екен. Кесені кімге сынылып транын

да сезгендеймін. Білекті де таныандаймын. Біра орнымнан оай озала алмадым.

—

Саан кеп тр, айрош, саан,— деді апам.

Сол сз сйемел боландай, орнымнан шып трып, срінікіреп кетіп, есікке жеттім.

Есікті аржаы араы, кім сынып транын крмесем де тану иын болсын ба, бірден

таныдым. Жмса, жмыр а саусатарды сипай кетіп, кесені алдым. Кесені сол олыма

алып, кесе сынан ысты олды о олыммен азана стап трып босаттым. Жас

жректі лыпылдап соанын да есіткендей болдым.

—

У, айда кетті! — деген киіз йден еркек даусы да шыты, бізді олымыз да

айрылысып кетті. ымызды жта салып, кесені айырып бергенімде, олыма тмаршалап

бктеген ааз ілікті... Абота табалдырыты ар жаында, мен бер жаында, бір ауыз

сзге жарай алмай, нсіз оштасты. Ысты ол айтып созылан жо, шыан дыбыс та

жо, араы тн жтып жібергендей, Абота да жо болды. Ке ауланы ары ткпірінен

кісінеген лын даусы келді...

алтамда сол тмарша, аузымда сол ымызды дмі, лаымда лын даусы, баса

дабырды бірі лаыма кірмей, бірталай адаммен кемеге келіп міндім. Кзім кемеге мініп

жатан жртты ішінен лдекімді іздегендей айнала арайды. Таба алмайды. асында сол

кепкесін бастыра киген сірікі арасы жрсе де кзіме таы бір крінсе-ау деймін. Енді

крсем, тіл атуа да жараандаймын. Хатыдаы ш ауыз сзіе, ш ша жауап берер

ем деймін. Біра Абота кзге тскен жо...

Гурьев ебек аласы. Кндіз теіз беті кшкен керуендей, кк толындарды клдене

тіліп жкілген кемелер. Кшпелі ел тйесін біржола шектіріп, осы ойпата біржола