Стр. 189 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 188
Стр. 190
азастанны ашы кітапханасы
Алыстан салынан бір ран р жауынгерден тіп сааты жеткенше згеріп те кетеді. Ке
жайылып келе жатан жаяу скерді, бір анатында туан уран екінші анатына он згеріп
барып айтады...
Кейде солдат майданда рбан болан дос жолдасын есіне алып:
—
Гриша шін!
—
Коля шін!—деп айай салады. Ммкін, жолдасыны, айтпаан кегін еселеп алар
бір стке кездесіп алан шыар.
—
Ольга шін! Нина шін! — деген айайлар шыады.
лде ай солдат жау жеріне айдап кеткен жарын есіне алады. лдекім хабарсыз кеткен
алыдыын есіне алады. Мыдаан солдатты, жрегінде мыдаан жар да бар, азір
соны, брі еске тсіп, біраз уаыт стімізден ыли йел кектері етіп жатыр...
—
Шура шін!.. Соня шін!.. Галя шін!..
азір сол йелдерді, брі де бізбен бірге соысып келе
жатандай болып кетеді. Біреуіні кегін алып келеміз, біреуін саынышпен еске аламыз...
йел атынан солдатты жрегі жылынып, уатына уат осыландай болады.
—
Женя шін! (За Женю!) —деген айай екі-ш ауыздан аман тіп бізге жаындап
келеді. Ешкім згертпей, бір ауыздан бір ауыз аып алып, Самедке жеткізеді. р ісіне
алжыы араласа жретін Самед Женяны «Женаа» айналдырып:
—
За Жену! — деп, маан арай жнелтті...
Мнысын маан ылжатап айтан «йелі шін!» деп
те, кепке арналан «йеліміз шін!» деп те уа болатын еді. Мен де сол Самед
айайлаан кйін згертпей о жаыма арай асырып салдым... Бда кпшілікті, жрегіне
дл тиген екен алыстаан сайын есе тсіп, кркірей тсіп, о аната жеткенше
оматанып алды.
—
Дрыс, дрыс! — деген сйемелдер де айтылып жатыр.
Айасты, андай арбалас кезінде де бір жа шеттен салынан кейбір рандар зын
шепті он орап айтса да згермей келеді. Кеп ауыз айталаан сайын асиетті маынасы
ккірегіе ныыздала тсіп, ала арай жетелей береді.
Мені, о жаымда бір даусы лсіз жауынгер келе жатыр. Даусы арлыпаан да, орып
та келе жатан жо, болымы сол-а... Денесі де ораш. згемізден грі аяын тезірек
басанмен адымы ыса болу керек, басы бладап, кейінірек келеді. Жау окобына
кездесіп аланымызда мені алдымнан екі зынтра аша жнелді. Оны алдында ш
автоматшы бып отыр екен. Бізді жауынгер етпетінен тсті. Автомат отары ырып
тсірді. Мен з алдымнан тра жнелгендерді опен тйреп лгіргенше, таныс, лсіз
дауысты—«Отан шін!»—деп аланын естідім. Аздан со жар етіп гранатасы да
жарылды.
Зебірек отары таы бір ілгері жылжып кеткенше, біз сол окопа ба трды. Жааы
лсіз дауыс лаымнан кетпей, кім екені не кйде екенін білгім келді. зі де ліпті,
біріні, стіне бірі лап, аны-жыны араласып ш автоматшы да серейіп жатыр.
Стр. 190 - . Мсірепов аза солдаты
Упрощенная HTML-версия
К полной версии
Содержание
Стр. 189
Стр. 191
азастанны ашы кітапханасы
—
Сен бл жауынгерді абайлап па е, Костя? Даусы тіпті болымсыз еді... зі ауру ма
деп алып ем... Гранатасын зі ліп болан со, латырандай крініп кетті! Heмене
жауды жастана лаанын білген де жо... Мен ерлік деп осындай елімді айтар ем!—деді
Петя, мені асыма келіп Кзінен жас шыып кету, жылау емес, рине. Ішіне атал
мінезді жауынгерімін ыршып неткен ысты тамшыа не бола алмай алды.
Манадан бір жаланып, бір зіліп, дамп алмаан лкен ра енді жауар блттай тгел
торлап, араы тнді кернеп келеді.
—
У-р-р-ра!!!
—
У-р-р-ра!!!
Дыбыссыз рпіне дейін кркіретіп созуа келетін жалыз сз, ендігі бгесінге арама,
алаа кір дегендей мір етеді. рбір жауынгер манадан іркіп келе жатан жігері,
екпінімен зымырап жнелді. Бл бізді ш тулік кткен стті кезеіміз. Бар солдатта бір-
а ой бар. Ол — атарындаы жауынгерден бір адым болса да озы отыру. Ерсілі-арсылы
соан «ура!» толыны аяыа кш тсірер емес, зі ктеріп келе жатыр. Сонымен бірге,
сен зім дегенді мытып, ала мтылан кп олды бір-а адамдай, ттас сезінесі. дете
соан «ура!» теіз толынындай лысып, аланы стін басып бара жатандай, жоары
шыып алан.
Біз теізшілер клубыны маайына жеткенде, от ішін» де шайтандай секіріп, зытып бара
жатан жау скерлерін крдік. Солдат бойындаы аруына дейін тастай ашса, оны ар
жаында дл бгінгі жеілістен грі де ауырыра бір сргін жатады.
рт сулесінде йдей крінген матрос, екі бктетіліп, шойнадап барып ашан жауды
арт жаынан екі рет граната латырды. Содан кейін, бізге арай асадап басып бір-екі
аттады да, трып алды, Енді денесі екі жаына кезек толып кетіп, ре-ре лап
кетпей тр. Басын байлап алан а шберектен аны соралап, сол жа бетін тгел жуып
кетіпті. Автомат стаан о олын менімен шатасысы келген трде отайлай берді.
рт сулесіне жарырай шаылысып, жалыз о кезі ана крінеді. шатаса кетуге мен
де шаымды аштым. Матрос бар денесімен лосып ап, кеудеме келіп тірелді де,
йытап кеткендей, имылсыз трып алды. Мен шатай алып:
—
Тірімісідер, бауырлар...—дедім. Ол маан:
—
олыды тартшы, достым... Арамда сау жер жо,— деді. Арасы да ышынып,
майысып кетті. олымды тез тартып алып ем, алааныма ан жан екен.
шейінде атты алжыдасатын жаяу скерлер мен матростар азір жаппай шатасып
жатыр:
—
тардыдар, достар!..
—
Шыдап та батыдар, ерлер! — деседі. Ыршып кеткен кз жастары да жалт-жлт
етеді. за шатасуа да уаыт жо.
—
Ала! Ала! — деген Мирошникті даусы танылады.
—
Бері арай! Бері арай!—деген Ревякинні даусы алдыы жатан шыады.
—
Петя, Самед, Володя, Костя! — десіп, р блімні жауынгерлері рі тгендесіп, рі
айта табысып барады.