Стр. 134 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 133
Стр. 135
азастанны ашы кітапханасы
шінші взводты жауынгерлері яландай нсіз ана келіп, окоптарына айта орналасты.
Таертегі боранды буалдыр тарамай трып, біз кейін оралды. Алты жігіт ре ктеріп,
Семенды зен жарыны астына алып келдік. Бл арадан бізді ешкім кре алмайды да, о
та тие алмайды. райсымызды арамызда ты-ты сотыысып, бестеген-ондаан неміс
автоматтары да келе жатыр. Семен ре деп кзін ашып, есін жия бастады.
—
Аырын, жолдастар...— деді бір кезде. Жаппамыза ре алып кірдік.
—
Сема, осыны брі сен ыран немістерді автоматы... Сенікі,— деп, Толстов
арасындаы он шаты автоматын Семенні асына келіп сйеп жатыр. Шынында,
Семен ауыр жараланып атардан шыып алар-ау деп ешайсымызды да ойлаымыз
келмейді. Берлинге жетер бір алып болса — ол осы Семен болар деп сенгендейміз де!
Семен аырын ана кзін ашып, лсіреген ырыл араласан дауыспен:
—
Керегі жо маан... олма-олда ткке трмайды. Жеіл... ызыатын днемесі
жо,— деді.— Одан да су берідер...— атардан шыып алатынына Семенні зі де
сенбей жатыр. Бірнеше жауынгер су сауытын жлып алып, Семенге сынды. Семен
брімізге де риза кзімен бір арап, е жаыныра сынылан Петяны тысына олын
созды. лкен саусатары азана салмаы бар ты алуа кп кш жинап, ре икемделіп
келе жатыр.
Аыры ала алмады... Алып кшті е соы ктере алмаан нрсесі осы алайы ты
болды. лкен дене бір ышынып алды да, танауын усырып, кзін жоары тартып кетті.
Сема, Сема, бауырым! Досым! — деген дауыстара жауап айтан жо...
Ревиякин кіріп келгенде, бріміз де жала бас, Семенді оршап тр едік...
Семеннен баса ш жауынгер ліпті де, бесеуі ауыр жараланыпты. О тиіп лаан бір
жолдасымызды лі кнінде танкы таптап езіп, мылжалап кетіпті. аза тапан ер
жолдастарымызды атар салып, стеріне ызыл жалау жауып, жар астынан соы рет
оштасып, астарына арауыл ойды. Осыдан кейін бауырмал Семенды, алып Семенды
кре аланым жо. Маан кні бгінге дейін сол жалауды астында жатан кйінде ана
елестейді. імде де сол, тсімде де сол!.. Мен оны Москваны ораан рбандарды
тізіміне осамын...
Отстіктегі алашы жеіс Ростов аласы шін болан айастарда туды. Оы мен
солынан, оны стіне арсы алдынан атар басталып, ттасып кеткен шабуылдан Гитлер
армиясыны бірінші рет дркірей ашанын крдік.
Отстік майдандарындаы лан-байта соысты млшерін біз кнделікті хабарлар
арылы да жасы шамалайтын едік. Соы кндерде тн болса-а, аспан етегіне рт
ойыландай, алыс, айналаны брі ызара бртіп, алау-жалау болып шыа келетін
болды. Кні кеше жаа ана ттанандай лсіз рттер бгін кек жиекті балытып бара
жатандай креденіп крінеді. араы тнде тнжырап тран Ростов аласыны биік
ыраларында сау алан терезелер алыстаы рттермен ымдасып, кез ысысып трандай
болады.
азір бізді майданны ні де згеріп кетті. Дркіреген бір жаа н келіп осылды да,
майдан сарынын згертіп жіберді. Оны кейбіреулер соыс тірісіні туан арындасы —
«Катюшаны» ні деседі. зім лі крген жопын.
Бгінгі тн жеіс келе жатанын рбір солдат сезінгендей, жріс-трыстары ышам,
міріді айтызбай атын сергек бір халде. Сені солдаты сергек, кілді болса, жау