Стр. 151 - . Мсірепов аза солдаты

Упрощенная HTML-версия

К полной версии

Содержание

Стр. 150

 

Стр. 152

 

азастанны ашы кітапханасы

Шешем йшілік бір уаныш кйін ды-ды, аып, аырын-аырын мені лаыма

йып кеткісі келеді.

—

Оуы бітетін уаы да жаындады. Мен бармай, шыа алмас... Асыып жрген

шыар байс бала...— деп, маан тесіле арайды.

Дл аттанарда апам тбіт шлісін басына мытап орап, белін бекем буынып алып:

—

айрош-ау, Аботаны оуы немене осы? здері ойласып па едідер басында?

Жел мен боран, ар мен жабырды оуы деген немене болушы еді, зі?— деді.

Шынында, Аботаны немене оып жргені маан да аны емес еді. Апам з ойын бір

обалжуы бардай айтты. Сол обалжу з ішіме де кіре бастаса да, апамны кілін

орнытыру шін — огородыа жабыр жауызып берсе, жел мен боранды маайыа

жолатпаса, сол аз ба, апа-ау!..— дей салдым, алжыа айналдырып.

Ашып айтылмаан рбір сзді ар жаында алтарысы болатынын ааратын шешем одан

ары ойымды азбалаан жо. з сзімен зіне жауап бергеніме анаат етпесе де,

«здеріе наса боланы» дегендей ана кзімен бір арады да, орнынан турды.

—

Абота сені кте білсін. Мына хатты зіе естіртіп оысын,— деп басыырай

айттым да, уаыты болса, келіп кетер...— дегенді дейі босадау айттым. Біра, ше« шем

мені нені баса айтым келетінім менен кем тспесе керек.

—

йге барысымен-а атандырармын,— деді.

Осымен шеше жрегі де біржола орныандай болып,

сол кні жріп кетті. Ааша таы бір жаа бта осылды да замай жапыра жарады, ол

да зімен бірге жайалатын болады.

Шешем мен Аботаа, елдегі апа-арындастара жіберейін десем солдат бойында

срылттау тскен суретінен баса еш нрсесі жо екен. Оларымны да шеттері мжылып,

шинельден тер ткендей кей жерлеріне су тіпті. Амал айсы, жібергенім де сол-а болды.

Шешем аартан аз обалжу соы кндерде есікіреп барады. Абота оуын бітірген

со, аудандаы ауа райын баылап тратын станцияа барма еді. Тыыз трде келіп

алан соы хатында «айда жіберілерін біра саан бір барып айтуа рсат берер деп

сенемін» депті.

Осы обалжу екі жетіге айналанда, ендігі ктуімні прим жотыына да сене бастадым.

Блмемізге келген хата рке арайтын боланымды байадым. Осы де ауіппен кткен

сегізінші телеграмма келді. Абота ыса ана «бара алмаймын» депті. Себебін айтуа дті

одан алмаандай, бір ауыз сз оспаан. детімізге айналып бара жатан «сйемдер де»

жо. Абота айтпаан сйемінді» бл жолы телеграф та оспапты.

Не болды екен деген ой лденеше былып, траты жауабы табылмай таы біраз кн

тті. Ойа онар траты жауаптар аз емес, біра зімні ойым тратамайды. Енді «бара

алмаймынны» орнына «бара аламын» деген хабар кткендеймін. Олай болмаан кнде,

Аботаны бан дейінгі «барым», «сйем» деп жазан сздеріні бріні артына

«алмаймын» деген бір бле жаланып, брыны боладыны брін болмайдыа

айналдырып жіберетін сиятанады.

Васяны босанатыны да мені осындай бір кезіме дл келіп алды да, мен де майдана

айтуа асытым. Аздап кілсіздік кіріп, ждекіреп те кеткен болуым керек, госпиталь