Стр. 84 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 83

 

Стр. 85

 

азастанны ашы кітапханасы

Салын суды аынына бірер сгіп алып ем, кзім шырадай ашылып, р нрсе зіні

орнына тсті. Аарып алан та, замай жауды барлаушы самолеттері келеді, жртты

тез ткіз, арт жаын, сыылысып алмасын, ескертіп ой дейді.

зен беті срланып, ота салынан темірдей кгірт кгере бастапты. Таертегі жаяу

жел деттегідей таза емес, ерт исін ала келіпті. Кйген ке, шп-шалам исінен грі

кеірсіген темір исі басымыра. Бл кезде жа жібектей кгілдірленіп жеіл сезінетін

ауа, бгін буалдырланып кетіпті, рі ою, рі салматы сезіледі. Блыыр дниені

етегінен тре ртеп, нарттай жанан ып-ызыл кн шыып келеді. Тау ыралары, блт

етектері ттана бастаандай ызара бастады.

Тізе осып, жапыра имылдап кеткен майорды отыз шаты жауынгерлері скер

блімдері мен былайы жртты иігін ашып, кпірден туді едуір жеілдетіп тастаан

екен. скер блімдері лек-легімен тез етіп жатыр. Екі атар болып аылан машина,

ралдарды арасымен жаяу жрт та алы етіп барады. Арт жатаы жрт боса

сыылыспай, жау самолеттері келіп алса, ааша арай тез жылжып кетуге зір тр.

—

скер блімдері тгел ете алмаса, таы да келер тнге алады-ау... — деді майор.

Мнысы жалпы кезекке клдене келіп килігіп алан з белімін ткізіп кетуге рсат

срааны да еді. Екеуміз де бірімізді-біріміз тсініп, бір ана арасып ойды.

—

Кешірііз, майор, скер блімдерін еткізіп лгіруіміз керек. Жоары ататын

пулеметтерім рулы тр. Енді кемшілік бола бермес. р минут ауырлай тскелі келе

жатыр ой,— дедім.

Майор бл ойыма ризалы білдіргендей болды.

—

Аспан! Аспан!—десіп алды р жерден.

ріректегі биік ырадан сырып ана тсіп келе жатандай, темен шып неміс

самолеттері жаындап келеді. діс алып алан жрт жолдан тез брылып, сай-жыралара

арай, ааша арай кетіп барады. Майор маан бір арады да, з бліміне олын сілтеді.

Мен де арсылы білдіргенім жо.

Майорды зебірек полкы бар моторларымен бір-а гр ете тсіп, баяыны зын

айдаарындай шбатылып, кпірден те бастады. рі ышам, рі саспай озалып барады.

Майор бліміні алды жаын белестен асып тскенде, арт жаы кпірден де тіп болып

еді. Кішкене ср машинасын нандай ойнататып кеп, жас лейтенант кпірден ете беріп,

майора машинаны есігін ашты, майор машинасына мініп алып, маан бір жымиды да:

—

Кріскенше ош бол, сержант! Кез боп алса, алдыа бір келтірермін,— деді.

Манаы «Аспан! Аспан!» дегенде таалып алан жауды жеіл самолеттері еді.

Кндегісіндей, аннен-аперсіз темен келе жатанда тосып тран пулеметтерім дрсе оя

берді. Сені соыса атынасуы, кейде осылай да басталып кетеді екен. зі кпір

стінде тртіп сатап трсы, сені арамаыа жіберілген пулеметтер аспанмен соысып

жатыр...

«Осы, енді мені де соыса кіргенім шыар»,— деген ой келеді.

Соыса кірген жерден оай олжа таба оярмын деген ой жо еді менде. Алыстан жайап,

денесіне ол тигізбей келе жатан, болат жамылан, техникалы жау, тетігін таппаса оай

алдырмайтыны жабайы солдат — маан да айын болып алан. Енді міне, з кзіме зім

сене алмай трмын. Жау самолетіні біреуі пулемет оынан екі жаына кезек теселіп,